Fréttabréf Ættfræðifélagsins - nov. 2020, Síða 5

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í nóvember 2020
http://www.ætt.is aett@aett.is5
hennar á þessum tíma, en bæði greind og fróðleiks-
fús. Á meðan hún var með móður sinni í Akureyjum
gekk hún til ýmissa verka en fékk einnig kennslu frá
henni í bústörfum og hannyrðum eins og fyrr segir.
Líf og dauði
Benedikt var fyrstu árin hjá föður sínum og Kristínu
fósturmóður sinni, en svo fékk hann fótarmein sem erf-
itt var við að eiga. Vegna fótarmeinsins var Benedikt
litli tekinn í fóstur af móðurfólki sínu, Þuríði og Eiríki
Kúld, sem bjuggu í prestsbústaðnum í Stykkishólmi.
Var það gert svo hann væri sem næst læknisaðstoð.
Ólst hann upp ásamt sonum þeirra hjóna, Eiríks og
Þuríðar.
Kristín varð fljótlega barnshafandi og í apríl 1873
fæddist dóttirin Ragnheiður, sem fékk nafn móður-
ömmu sinnar. Litla stúlkan varð ekki langlíf, því hún
andaðist eftir aðeins fimm mánuði. Árið 1874 fædd-
ist pilturinn Árni, og Jón tveimur árum síðar. Piltarnir
brögguðust báðir vel. Loks var það árið 1879 að þeim
fæddist aftur dóttir og fékk stúlkan nafn fyrri konu
Þorvaldar, Valborg Elísabet.
Vafalaust hefur verið gleði í bæ, margar litlar
tiplandi tær um bæjarhlaðið og fallegt umhverfið á
prestssetrinu í Hvammi í Norðurárdal. En þá gerð-
ist það á vordögum árið 1884, þegar börnin voru 5
ára, 9 og 10 ára og Þorvaldur er rétt 48 ára, að mað-
urinn með ljáinn knúði dyra. Var það rétt um það leyti
sem Þorvaldur hafði fengið vilyrði fyrir brauðinu í
Árneshreppi á Ströndum, að hann varð bráðkvaddur
frá ungri konu og börnum.
Í fótspor mömmu
Kristín fann nú fyrir því hvernig hún fetaði í fót-
spor móður sinnar; orðin prestsekkja með þrjú börn
á framfæri. Hvað nú? hlýtur hún að hafa hugsað, eins
og móðir hennar forðum, þegar hún stóð uppi ekkja
með fjögur börn, aðeins 35 ára. Þegar Kristín varð
ekkja var hún 34 ára gömul, með þrjú börn á aldrinum
fimm til 10 ára.
Eftir lát Þorvaldar flutti Kristín með börn sín í
Munaðarnes í Borgarfirði og seinna í Innri-Fagradal í
Saurbæ, þar sem þau bjuggu í 5-6 ár. Þar hafði bróðir
hennar, Jón Sigurður, búið ásamt konu sinni Sigþrúði,
þar til hann lést, bráðungur maður, árið 1880. Móðir
hennar, Ragnheiður, bjó nú í Innra-Fagradal og
Kristínu hefur örugglega þótt gott að leita til hennar.
Í Innra-Fagradal bjuggu árið 1890 yfir 20 manns,
móðir Kristínar hélt um bústjórnartaumana en
tengdadóttir hennar, ekkjan Sigþrúður Rögnvaldsdóttir,
hafði flust burtu. Systkini Sigþrúðar, Rögnvaldur og
Arndís, bjuggu ennþá á bænum. Stúlka, Eufemía
Gísladóttir, þriggja ára, er skráð sem fósturbarn og
nefnd næst á eftir húsfreyjunni Ragnheiði Jónsdóttur.
Eufemía var dóttir Vigdísar Pálsdóttur, fósturdótt-
ur Ragnheiðar og Gísla Einarssonar sem var skráður
lærisveinn á bænum. Líklega hafa þau flutt burtu til
að koma undir sig fótunum, en tekið svo Eufemíu til
sín við fyrsta tækifæri, því hún fylgdi foreldrum sín-
um lengst af.
Í Reykjavík
Þá er skráður til heimilis í Innra-Fagradal ungur mað-
ur, Bjarni Símonarson stúdent og heimiliskennari.
Hann var aðeins 22 ára gamall, en ekkjan Kristín orð-
in fertug, en aldursmunurinn kom ekki í veg fyrir að
þau felldu hugi saman.
Bjarni var frá Iðunnarstöðum í Lundarreykjadal,
fæddur árið 1867 og stúdent frá Reykjavíkurskóla.
Var hann fenginn að Innra-Fagradal til þess að kenna
sonum Þorvaldar og Kristínar, og hefur dóttirin,
Valborg Elísabet, vafalaust einnig fengið að njóta
Gunnlaugur Þorvaldur
Stefánsson prestur í
Hvammi í Norðurárdal,
fyrri maður Kristínar
Jónsdóttur.
Hvammur í Norðurárdal á fyrri tímum.
Kristín 42 ára um
það leyti sem hún
og Bjarni ganga í
hjónaband.