Morgunblaðið - 07.01.2021, Side 40

Morgunblaðið - 07.01.2021, Side 40
40 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 2021 Náttúruferða- mennska er einn helsti vaxtarbroddur ferða- þjónustunnar og hún byggist á upplifun ferðamanna í fjöl- breyttri náttúru. Áfangastaðir með ein- stætt og tiltölulega óspillt umhverfi geta aukið samkeppnishæfni sína með því að hlúa vel að slíkum svæðum. Lítt spillt náttúra er því auðlind fyrir ferðaþjónustuna og grundvöllur fyrir gjaldeyrisöflun þeirra þjóða sem eiga slíka auðlind. Ýmsar rannsóknir benda til að áhugi ferðamanna á að heimsækja svæði aukist við að það sé gert að þjóðgarði. Þjóðgarðar gegna tvenns konar hlutverki: annars vegar að vernda náttúruna og þær menningarminjar sem þar er að finna og hins vegar að gefa fólki kost á að kynnast og njóta svæðisins. Lengi framan af heimsóttu fáir slík svæði en á undanförnum ára- tugum hafa vinsældir slíkra svæða aukist mjög. Í sumum þjóðgörðum hefur ferðamönnum fjölgað það mikið að árekstrar hafa komið upp milli þessa tvíþætta hlutverks þjóðgarða, þ.e. verndunar og nýtingar, og hefur það verið ein megináskorunin við að stýra þjóðgörðum undanfarna ára- tugi. Tromp Íslands eftir veirufaraldur Fyrir kórónuveirufaraldurinn mátti heyra að sumum landsmönnum þætti meira en nóg um þann fjölda erlendra ferðamanna sem kom til landsins. Fjölgunin var enda hröð og fór úr rúmlega hálfri milljón erlendra ferðamanna árið 2011 í 2,3 milljónir árið 2018. Þessi mikli fjöldi færði þjóðinni miklar gjaldeyristekjur og var ferðaþjónustan orðin stærsta gjaldeyrisskapandi greinin, stærri en sjávarútvegur og stóriðja samanlögð. Flest ný störf frá fjármálakreppunni 2008 voru í ferðaþjónustu. Síðan kom veiran, ferðaþjónustan hrundi og landsmenn fundu á eigin skinni hvað ferðaþjónustan skiptir efnahag lands- ins miklu máli. Nú glittir í bjartari framtíð en veir- an hefur kostað þjóð- arbúið mikla fjármuni. Eins og eftir fjármála- kreppuna árið 2008 er ferðaþjónustan skær- asta vonarstjarnan. Margir munu vilja ferðast eftir innilokun- ina undanfarið ár og mun náttúra Íslands ef- laust laða marga að. Samkeppnin verður hins vegar hörð og þá verður gott fyrir áfangastaði að getað spilað út trompi til að auka samkeppnisyfirburði sína. Há- lendisþjóðgarður getur orðið stóra tromp Íslands. Þjóðararfurinn á hálendi Íslands Miðhálendi Íslands er um margt einstakt á heimsvísu. Þar eru eld- stöðvar, hraun, jöklar, sandar, gróð- urvinjar, fjöll og heiðar. Aðdráttarafl hálendisins felst ekki síður í fámenn- inu og fjarveru hins manngerða enda er þar að finna eitt víðfeðmasta óbyggða svæði í Evrópu. Slík svæði eru fágæt í heimalöndum flestra ferðamanna sem hingað koma. Undanfarin ár hafa landsmenn sótt æ meira í útivist af ýmsu tagi og er há- lendið kjörvettvangur fyrir ýmiss konar ævintýraferðir. Að ferðast um hálendið er hluti af lífsgæðum Íslend- inga, uppspretta gleðistunda og í hugum margra liggur þar sjálfur þjóðararfurinn. Náttúra hálendisins er hins vegar viðkvæm fyrir álagi og þarf því að fara varlega í allri um- gengi um hana. Tækifæri hálendisþjóðgarðs Verði það stjórnarfrumvarp sem nú liggur fyrir Alþingi samþykkt mun það skapa frábær tækifæri fyrir ferðaþjónustuna og byggðirnar sem liggja næst þjóðgarðinum. Hálend- isþjóðgarður myndi hafa mikið að- dráttarafl fyrir ferðamenn og skapa Íslandi sérstöðu á heimsvísu að því leyti að 30% landsins væri þjóðgarð- ur. Til þess að vernda hálendið gegn ágangi þyrftu ferðamenn að dvelja sem mest í byggð og mannvirkin helst að vera á jöðrum hálendisins. Það mætti gera með því að gera fleiri skoðunarverða staði sem næst jaðri hálendisins aðgengilega. Náttúra Ís- lands er nefnilega það framandi í augum margra ferðamanna að þeir þurfa ekkert endilega að fara lengst inn á hálendið til upplifa þennan framandleika. Þetta hefur tekist vel sunnan og austan Vatnajökulsþjóð- garðs þar sem ferðamenn, sem og þjóðgarðurinn sjálfur, hafa skapað fjölda starfa og eflt byggðirnar. Leikreglur nauðsynlegar Við stöndum á þeim tímamótum að mikilvægt er að setja skýrar leik- reglur til framtíðar varðandi verndun og nýtingu hálendisins. Sú tillaga sem sett er fram í frumvarpi um há- lendisþjóðgarð er vænleg leið til þess að vernda þann þjóðararf sem miðhá- lendið er. Í frumvarpinu er tekið tillit til sjónarmiða ólíkra hópa og lands- menn geta sannarlega haldið áfram að ferðast um þetta stórbrotna svæði án þess að þjóðgarðurinn hefti för. Í frumvarpinu er mörkuð stefna hvað varðar náttúruvernd, auk þess sem stjórnun svæðisins og uppbygging innviða verður markvissari en ella. Betri yfirsýn fæst með því að líta á hálendið sem eina stóra verndarheild og þannig næst að samræma betur landnýtingu svæðisins. Í kjölfar stofnunar hálendisþjóðgarðs færi í hönd gerð stjórnunar- og verndar- áætlunar fyrir garðinn þar sem út- færð yrðu mismunandi verndarstig innan þjóðgarðsins, auk mótunar at- vinnustefnu. Skýrt og vel útfært skipulag þar sem sjálfbær þróun er höfð að leiðarljósi er lykilatriði fyrir nýtingu þeirrar viðkvæmu auðlindar sem hálendið er. Ef við berum gæfu til þess að tryggja að vernd gangi ávallt fyrir þegar kemur að hinu tví- þætta hlutverki þjóðgarða tel ég stofnun þjóðgarðs á miðhálendinu ótvíræðan kost. Hálendisþjóðgarður, já takk Eftir Önnu Dóru Sæþórsdóttur »Aðdráttarafl há- lendisins felst ekki síður í fámenninu og fjarveru hins manngerða enda er þar að finna eitt víðfeðmasta óbyggða svæði í Evrópu. Anna Dóra Sæþórsdóttir Höfundur er prófessor í ferða- málafræði við Háskóla Íslands. annadora@hi.is Nú virðist stefna í að megninu af þjóð- inni verði gefið lyf sem hefur verið kallað bóluefni án þess að vera það í venjulegum skilningi þess orðs. Þetta stungulyf til að vinna á núverandi kórónuveiru er alls óskylt þeim bóluefn- um sem við þekkjum til, heldur er hér á ferðinni lyf sem er inniheldur svokallaðar RNA- kjarnasýrur sem vinna með erfða- efninu, DNA, í frumum líkamans og gæti leitt til breytinga á erfða- efni viðkomandi einstaklings að því er nokkrir læknar og vísinda- menn hafa varað við. Þetta yrðu óafturkræfar breytingar og öld- ungis óvíst hvað þessar breyt- ingar gætu haft í för með sér. Mörg ár gætu liðið áður en afleið- ingarnar væru að fullu komnar fram enda verið að fikta við mjög flókna líffræðilega uppbyggingu vefja líkamans, sem er langt frá því að vera skilin til fulls. Kannski eru hér á ferðinni stór- kostlegar nýjungar til góðs í sókn mannkyns gegn veirusjúkdómum. Þær gætu kollvarpað stöðu mann- kyns gegn ýmsum leiðum pestum sem hafa fylgt mannkyni frá upp- hafi, bæði svokölluðum drepsótt- um og minni háttar kvefpestum eins og eru á ferðinni á hverju ári. Núverandi Covid-19-pest mun vera skæð kvefpest en kór- ónuveiran er á ferðinni í nýjum útgáfum á hverju ári að því er skilja má. Þetta nýja lyf er þó alls óreynt miðað við þær kröfur sem ætti að gera til slíks byltingarlyfs en þró- unartími lyfja er almennt talinn þurfa að vera hátt í áratugur. Nú þykir liggja svo mikið við að víkja á allri varúð til hliðar eftir að töluverður fjöldi hugrakkra manna hefur látið sig hafa það að vera tilraunadýr fyrir þessi nýju lyf. Vonandi verður þeim ekki of mörgum meint af þessari fórnfýsi en ljóst er að alltaf verða einhver afföll við lyfjagjafir, en af- leiðingarnar koma kannski ekki fram að fullu fyrr en eftir nokkur ár. Þess vegna þarf að miða þróunartíma lyfja við það. Ég hef sjálfur hlustað á fjóra er- lenda lækna og vís- indamenn sem nota afar sterk orð til þess að lýsa þeim hættum sem gætu verið hér á ferðinni. Þessir menn eru Sucharid Bhakdi og Wolfgang Wodarg í Þýskalandi, Wakefield frá Bretlandi og Søren Ventegodt í Danmörku. Það sem er nú sameiginlegt með öllum þessum mönnum er að þeir hafa fengið að kenna á því að halda uppi gagnrýni enda eru þeir að ganga gegn afar sterkum hags- munaaðilum, sem eru lyfjaris- arnir, og kannski ekki síður gegn stjórnmálamönnum sem standa illa í lappirnar þegar mikið er í húfi. Þessir menn nutu misjafnlega mikillar virðingar áður en þeir stigu núna fram en óhætt er að fullyrða að báðir Þjóðverjarnir voru í fremstu sveit áður en þeir fóru í núverandi andstöðu og þá sérstaklega Sucharid, sem segir að Covid-19 sé að vísu slæmt kvef með hærri dánartíðni en oft en dánartíðnin hjá frísku fólki sé þó ekki meiri en 0,02% sem jafn- gildir að einn af hverjum 5.000 sem sýkist deyi. Annað gildir með dauðveikt fólk en þar geti sýking flýtt fyrir dauðanum eins og við höfum séð hér á landi. Afleiðing- arnar af því að gefa stærsta hlut heilla þjóða þetta erfðabreytandi lyf gætu orðið margfalt verri. Honum er töluvert niðri fyrir. Wakefield hafði áður unnið sér það til óhelgi að tala gegn bólu- setningum, sem gekk svo langt að hann missti læknisleyfi sitt á Bretlandi og fluttist til Bandaríkj- Eftir Valdimar H. Jóhannesson Valdimar Jóhannesson Viljum við vera tilraunadýr? Helstu rök sem færð eru fyrir því að lögfesta miðstýrt stjórnsýslubákn fyrir miðhálendið eru hvorki þungvæg né trúverðug, alla vega í eyrum mínum sem hef undanfarna tvo áratugi haft fasta starfsstöð langt innan marka fyrirhugaðs miðhálendisþjóð- garðs. Þrennt heyrist einkum nefnt sem vandamál sem bregðast þurfi við með því að stofna þjóðgarð og „vernda miðhálendið“: skipulags- leysi, ofbeit sauðfjár og utanvega- akstur. Ekkert af þessu stenst þeg- ar að er gáð en þessi atriði eru samt óspart notuð til að sykurhúða pólitíska og skaðlega forræð- ishyggju í umræðunni á Alþingi og í samfélaginu. Hvað er málið? Fullyrðingar um skipulagsleysi eiga sér ekki stoð í veruleikanum. Skipulagsmál eru í föstum skorðum á miðhálendinu og ekki annað að heyra en núgildandi stjórnsýsla eigi sér stað í sátt og samlyndi umsýsluaðila þjóðlendunnar og sveitarstjórna. Hverju hefði miðhálendis- stofnun þar við að bæta? Utanvegaakstur á hálendinu er vissulega vandamál en af fjöl- miðlafréttum að dæma er sá vandi mestur í hinum margmærða Vatnajökulsþjóðgarði. Svo er það í þriðja lagi lausa- ganga búfjár á hálendinu. Nær- tækt er að lýsa eigin upplifun nú þegar liðnir eru nær sex áratugir frá því ég tók fyrst þátt í að reka sauðfé á norðlenskar heiðar. Á þeim tíma hefur fé fækkað og beit- arstýring verið innleidd í samráði Ófríð börn og þjóð- garðsrökleysur Eftir Pál Gíslason Páll Gíslason »Utanvegaakstur á hálendinu er vissu- lega vandamál en af fjöl- miðlafréttum að dæma er sá vandi mestur í hin- um margmærða Vatna- jökulsþjóðgarði.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.