KSK-blaðið - 01.12.1991, Blaðsíða 13
KSK • BLAÐIÐ
Blundaði
alltaf í mér
SVEITA-
- Viðtal við
Gunnar Árnason,
fyrrum gjaldkera
Kaupfélags Suð-
urnesja, en nú
loðdýrabónda á
Snjallsteinshöfða
í Landmanna-
maðurinn
hreppi
Gunnar Árnason er mörgum Suðurnesjamanninum góðkunn-
ugur fyrir áratuga störf sín í þágu Kaupfélags Suðurnesja.
Þegar hann hætti árið 1985 hafði hann verið gjaldkeri félagsins
í hartnær tuttugu og tvö ár en áratuginn þar á undan
hafði hann sinnt ýmsum öðrum verkefnum
fyrir félagið. Sá áratugur spannaði allt frá
afgreiðslumanni til útibússtjóra og að
auki sinnti hann einnig sláturhús-
stjórastöðu í Grindavík í fjölda ára og
má því segja að Gunnar hafi komið
víða við á löngum og farsælum ferli.
Okkur þótti því kærkomin tími til að
heyra í honum hljóðið og spyrjast
fyrir um lífsferil hans hjá Kaup-
félaginu og fleira forvitnilegt, sem
á daga hans hefur drifið síðan hann
hætti.
Þeyttist um alla verslun
með miða
„Já, ég hóf störf hjá Kaupfélaginu í
október áriðl 953 og þá sem af-
greiðslumaður í matvörudeild að
Hafnargötu 30. Þá sinnti maóur al-
mennri afgreiðslu yfir búðarborðið og
þeyttist um alla verslun með miða sem
krakkarnir komu með að heiman eða
sótti það sem fólkíð bað um í það og
það skiptið. Nú þess á milli jós maður
mjólkinni í dallana og fleiru í þeim
dúr, en þetta var þó nokkru áður en
hin almenna sjálfsafgreiðsla hófst, eins
og við þekkjum hana í dag. Það má nú
kannski fljóta með, að þar sem ég kom
beint úr sveit í þetta starf, þá hafði ég
aldrei séð eitt eða neitt af því sem
þarna fór fram og því voru mínir
fyrstu dagar þarna margir hverjir
ansi skoplegir. Ég man alltaf eftir
því hversu mikið hún Lalla hans
Valla Helga, sem vann þá með
mér, gerði mikið grín að mér þegar
ég afgreiddi ostinn til kúnnanna. Mér
varó nefnilega á að afhenda þeim
ostinn án þess að pakka honum inn,
en þá var osturinn skorinn niður á
staðnum. Það var gert mikið grín að
þessu hjá mér og talið ansi sveitalegt.
Annars var reglulega gaman að vinna
við þetta starf, sérstaklega þar sem
maður var í miklu meiri tengslum við
fólkið heldur en það sem síðar varð.
• Gunnar Árnason hefur löngum veriö mikil
hestamaöur og í sveitinni lumar hann á nokkrum.
13