Bæjarins besta - 30.04.1997, Síða 9

MIÐVIKUDAGUR 30. APRÍL 1997 9
Þingmaðurinn skrifar
Steinbít í kvóta - til hvers?
,,Kvótasetning er
til þess að stjórna
veiðunum en ekki
til þess að búa til
verðmæti sem
útgerðarmenn geta
gert sér að féþúfu.”
Kristinn H. Gunnarsson.
Fyrir nokkru bar ég upp á
Alþingi fyrirspurn til sjávar-
útvegsráðherra um steinbíts-
veiðar. Fyrirspurnin var í
tveimur liðum, spurt var
hvers vegna steinbítur hafi
verið settur í kvóta og hvernig
gætt væri jafnræðisreglu í
ljósi þess að allmargir bátar
eru utan aflamarkskerfisins
og því undanþegnir takmörk-
uninni sem leiðir af kvóta-
setningunni. Jafnræðisregla
var fest í stjórnarskrá við
stjórnarskrárbreytinguna eft-
ir Alþingiskosningarnar 1995
og kveður á um að jafnræðis
skuli gætt við lagasetningu
gagnvart þeim sem löggjöfin
beinist gegn. Á þetta einkum
við þegar löggjöfin er íþyngj-
andi eða takmarkar rétt
manna á einhvern hátt.
Í svari sínu viðurkenndi
ráðherrann að kvótasetning
á steinbít íþyngdi bátum
misjafnlega en taldi að breyt-
ingin raskaði ekki jafnræðinu
vera. Í lögunum um stjórn
fiskveiða er ráðherra veitt
heimild til þess, ef þarf að
takmarka veiðarnar. Laga-
ákvæðið er orðrétt svohljóð-
andi: „Sjávarútvegsráðherra,
skal að fengnum tillögum
Hafrannsóknarstofnunar
ákveða með reglugerð þann
heildarkvóta sem veiða má á
ákveðnu tímabili eða vertíð
úr þeim einstökum nytja-
stofnun við Ísland sem nauð-
synlegt er talið að takmarka
veiðar á. Heimildir til veiða
samkvæmt lögum þessum
skulu miðast við það magn.”
Samkvæmt þessu er kvóta-
setning veiða tæki til þess að
takmarka veiðarnar. Ef ekki
þarf að takmarka þær er óheim-
ilt að setja veiðarnar í kvóta.
Kvótasetning er til þess að
stjórna veiðunum en ekki til
þess að búa til verðmæti sem
útgerðarmenn geta gert sér að
féþúfu. Svo til þess að ráðherra
geti fært veiðar á steinbít í
um of meðal annars í ljósi
annarra takmarkana á sókn sem
fyrir voru í lögum og eru
mismunandi milli bátaflokka.
Um það verður ekkert fullyrt
hér en er dregið fram mönnum
til umhugsunar og kynningar á
þessari nýju reglu í stjórnar-
skránni, sem auðvitað gildir á
öllum sviðum löggjafar en ekki
bara varðandi stjórn fiskveiða.
Aðalatriði í fyrirspurninni
var fyrra atriðið, hvers vegna
var steinbítur settur í kvóta.
Það er nefnilega alls ekkert
náttúrulögmál að svo eigi að
kvóta þarf tvennt til, annars
vegar tillögu frá Hafrannsókn-
arstofnun um það og hins vegar
þarf ofveiði að hafa átt sér stað.
Þegar athugaðar eru tillögur
Hafrannsóknarstofnunar síð-
ustu ár um veiðar á steinbít
kemur í ljós að stofnunin gerir
tillögur um hámark þess sem
veiða má úr stofninum og gerir
slíkt varðandi fjölmarga nytja-
stofna aðra en þá sem eru í
kvóta. Fyrir yfirstandandi fisk-
veiðiár gerði Hafró tillögu um
sama hámarksafla og stofnunin
lagði til árið áður svo ekki hefur
ástandið versnað að mati henn-
ar. Árin þar áður eru tillögurnar
svipaðar. Það er hvergi að finna
í tillögum Hafrannsóknarstofn-
unarinnar að nauðsynlegt sé að
taka upp kvótabundnar veiðar,
en ráðherrann bar því við í svari
sínu og því að vænta mætti
aukinnar veiði.
Ef litið er til veiðinnar síð-
ustu þrjá áratugi þá eru sveifl-
ur í henni, stundum koma nokk-
ur ár þar sem dregur úr veiðinni
og svo vex aflinn á nýjan leik,
sveiflurnar eru frá 8 þús tonn-
um upp í 18 þúsund tonn, en að
jafnaði er hann svipaður og
verið hefur síðustu 4 ár. Þar er
ekki að finna nein rök fyrir
sérstökum aðgerðum enda bera
tillögur Hafró það með sér eins
og áður er rakið.
Síðustu 4 ár hefur veiðin
verið eftirfarandi:
1993 12.922 tonn
1994 12.727 tonn
1995 12.544 tonn
1996 14.619 tonn
Ráðherra ákvað kvótann 13
þúsund tonn, sem nánast er það
sama og meðaltalið 13.200
tonn. Út frá þessu leyfi ég mér
að fullyrða að ekki er verið
að takmarka veiðarnar frá því
sem vænta mátti að þær hefðu
annars orðið heldur búa til
verðmæti inn í efnahags-
reikninga fyrirtækjanna.
Fyrir Vestfirðinga er þessi
aðgerð sjávarútvegsráðherra
heldur til ama, takmarkar
veiði aflamarksbáta einkum
þau ár sem einhver kraftur er
í veiðinni og færir burt-
seldum bátum kvóta á grund-
velli aflareynslu, sem
ávannst meðan þeir voru
gerðir út frá Vestfjörðum.
Kristinn H. Gunnarsson,
alþingismaður.
Síminn er 456 5267
Ljúffengar
pizzur, skyndibitar
og steikur
Munið heimsend-
ingarþjónustuna
Djassgeggjararnir sem slógu í gegn í Víkurbæ síðasta vetrardag ásamt Vernharði Linnet.
Frá vinstri: Vernharður, Ólafur Kristjánsson, Karl Geirmundsson, Vilberg Vilbergsson,
Magnús Reynir Guðmundsson, Baldur Geirmundsson og Gunnar Hólm Sumarliðason.
The westfjords
all star jazz
Að kvöldi síðasta vetrardags
var mikið um dýrðir í Víkurbæ
í Bolungarvík en þá voru
haldnir miklir djasstónleikar
þar sem fram komu helstu
djassgeggjarar Vestfjarða til
margra ára. Tónleikarnir voru
hljóðritaðir af Ríkisútvarpinu
en það var að frumkvæði Páls
Höskuldssonar, veitinga-
manns, sem tónleikarnir voru
haldnir, en hann fékk nokkur
fyrirtæki til að leggja fram-
takinu lið. Kynnir á tónleik-
unum var hinn kunni djass-
áhugamaður, Vernharður Linn-
et, en hann var búsettur í Bol-
ungarvík á sínum yngri árum. Í
máli Vernharðs kom fram, að
Páll hefði haft samband við
hann til að fá tónleikana tekna
upp, en það hafi viljað svo vel
til að hann var að hefja vinnu
við þætti um djasssögu Íslands
og það hafi einungis vantað
Vestfirði inn í þá dagskrá. Það
hafi því ekki getað hist betur á.
Húsfyllir var á tónleikunum og
var flytjendum klappað lof í
lófa fyrir líflegan flutning en
Vernharður kynnti þá til leiks
sem „The westfjords all star
jazz.“
Tónleikunum verður útvarp-
að á morgun, 1. maí, á Rás 2.
Vernharður Linnet, Finnbogi Hermannsson og Guðrún
Sigurðardóttir, fréttamenn á Svæðisútvarpi Vestfjarða.
Hjólreiðakeppni grunnskóla
Patreksfirðingar sigruðu
Á sunnudag fór fram á
Ísafirði, hjólreiðakeppni
grunnskóla 1996, en keppni
þessi er haldin á vegum
Umferðarráðs, Bindindisfél-
ags ökumanna og lögregl-
unnar. Fjölmargir nemendur
tóku þátt í keppninni og komu
þeir víðsvegar að af Vest-
fjörðum.
Sigurvegarar urðu þeir
Ólafur Byron Kristjánsson og
Sigurpáll Hermannsson frá
Grunnskóla Patreksfjarðar með
209 refsistig. Í öðru sæti urðu
Erla Dís Þórisdóttir og Ragnar
Þór Marinósson frá Grunnskóla
Tálknafjarðar með 237 refsistig
og í þriðja sæti urðu þau Heiða
Björk Birkisdótir og Sigurður
Rúnar Ragnarsson, Grunnskóla
Þingeyrar, með 268 refsistig.
Í fjórða sæti voru þeir
Anton Smári Óskarsson og
Hilmar Már Hálfdánarson,
Grunnskóla Flateyrar, með
296 refsistig og í fimmta sæti
urðu þau Helga Sverrisdóttir
og Óskar Örn Hálfdánarson,
Grunnskóla Ísafjarðar, með
298 stig.
Frá keppninni á sunnudag.