Morgunblaðið - 27.02.2021, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 2021
✝ Binna Hlöð-versdóttir
fæddist í Reykja-
vík 29. október
1946. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Vestmannaeyja 17.
febrúar 2021.
Foreldrar henn-
ar voru Hlöðver
Kristjánsson raf-
vélavirki, f. 11.
desember 1925, d.
12. febrúar 2003, og Kristjana
Esther Jónsdóttir sjúkraliði, f.
5. mars 1927, d. 29. apríl 2020.
Systkini Binnu eru: Erna, f.
1948, maki Niels Christian
1966, maki Þorbjörg Valdís
Kristjánsdóttir.
Binna giftist 17. júlí 1974
Torfa Haraldssyni vigtar-
manni, f. 5. apríl 1950. Börn
þeirra eru:1) Ívar, skipstjóri á
Herjólfi, f. 1977, maki Sirrý
Björt Lúðvíksdóttir sjúkraliði
og eiga þau sex börn, Ísalind,
Ilse, Oktavíus, Ísis Binnu, Lúð-
vík Hafstein og Tíberíus Torfa.
2) Ester heilbrigðisgagnafræð-
ingur, f. 1979, maki Jónas Logi
Ómarsson matreiðslumeistari
og eiga þau þrjár dætur,
Magdalenu, Maríönnu og Vikt-
oríu.
Binna starfaði rúma tvo ára-
tugi á afgreiðslu Herjólfs og
síðar sem ráðgjafaþroskaþjálfi
hjá Vestmannaeyjabæ til
starfsloka.
Útförin fer fram frá Landa-
kirkju í Vestmannaeyjum í
dag, 27. febrúar 2021.
Nielsen; Róbert, f.
1950, maki Ingi-
björg Garð-
arsdóttir; Valþór,
f. 1952, maki Guð-
rún Gunnarsdóttir;
Jódís, f. 1958, sam-
býlismaður hennar
er Gunnar Gunn-
arsson; Bryndís, f.
1960, sambýlis-
maður hennar er
Stefán Valgarð
Kalmannsson; Jón Hrafn, f.
1962, sambýliskona hans er
Elsa Dóróthea Gísladóttir; Orri
Vignir, f. 1964, maki Helga
Dagný Árnadóttir; Hlöðver, f.
Elsku hjartans systir mín hún
Binna er dáin. Það er enn svo sárt
og óraunverulegt að segja þetta,
en svona er það nú samt. Binna
var elst í systkinahópnum okkar
en enn allt of ung til að kveðja líf-
ið. Hún ætlaði að verða 86 plús
eins og hinar konurnar í okkar
ætt, enda svo margt eftir að lifa
fyrir og njóta. Fjölskyldan stækk-
aði ört, barnabörnin orðin níu og
nú síðast nýkomnir tvíburar í hóp-
inn. Og elsku Binna, fjölskyldu-
manneskjan sem hún var, átti erf-
itt með að sættast við hlutskipti
sitt – að geta ekki fylgt fólkinu
sínu eftir aðeins lengur. Fyrir
okkur systkinin er skarð rofið í
hópinn. Í níu systkina hópnum
voru það eldra hollið, Binna,
Erna, Robbi og Valli og svo yngra
hollið, Jódís, ég, Krummi, Orri og
Toddi. Binna fór snemma að
heiman en ræktaði fólkið sitt vel.
Ung fer hún til Reykjavíkur að
vinna hjá Landssímanum, senni-
lega hefur hún ekki haft allt of
mikið á milli handanna á þeim
tíma en alltaf kom hún færandi
hendi í sveitina, með föt og dót
handa barnaskaranum. Mér er
minnisstætt eitt sinn, líklega á 6
ára afmælinu mínu, þar sem hún
renndi í hlað með risastóran
pakka í fanginu. Sem ég vissi að
væri til mín og innihélt forláta
bollastell!
Áður en Binna stofnaði fjöl-
skyldu ferðaðist hún mikið, meðal
annars til vinkonu sinnar í Dallas í
Texas. Eftir ferðalagið fengum
við krakkarnir alls kyns góss frá
Ameríku, sígarettutyggjó, pyngj-
ur með súkkulaðipeningum,
skammbyssur, kúrekahatta og
indíánaskó. Þá var veisla í Ey II!
Og sjálf var Binna systir í nýjasta
stæl frá Ameríku, með sixpensara
úr lakki, í kanínupels og hvítum
kúrekastígvélum. Plötum með
Hank Williams var skellt á fóninn
og sögur frá Texas flutu með.
Binna flutti til Vestmannaeyja í
gosinu til að vinna á símanum þar.
Þar kynnist hún Torfa sínum og
nokkrum árum seinna koma Ívar
og síðar Ester í heiminn. Hún
sótti sér menntun þegar hún hafði
komið krökkunum á legg, lærði
þroskaþjálfun og vann við það um
skeið. Þá sá maður þrautseigjuna
sem hún bjó yfir ef hún ætlaði sér
eitthvað. Í tvígang dvaldi ég um
skeið hjá Binnu og Torfa í Eyjum
og við systkinin nutum alltaf gest-
risni þeirra ef á þurfti að halda og
vorum velkomin á þeirra heimili.
Brynja (Brenda) dóttir Guðnýjar
vinkonu Binnu dvaldi hjá henni og
Torfa um skeið og þar mynduðust
tengsl sem héldu alla tíð. Binnu
var það ómetanlegt að bæði Ívar
og Ester skyldu búa í Vestmanna-
eyjum með sínar fjölskyldur og
hún naut hverrar stundar með
þeim. En nú er sól hnigin til viðar
og systir mín hefur horfið á braut,
tæpu ári eftir að mamma kvaddi
okkur. Þegar þá gerðum við okk-
ur grein fyrir því í hvað stefndi hjá
Binnu, en samt gaf maður ekki
upp vonina um að hún fengi aðeins
meiri tíma. Við systkin fórum
nokkur saman að heimsækja hana
daginn áður en hún kvaddi og sú
stund var ómetanleg. Þar gafst
tóm til að tjá tilfinningar sínar og
þakka fyrir allt. Góðar minningar
munu alltaf lifa í hjarta mér um
elsku Binnu, megi hún hvíla í friði.
Torfa, Ívari, Ester og fjölskyld-
unni allri votta ég samúð mína.
Bryndís Hlöðversdóttir.
Nú hnígur sól að sævar barmi
sígur húm á þreytta jörð.
Nú blikar dögg á blómahvarmi,
blundar þögul fuglahjörð.
Í hljóðrar nætur ástarörmum,
allir fá hvíld frá dagsins hörmum.
(Axel Guðmundsson.)
Það er þyngra en tárum taki að
Binna systir mín skuli nú vera öll,
aðeins 74 ára að aldri. Upp í hug-
ann koma minningabrot um þessa
einstöku konu; móður, eiginkonu
og leiðtoga systkinahópsins alla
tíð. Brottför Binnu úr þessari
jarðvist finnst okkur í senn vera
óbætanleg og ósanngjörn. Og
auðvitað ótímabær með öllu. En
enginn forðast sitt skapadægur
og úr því sem komið er vil ég
fremur en að gráta þakka Binnu
systur góðar og gefandi stundir
og óska henni góðrar ferðar inn í
eilífðarlandið.
Binna var elst í stórum hópi
systkina og allt frá því ég man eft-
ir mér var hún okkur hinum fyr-
irmynd. Og hún kom okkur oft í
móðurstað framan af aldri þótt
ung væri því mamma hafði mörg-
um hnöppum að hneppa þegar
fjölgaði í hópnum. Þegar svo
Binna, langt innan við tvítugt, fór
að heiman og flutti til Reykjavík-
ur, var það auðvitað hún sem
fóstraði okkur yngri systkinin
þegar dvalið var í höfuðstaðnum.
Binna var á unglingsárunum
minn helsti trúnaðarvinur og ef
eitthvað bjátaði á var það hennar
öxl sem maður gat hallað sér að.
Fyrir það mun ég ávallt vera
þakklátur.
Eldgosið í Vestmannaeyjum
varð örlagavaldur í lífi systur
minnar. Þá starfaði hún sem tal-
símakona hjá Pósti og síma í
Reykjavík og var send til Eyja
þegar eldgosið stóð sem hæst. Þar
hitti hún Torfa sinn og stofnaði
fjölskyldu, eignaðist með honum
tvö börn og níu barnabörn,
menntaði sig frekar og tók þátt í
lífi og athafnasemi eyjaskeggja.
Hún skaut rótum; varð sannköll-
uð Vestmannaeyjamær og unni
eyjunni sinni alla tíð. Í Vest-
mannaeyjum eignaðist Binna
fjölda vina sem sakna hennar að
leiðarlokum eins og við hin. Og
þar er hún nú lögð til hinstu hvílu.
Þegar hreinsunarstörf hófust
fyrir alvöru í Eyjum sumarið 1974
fórum við Guðrún þar til starfa. Í
kjallaranum á Sóleyjargötunni
fengum við inni hjá Binnu og
Torfa og stofnuðum okkar fyrsta
heimili. Hjá þeim var gott að vera,
margt brallað og böndin treyst.
Mér hlotnaðist þetta sumar sá
heiður að vera svaramaður í brúð-
kaupi þeirra hjóna og gat vottað
að ekkert væri fyrirhuguðu hjóna-
bandi til fyrirstöðu. Það gerði ég
með glöðu geði. Þetta var látlaus
athöfn í Landakirkju þaðan sem
við nú kveðjum Binnu með trega
og eftirsjá, 46 árum síðar.
Elsku Binna. Takk fyrir elsk-
una og umhyggjuna alla tíð. Megi
moldin á leiði þínu verða þér létt
sem fiður.
Valþór bróðir.
Elsku besta Binna systir mín!
Hjartans þakkir fyrir samfylgd-
ina öll árin sem við áttum saman.
Það er svo sárt að þú sért farin
en samt gott að þessu erfiða stríði
við vágestinn er lokið. Ég kveð þig
að sinni með einu af mínum uppá-
haldsljóðum.
Það kom söngfugl að sunnan
Það kom söngfugl að sunnan,
Hann var sendur af þér.
Hann bar gullblað í goggi
sem var gjöf handa mér.
Já, þú baðst mig að bíða
eftir bjartari tíð.
Nú er sól, nú er sumar
og ég syrgi og bíð.
Því þú hímir enn heima
svo ég hef ekki þig.
Hvorki Kátur né Kisa
vilja kannast við mig.
Góði söngfugl minn, svífðu
aftur suður með koss.
Hvað ég fylgdi þér feginn!
Ég legg fingur í kross.
(Þorsteinn Gylfason)
Hvíl í friði, elsku Binna, og Guð
geymi þig. Innilegar samúðar-
kveðjur til okkar allra sem syrgja.
Ég trúi því að Binna vaki yfir og
blessi öll litlu barnabörnin sín sem
eru henni svo kær.
Góða ferð í sumarlandið,
Erna og Niels.
Komið er að kveðjustund. Með
miklum trega og söknuði kveð ég
elsku Binnu vinkonu mína. Sam-
leiðin var góð, vörðuð minningum
mörgum og góðum, og fyrir það
vil ég þakka af heilum hug. Missir
okkar allra er mikill, en langmest-
ur þó Torfa, Esterar, Ívars og
fjölskyldna þeirra. Binna elskaði
barnabörnin sín níu, sem nú sjá á
eftir ömmu sinni. Hún geislaði
jafnan þegar barnahópinn hennar
bar á góma. Hún var sterkur per-
sónuleiki, örugg og föst fyrir, til
hennar leitaði ég ráða sem reynd-
ust mér dýrmæt. Ég gat treyst á
réttsýni hennar og heilindi og gat
alltaf verið viss um að hún réði
mér heilt. Hún hlífði mér heldur
aldrei við sannleikanum. Fyrir
það er ég óendanlega þakklát.
Binna og Torfi voru samhent
og samrýnd hjón. Heimili þeirra
stóð ávallt opið, hvenær sem var,
og alltaf jafn gott að koma til
þeirra. Ég tel það til forréttinda
að hafa átt Binnu fyrir bestu vin-
konu. Veikindum sínum tók hún
eins og hetja, það kom best í ljós
þegar ég heimsótti hana á sjúkra-
húsið fyrir stuttu og hún lék á als
oddi, vitandi þó hvað var fram
undan. Í veikindum Binnu sást
líka hvaða mann Torfi hefur að
geyma, en hann vék ekki frá
sjúkrabeði hennar þar til yfir
lauk.
Allar góðu minningarnar
hrannast upp nú þegar komið er
að kveðjustund. Við kynntumst 16
ára gamlar í Skógaskóla og vorum
æ síðan bestu vinkonur. Eftir
Skógaskóla leigðum við saman
íbúð ásamt Róberti bróður henn-
ar í Reykjavík, þegar við ungar
dömur fórum að vinna í höfuð-
borginni. Það var alltaf svo
skemmtilegt að fara í heimsókn
með Binnu til foreldra hennar í
Hjallabrekku, þegar öll systkinin
voru þar samankomin og þjóðmál-
in rædd af miklum móð. Ester
mamma Binnu varð mikið góð vin-
kona mín, og seinna urðum við ná-
grannar í Hveragerði.
Á heimili okkar Binnu í Mið-
túninu var miðpunktur vina okkar
og oft glatt á hjalla, einkum þó um
helgar áður en farið var út á lífið.
En meðan við bjuggum þar varð
ég einnig fyrir miklu áfalli, þegar
bróðir minn dó af slysförum. Þá
var sannarlega gott að eiga hana
Binnu að. Og svo varð eldgos í
Vestmannaeyjum og hún, síma-
stúlkan, var send frá Landsíma-
num út í Eyjar að sinna neyðar-
þjónustu og kom ekki til baka.
Þetta þótti hættuför, en var fyrir
hana gæfuspor því þar kynntist
hún honum Torfa sínum.
Margar ferðirnar hef ég farið
til þeirra í Eyjum. Oft þegar við
Binna vorum komnar á trúnó lét
Torfi sig hverfa og þegar hann
kom svo heim aftur og við spurð-
um hvar hann hefði verið var
svarið „Ég vildi bara láta ykkur
vera í friði, af því ég veit að þið
þurfið svo mikið að tala saman.“
Ég hugga mig við að nú líður
Binnu betur, komin á betri stað
þar sem við munum örugglega
hittast heilar. Elsku Torfi, Ester,
Ívar og fjölskyldur, megi forsjón-
in veita ykkur styrk í sorginni.
„Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu aftur hug þinn, og þú
munt sjá að þú grætur vegna þess
sem var gleði þín.“ (Khalil Ghi-
bran)
Oddný Runólfsdóttir.
Elsku Binna mín.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Ég kveð þig með sorg og sökn-
uði.
Þín vinkona,
Sigurrós.
Binna
Hlöðversdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGVALDI GUÐBJÖRN LOFTSSON
frá Vík, Selströnd í Strandasýslu,
Stekkjarholti 22, Akranesi,
lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi mánudaginn
22. febrúar. Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
5. mars klukkan 13. Athöfninni verður streymt frá vef
Akraneskirkju www.akraneskirkja.is
Innilegar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Akraness fyrir alúð
og hlýju.
Ágústína Hjörleifsdóttir
Loftur Smári Sigvaldason Ingibjörg Sólmundardóttir
Guðrún Sigvaldadóttir Aðalsteinn Hafsteinsson
Helga Sigvaldadóttir Guðmundur Friðriksson
Hilmar Sigvaldason
Hildur Sigvaldadóttir Guðmundur Magnússon
afabörn og langafabarn
Elskuleg eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
REBEKKA GÚSTAVSDÓTTIR
sjúkraliði,
Hrafnagilsstræti 37,
Akureyri,
lést á heimili sínu 19. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju þriðjudaginn 2. mars
klukkan 13.30. Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim sem vilja minnast hennar er bent á Heimahlynningu
Akureyrar.
Birgir Karlsson
Garðar Már Birgisson Björk Sigurðardóttir
Auður Birgisdóttir Michael Andersen
Björg Eir Birgisdóttir Hrannar Kristjánsson
Teitur Birgisson Helena Marta Stefánsdóttir
ömmubörn og langömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og bróðir,
OLAV FORBERG ELLERUP
frá Seyðisfirði,
búsettur í New York,
BNA,
lést á heimili okkar í New York mánudaginn 22. febrúar.
Bálför fer fram í Bandaríkjunum að ósk hins látna, haldin verður
minningarathöfn á Íslandi þegar aðstæður leyfa.
Anna Lárusdóttir
Johan Ellerup Eun Sook Ellerup
Anna Lára Ellerup
Astri Forberg Ellerup David W. Bryce
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN HELGA SIGURÐARDÓTTIR
blaðamaður,
Skipalóni 25, Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans
laugardaginn 20. febrúar. Útför fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju mánudaginn 8. mars klukkan 13.
Aðstandendur og vinir eru velkomnir meðan húsrúm leyfir en
einnig verður streymt frá athöfninni á
https://promynd.is/gudrunhelga
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að styrkja Ljósið.
Friðrik Friðriksson
Aldís Eva Friðriksdóttir Nebo Kospenda
Dagur Páll Friðriksson Timeea Durubala
Emelía Rut Viðarsdóttir
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HÖSKULDUR MÁR HARALDSSON,
Hóli í Fljótsdal,
lést á heimilil sínu föstudaginn 19. febrúar.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Örn Úlfar Höskuldsson Vigdís Hrefna Pálsdóttir
Jökull Breki Arnarson
Úlfhildur Ragna Arnardóttir
Ugla Arnardóttir
Örn Úlfar Arnarson
Kolbeinn Hugi Höskuldsson Franziska Zahl
Lára Aradóttir Viggó Davíð Briem
Viktor Breki Briem
Ísabella Briem
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUNNAR ÖRN GUNNARSSON,
Bói,
pípulagningameistari,
lést mánudaginn 22. febrúar.
Útförin fer fram í Garðakirkju fimmtudaginn 4. mars klukkan 13.
Allir velkomnir á meðan húsrúm leyfir. Einnig verður athöfninni
streymt á promynd.is/gunnarorn og hægt verður að nálgast
virkan hlekk á mbl.is/andlat
Ágústa Magnúsdóttir
Guðmundur Magnússon Rannveig Halldórsdóttir
Gunnar Heiðar Gunnarsson Hulda Þórarinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn