Bæjarins besta - 20.08.2003, Qupperneq 9

MIÐVIKUDAGUR 20. ÁGÚST 2003 9Lestu nýjustu fréttir daglega á www.bb.is
ið að koma
i á svæðinu“
nánasta fólk til samstarfs en
annað og þar af leiðandi mynd-
ast nokkurs konar hópþrýst-
ingur. Þetta hefur skemmileg
áhrif á samfélagið.“
– Þú sagðir áðan að þegar
þú byrjaðir hjá Ágústi og Flosa
hafir þú keyrt á hverjum degi
yfir Breiðadalsheiðina. Má
segja að þú sért af fyrstu kyn-
slóðinni sem nýtur Vestfjarða-
ganganna nánast alveg frá
upphafi? Með öllu sem því
tilheyrir, stærra atvinnusvæði,
sameiningu sveitarfélaga og
svo framvegis?
„Já, maður upplifir allar
þessar breytingar. En ég veit í
sjálfu sér ekki mikið hvernig
ástandið var áður. Því kemur
maður að vissu leyti að málum
eins og gestur utan frá og sér
þá frekar kostina við samfé-
lagið sem verður. Ég held að
það hafi verið mjög jákvætt
fyrir mig að upplifa þetta.“
– Heldurðu að þessar breyt-
ingar hafi tekist vel, annars
vegar sameining sveitarfélag-
anna og svo þessi óformlega
sameining sem verður meðal
fólksins í kjölfarið?
„Í heildina þá held ég það.
Mín skoðun er sú að það eigi
eftir að sameina meira og ég
vona að norðursvæðið verði
eitt samfélag – kannski ekki
endilega eitt sveitarfélag, held-
ur ein heild. Ég held að í sjálfu
sér skipti sveitarstjórnarstigið
ekki öllu máli heldur að fólkið
hér á norðursvæðinu finni sig
sem eina heild og standi sam-
an. Ég held að það sé það
mikilvægasta og að við séum
að berjast saman en ekki sitt í
hvoru lagi. Það er alltaf að
stefna í það meira og meira,
hvort sem fólk vill viðurkenna
það eða ekki, en það er þróun-
in. Kannski verður það síðasta
skrefið að sveitarfélögin verði
sameinuð en ég held að grund-
vallaratriðið sé það fólkið nái
saman sem ein heild.“
Byggja jafnvel
upp heila götu
– Nú er sameining sveitar-
félaga einhvers konar form-
legur gjörningur sem er á end-
anum framkvæmdur með
pennastriki í félagsmálaráðu-
neytinu. Að sameina hugi og
hjörtu manna þannig að þau
slái í takt tekur sjálfsagt lengri
tíma. Heldurðu að það þurfi
að vinna sérstaklega í því eða
gerist það sjálfkrafa með tím-
anum?
„Kannski þarf eitthvað að
vinna í því en ég held að það
gerist smátt og smátt. Þarna
held ég að hin formlega sam-
eining skipti ekki máli heldur
vegabæturnar. Ég held t.d. að
það hefði aldrei verið mögu-
leiki að sameina sveitarfélögin
innan Ísafjarðarbæjar ef göng-
in hefðu ekki komið til. Ég
held í rauninni að það skipti
mestu máli.
Sama er með Bolungarvík
og Súðavík. Þegar samgöngur-
nar eru orðnar það góðar að
fólk er farið að vinna þvers og
kruss, þá upplifum við þetta
svæði sem eina heild. Hér má
taka Karlakórinn Erni sem
dæmi. Hann nær yfir allt þetta
svæði og það gengur upp. Þá
erum við búin að sýna fram á
að við getum staðið sem ein
heild. Ég held að þetta séu
skrefin sem verða tekin og
muni koma smátt og smátt.
Síðan munu fleiri félög fylgja
í kjölfarið og ná yfir allt svæð-
ið. Ég spái því að þess sé ekki
langt að bíða að við sameinum
sveitarfélögin. Ég held líka að
það sé langfarsælast að við
gerum það sjálf en bíðum ekki
eftir skipun annars staðar frá
– og gerum það með jákvæðu
hugarfari. Þetta er farið að ger-
ast, fólk og fyrirtæki eru að
vinna saman en sjálfsagt verð-
ur sameining sveitarfélaganna
sem slíkra síðasta skrefið.“
– En nú hefurðu tekið þetta
stóra skref að vera orðinn sjálf-
stæður verktaki og mikið að
gera í kringum það. Hvaða
framtíðarmöguleika sérðu á
því sviði?
„Þar er margt spennandi
framundan. Þegar ég hætti í
vor hjá Ágústi og Flosa fór ég
ásamt félaga mínum Nebojsa
Zastavnikovic eða Nesso út
til fyrrum Júgóslavíu. Þar
skoðuðum við einingahúsa-
verksmiðjur í Slóveníu og
flæktumst líka aðeins um
Króatíu. Úr varð að við ákváð-
um að taka að okkur að selja
fyrir verksmiðju í Maribor í
Slóveníu sem er við landa-
mæri Austurríkis. Framtíðar-
áformin eru að nýta sér þau
tengsl.
Mér kom mest á óvart að
þeir eru að selja 90% fram-
leiðslunnar til Þýskalands,
Austurríkis og Ítalíu og í öðru
lagi eru þetta þrælflott hús.
Einhvern veginn hefur maður
þá ímynd, þegar hugsað er til
fyrrum Júgóslavíu, að þar séu
hlaðin hús úr múrsteini, jafn-
vel með kúlnagötum. Ég sá
það reyndar líka. Við fórum
og heimsóttum svæði sem
hafði farið illa út úr stríðinu
en maður lærði margt, t.d. að
Slóvenar fóru fyrstir út úr
júgóslavneska sambandinu og
þeir lentu ekki í stríðinu. Svo
þegar stríðið skellur á fer fjár-
magn að einhverju leyti frá
hinum löndunum til Slóveníu.
Efnaðir menn voru t.d. að flýja
stríðið. Þar af leiðandi hafa
Slóvenar forskot og eru nú að
ganga inn í Evrópusambandið.
Á margan hátt er þar mjög
vestrænt þjóðfélag.
Síðan komum við aftur
heim og förum að kanna
möguleika á innflutningi og
úr verður að við bjóðum í lóðir
í Norðlingaholti í Reykjavík.
Og svo óheppilega vill til að
við fengum tvær, aðra með
fjórtán íbúðum og hina með
tólf. Við erum búnir að fá stað-
fest að við fáum þessar fjórtán
en erum að skoða hinar tólf.
Ef til þess kemur verðum við
með alla götuna.“
Gott að hafa vetrar-
verkefni fyrir sunnan
– Þið verðið þá mjög upp-
teknir menn næstu tvö til þrjú
árin, eða hvað?
„Neinei, ekkert svo. Við ætl-
um að reisa þessi einingahús í
Norðlingaholtinu sem verður
frumraunin í þessum innflutn-
ingi. Þetta eru 26 íbúðir í 13
tvíbýlishúsum. Tvær íbúðir í
hverju húsi og bílskúr á milli.
Þannig má segja að þetta séu
tvíbýlisraðhús ef maður á ein-
hvern veginn að finna skil-
greiningu á því. Menn frá
framleiðenda koma sjálfir með
húsin að utan og reisa þau en
það verk tekur ekki nema um
vikutíma fyrir hvert hús. Á
viku klára þeir sem sagt allt
húsið að utan og ganga frá
öllum innveggjum.
Ef þeir koma með eitt gengi,
þá erum við um 13 vikur að
reisa öll húsin. Þannig er það
ekki langur tími og mjög
spennandi að sjá hvernig það
virkar hér á landi að reisa eina
götu á tveimur til þremur mán-
uðum. Kosturinn er sá, að þá
er gatan tilbúin nánast um leið
og fyrstu húsin eru tilbúin til
afhendingar. Þá er viðskipta-
vinurinn ekki að flytja inn í
hverfi sem er í byggingu –
það er gríðarlega mikill kostur.
Í rauninni gerir það húsin sölu-
vænlegri og væntanlega við-
skiptavini ánægðari.“
– Á hávaxtasvæði eins og
Íslandi munar væntanlega um
hvern dag sem fjárbindingin í
verkefninu styttist?
„Jú, sparnaðurinn í fjár-
magnskostnaði er gríðarlegur.
Slóvenarnir framleiða allt frá
sumarbústöðum upp í veit-
ingastaði fyrir McDonalds og
vöruskemmur. Frá því að
viðskiptavinurinn pantar hús
og þar til það er tilbúið líða
einungis um þrír mánuðir.
Hann er varla að binda heild-
arverðið á húsinu meira en
mánuð þar til hann fær Íbúða-
sjóðslán. Það þekkist varla á
Íslandi og munar miklu hvort
33.PM5 18.4.2017, 11:369