Víðförli - 15.12.1995, Blaðsíða 28

Æí*F
Mm?

iiiii
mmi
"Ks;?í:S»»tóá
HBSSK
mm
—i
P

Jólaguðspjallið
Sjálfsímynd og samtal
Það hefur ekki farið fram hjá þeim
sem fylgjast með skólamálaumræðum
á Norðurlöndum að í Noregi hafa
komið fram nýjar hugmyndir um
kennslu og skipan kristindómsfræðslu,
kennslu í lífsskoðunum og trúar-
bragðafræðum. Hér er vísað til tillagna
sem fram koma í nefndaráliti sem
kennt er við Erling Pettersen formann
nefndarinnar, Pettersen-skýrsluna. Það
fyrsta sem vekur athygli er heiti
skýrslunar sem er Sjálfsímynd og sam-
tal (NOU 1995:9). í skýrslunni er und-
irstrikað að kristindómsfræðslan er
hluti af menningararfinum og því mik-
ilvæg fyrir sjálfsímynd einstaklings-
ins. Samtalið er einnig forsenda þess
að einstaklingar með ólíkan bakgrunn
og trúarbrögð geti umgengist, skilið
hvem annan og sýnt hverjir öðrum
umburðarlyndi.
Hvað varðar grunnskólann á kristin-
dómsfræðslan að vera sameiginleg
fyrir alla nemendur. Auk þess sem
fræðsla um önnur trúarbrögð sem til-
heyrt hafa samfélagsfræðinni skulu til-
heyra kristindómsfræðslunni í framtíð-
inni. Á unglingastiginu skal lögð sér-
stök áhersla á fræðslu í heimspeki og
siðfræði. Þetta þýðir að námsgreinin
stækkar og víkkar, því teknir eru upp
nýir námsþættir sem áður hafa tilheyrt
öðrum námsgreinum.
Námsgreinin í þessum nýja búningi
á að byggja á hinum evangeliska-lúth-
erska grundvelli vegna þess að það er
þannig sem ungir Norðmenn komast í
snertingu við kristindóminn. Fjöl-
skyldur sem ekki eru meðlimir í norsku
kirkjunni og tilheyra öðrum trúfélög-
um geta óskað eftir því að bömin þurfi
ekki að sækja hluta af fræðslunni. Hins
vegar verður ekki boðið upp á sérstaka
fræðslu fyrir þessi börn til að bæta
þeim upp tímatapið. Litið er svo á að
allir skuli öðlast fræðslu í grundvallar-
atriðum kristindómsins, auk þess sem
önnur trúarbrögð eru tekin til umfjöll-
unar og á unglingastiginu eru heim-
spekileg og siðferðileg viðfangsefni
stór þáttur fræðslunnar.
Undirstrikað er að þessi fræðsla
skuli vera á forsendum skólans og
þeirra nemenda sem þar eru. Nefndin
lítur því þannig á málin að ekki skuli
vera hægt að fá undanþágu frá því að
taka þátt í fræðslunni, þrátt fyrir að
börnin sæki þessa fræðslu til ýmissa
trúfélaga. Ekki megi blanda saman al-
mennri kristindómsfræðslu á forsend-
um skólans og trúfræðifræðslu annarra
trúfélaga. Nefndin telur einnig að al-
mennir kennarar eigi að geta kennt
þessa námsgrein og óþarfi sé því að
leyfa undanþágur frá því.
Það sem einnig vekur athygli er
staða greinarinnar í framhaldsskólun-
um en eins og kunnugt er fer engin
bein kristindóms- né trúarbragða-
fræðsla fram í íslenskum framhalds-
skólum. Ástæða er að spyrja hvers
vegna svo sé.
I framhaldsskólanum norska skal
lögð sérstök áhersla á kristindóminn,
trúarbragðafræði, heimspeki og sið-
fræði. I kennslunni skal lögð áhersla á
gagnrýna skoðun og samræður þegar
fengist er við ólík trúarbrögð og lífs-
skoðanir. Þessi fræðsla á að vera
skylda fyrir alla framhaldsskólanema,
saman hvaða brautir og nám þeir velja.
28 VÍÐFÖRLI