Víkurfréttir - 17.03.2021, Page 17

Marta Eiríksdóttir
martaeiriks@gmail.com
Myndir: Úr einkaeigu prestanna og JPK.
Séra Erla Guðmundsdóttir:
„Eftirminnilegur og
gleðilegur dagur“
– Hvernig var fermingardagurinn þinn?
„Ég fermdist 12. apríl árið 1992 í Kefla-
víkurkirkju. Dagurinn var eftirminnilegur
og gleðilegur eftir allt tilstandið sem staðið
hafði yfir í marga mánuði. Hugmyndir að
veitingum velt fyrir sér í marga mánuði. Allt
málað innadyra og parket lagt á heimilið.
Mamma saumaði rúmteppi, gardínur og púða
í herbergið mitt sem var í stíl við hræðilega
myntugræna veggi. Ég hafði fengið að vera
miðdepill allan veturinn í stórfjölskyldunni
sem sífellt spurði um fermingardaginn og
margt sem honum tilheyrði. Er ég lít til baka
finnst mér fallegt hversu mikinn áhuga og
athygli fólkið sýndi þessum degi. Frá þessum
degi fyrir 29 árum hefur fermingarversið
fylgt mér; Allt megna ég fyrir hjálp hans, sem
mig styrkan gjörir. (Fil. 4, 13.).“
– En fermingarfræðslan?
„Fermingarfræðslan fór fram í gamla Kirkju-
lundi. Sr. Lárus Halldórsson leysti sr. Ólaf
Odd af í námsleyfi. Síðar kom sr. Helga
Soffía Konráðsdóttir honum til hjálpar því
við þóttum víst erfið. Við vorum vikulega í
fræðslu. Um haustið söfnuðum við auglýs-
ingum í fermingarblaðið sem við svo seldum
um vorið. Þar komu myndir af hverjum hópi
með nafni og heimilisfangi allra. Þetta var
vegna skeytasölunnar. Ég á enn blaðið. Ég
veit ekki hvort ég skar mig úr hópnum en það
sem ég hafið gaman af fræðslunni. Öllu því
sem sagt var og kennt. Tók innra með mér
ákvörðun um að vera sjálfboðaliði í Kefla-
víkurkirkju þegar ég yrði fullorðin. Foreldrar
voru boðnir á fund. Mínir komu heim skelli-
hlæjandi þar sem þau voru öll látin syngja
Úmbarassa. Þetta er reyndar góð hugmynd
sem við höfum ekki reynt. Sr. Helga Soffía
og þáverandi eiginmaður hennar Sr. Toshiki
Toma fermdu okkur. Gaman að segja frá því.
Þau eru mínir kollegar í dag og Toshiki hefur
verið með vikulegar bænastundir í Kefla-
víkurkirkju fyrir flóttafólk.“
– Þurftirðu að læra mikið utan að?
„Við þurftum að kunna Faðir vorið, trúar-
játninguna, Litlu biblíuna og Gullnu regluna.“
– Hvernig var veislan?
„Foreldrar mínir, ömmur, móðursystur og
mágkona mömmu lögðu mikið á sig að útbúa
fallega fjölskylduveislu mér til heiðurs. Á
borð var lagður svínahamborgarhryggur
með öllu tilheyrandi, marsípanskreytt ferm-
ingarkaka sem var eins og Biblía, heimagerð
kransakaka og fleira góðgæti. Ótal sparistell
úr mörgum áttum staflað á borð við nellik-
kuskreytingu. Sjónvarpssófinn settur í svefn-
herbergið til að rýma fyrir veisluborðinu og
hjónarúmið í bílskúrinn til að koma sófanum
fyrir. Það voru nær 70 manns sem komu í
veisluna. Þröngt heimafyrir en það var aldrei
inni í myndinni að fara með veisluna í sal.
Eftir á að hyggja var þetta hálfgerð klikkun,
að mála allt áður en tuttugu börn komu með
kámuga fingur og leggja nýtt parket er allir
gengu inn á skónum.“
– Altarisgangan?
„Altarisgangan fór fram í sjálfri fermingarat-
höfninni. Þá gengu fjögur fermingarbörn í
einu, ásamt foreldrum, til altaris og krupu við
gráturnar. Við fengum oblátu og nær fullan
bikar af víni og ég man enn hvað þetta var
vont. Með þessu formi tók altarisgangan
langan tíma. Þá var púrtvíni útdeilt en í dag
erum við með lífrænt ræktaðan vínberjasafa.“
– Fékkstu margar gjafir?
„Ég fékk úr, gullhring, tjald, útskorinn prjóna-
stokk, þrjá þríkrossa, trú, von og kærleiks-
hálsmen, box með hárrúllum til að hita,
gullnælu, orðabók, 39 þúsund krónur, hnakk,
hillur, allt nýtt í herbergið. Ég á þetta allt í
dag nema hillurnar, hnakkinn og aurana.“
– Hvernig varstu klædd?
„Ég var í hvítum kjól, blúndusokkum og
hvítum skóm með slaufu og stóra, hvíta
slaufu í hárinu.“
– Svafstu með rúllur nóttina áður, fórstu í
greiðslu, í ljós og fleira?
„Eldri stelpur lögðu okkur línunar með ljósa-
bekkina. Kaupa tíu tíma kort. Byrja hægt,
annan hvern dag og svo daglega síðustu
fimm skiptin. Hversu marga tíma við ættum
að hafa klút yfir andlitinu svo við myndum
ekki brenna. Samviskusamlega og þakklátar
fórum við eftir þessum leiðbeiningum. Það
voru miklir útreikningar í kringum ljósa-
bekkjaferlið. Ég fékk heitar rúllur í hárið um
morguninn og þurfti því ekki að sofa með
þær og gloss á varirnar sem var risastórt
skref í förðun fyrir mig.“
Séra Fritz Már Jörgensson:
„Hátíðsdagur sem
mikið var lagt upp úr“
– Hvernig var fermingardagurinn þinn?
„Ég fermdist á sumardaginn fyrsta árið 1975
og man að það var ágætis veður þennan dag.
Ég fermdist klukkan ellefu um morguninn
og þurfti því að vakna snemma. Ég bjó í Ár-
bæjarhverfinu sem var úthverfi í Reykjavík
og kirkjan okkar var ekki tilbúin þegar ég
fermdist þannig að við fermdust í Dóm-
kirkjunni í Reykjavík. Í minningunni er þetta
hátíðsdagur sem mikið var lagt upp úr.“
– En fermingarfræðslan?
„Fermingarfræðslan var ekki það skemmti-
legasta sem ég gerði. Mér fannst hún mjög
leiðinleg. Við mættum í safnaðarheimilið
einu sinni í viku yfir veturinn og hlustuðum á
séra Guðmund Þorsteinsson fara yfir fræðslu
sem mér þótti oft frekar illskiljanleg.“
– Þurftirðu að læra mikið utan að?
„Já, við áttum að læra heilmikið utan að og
allt eitthvað sem mér fannst ekki spenn-
andi að eyða tíma í að læra. Svo áttum við
að fara með textann okkar og fleira utan að í
fermingunni sjálfri og það var verulega kvíð-
vænlegt fyrir mörg í hópnum.“
– Hvernig var veislan?
„Veislan var skemmtileg. Hún var haldin
heima og undirbúningurinn stóð í lengri
tíma. Það þurfti að flytja allt fram og til baka
svo allir kæmust fyrir. Allt var heimagert á
þessum tíma. Mamma og ömmur mínar og
fleiri tóku þátt, þannig að það var heilmikil
samvinna í þessu. Svo kom fullt af fólki. Ég
á góðar minningar af veislunni, fannst hún
skemmtileg.“
– Altarisgangan, var veisla eftir hana líka?
„Altarisgangan var haldin einhverjum vikum
eftir ferminguna en það var ekki veisla eftir
hana.“
– Fékkstu margar gjafir?
„Já, ég fékk mikið af gjöfum. Ég fékk skart-
gripi, til dæmis hring og ermahnappa en
annar þeirra er týndur en hinn á ég enn.
Síðan fékk ég sjálftrekkt Pierpoint úr sem
enn er til en virkar því miður ekki lengur. Ég
fékk líka fallegar bækur, Biblíu sem enn er til
– og svo fékk ég fullt af peningum.“
– Hvernig varstu klæddur?
„Ég var í brúnum, uppháum skóm sem voru
með þrettán sentimetra háum hælum og
fimm sentimetra sólum. Svo var ég í brúnum
leðurjakka og drappaðri skyrtu með svona
litlu, ljósbrúnu mynstri. Kraginn á skyrtunni
var svo látinn vera út yfir kragann á jakk-
anum. Síðan var ég í dröppuðum terylene-
buxum sem voru frekar þröngar að ofan en
með útvíðum skálmum. Því miður komst
ég ekki í fermingarmyndirnar mínar en læt
eina ljósmynd fylgja með sem ég á, af mér og
mömmu, sem er víst tekin nokkrum dögum
fyrir fermingu.“
– Fórstu í klippingu?
„Nei, ég held ég hafi haft betur og fengið
að sleppa því. Ég var alltaf með sítt hár og
minnir að það hafi verið sært tiltölulega
nýlega þannig að ég slapp við fermingarklipp-
ingu.“
Prestarnir í Keflavíkurkirkju
rifja upp fermingardaginn sinn:
vÍkurFrÉttir á suðurNEsJuM Í 40 ár // 17