Morgunblaðið - 27.02.2021, Blaðsíða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 2021
✝ Sigurður IngiGuðmundsson
fæddist í Reykja-
vík 16. janúar
1957. Hann lést á
heimili sínu,
Syðri-Löngumýri í
Blöndudal, 13.
febrúar 2021.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Sigurðsson bóndi á
Leifsstöðum í
Svartárdal og Sonja Sigurð-
ardóttir Wiium, þau eru bæði
látin. Sigurður Ingi átti fjögur
systkini, þau eru Sonja Guð-
ríður Wiium, Óskar Leifur,
Daníel Smári og Sólveig Gerð-
ur en hún lést á barnsaldri.
Fósturbræður Inga eru Ketill
og Pétur Kolbeinssynir.
Árið 1979 giftist Sigurður
Ingi eftirlifandi konu sinni,
Birgittu Hrönn Halldórsdóttur,
og eiga þau tvö börn;Halldór
og var hann formaður Veiði-
félags Blöndu og Svartár síð-
ustu ár og til dauðadags. Hann
var einnig núverandi fjallskila-
stjóri Auðkúluheiðar og hafði
mikinn áhuga á því sem sneri
að landinu og gæðum þess.
Ingi sat í nefndum fyrir sveit-
arfélagið sitt og sinnti vel öllu
því sem hann tók að sér.
Ingi hafði ýmis áhugamál,
hafði gaman af að ferðast um
hálendið, spila bridge og lesa
bækur, svo eitthvað sé nefnt.
Hann hafði sérstakan áhuga á
ræktun og tamningu fjárhunda
og átti alltaf góða hunda sjálf-
ur.
Útför Sigurðar Inga fer
fram frá Blönduóskirkju í dag,
27. febrúar 2021, klukkan 14.
Vegna aðstæðna verða ein-
ungis nánasta fjölskylda og
vinir viðstödd en hægt verður
að nálgast vefstreymi frá útför
á facebooksíðu Blönduóskirkju.
Stytt slóð á streymi:
https://tinyurl.com/56fyeug4
Virkan hlekk á streymi má
finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Jarðsett verður í Svínavatns-
kirkjugarði.
Inga, f. 13.10.
1992, og Guð-
björgu Pálínu, f.
1.1. 2000. Sam-
býliskona Halldórs
er Vala Björk Óla-
dóttir, f. 4.2. 1992,
og eiga þau saman
soninn Óskar Óla,
f. 15.10. 2017.
Sigurður Ingi
ólst upp á Leifs-
stöðum í Svartár-
dal og eftir venjulega grunn-
skólagöngu fór hann að stunda
búskap með föður sínum á
Leifsstöðum. Árið 1986 flutti
hann með konu sinni að Syðri-
Löngumýri, en hún er uppalin
þar. Á Syðri-Löngumýri stund-
uðu þau hjónin blandaðan bú-
skap, enda var Ingi, eins og
hann var oftast kallaður, bóndi
af lífi og sál.
Ingi hafði mikinn áhuga á
veiðifélags- og fjallskilamálum,
„Ho maður, allt úr stáli“ er
orðatiltæki sem við gátum alltaf
hlegið að saman. En mitt stál
mátti sín lítils þegar ég fékk
símtalið um fráfall þitt kæri
mágur. Í hugann streymdu
minningar, já minningarnar eru
nefnilega það eina sem við skilj-
um eftir, og mikilvægt að skapa
þær. Uppátækjasamur varstu
alla tíð og alltaf léttleiki með í
för. Þegar við ræddum saman,
þá varð ég að leggja vel við
hlustir því oft var broddur í því
sem þú sagðir. Og það sem við
gátum hlegið, þú áttir auðvelt
með að sjá spaugilegu hliðarnar
á málunum. En umfram allt
varstu vandaður og góður mað-
ur. Ég er þakklátur fyrir okkar
vináttu og það hversu góður þú
varst ávallt mínu fólki. Stelp-
urnar mínar elskuðu að koma til
ykkar Birgittu á Löngumýri og
Birtu mína hugsaðir þú um eins
og þína eigin dóttur enda Guð-
björg og hún einstakar vinkon-
ur. Elsku Ingi, þín er sárt sakn-
að.
Hugur reikar hjartað bærist,
héðan saknar dalurinn.
Tómleiki og stálið tærist,
tekinn frá mér vinurinn.
Góður Guð í faðminn takir,
gengin er hans ævisaga.
Vertu sæll og yfir vakir,
vegferð okkar alla daga.
Stari í horn á helgan stólinn,
stöðug þaðan fjallasýn.
Birtir upp og baðar sólin,
bætir hugans vítamín.
(ÞG/2021)
Elsku systir, Halldór og Guð-
björg, megi okkar sameiginlegi
styrkur. Hjálpa okkur á þessum
tímum. Guð á himni geymi okk-
ur.
Ykkar
Þorbjörn Guðrúnarson.
Frá því ég var barn var ég
þeirrar gæfu aðnjótandi að fá að
heimsækja Syðri-Löngumýri
reglulega um helgar og í löngum
fríum ásamt foreldrum mínum.
Þegar mér stóð til boða að
dvelja þar sumarlangt sem ung-
lingur þurfti ég ekki að hugsa
mig um. Ég var ekki mikið fyrir
að fara út fyrir þægindaram-
mann á þeim tíma, en í mínum
huga var Langamýri nánast mitt
annað heimili og fáir staðir sem
mér leið betur á. Birgitta og
Ingi höfðu einstakt lag á að láta
manni alltaf líða eins og heima
hjá sér. Ég kunni frá upphafi vel
við Inga. Hann var svo einstak-
lega rólegur og yfirvegaður í
fasi og tók sjálfan sig aldrei of
hátíðlega. Ég var feimin sem
barn og fáir fullorðnir sem ég
hafði kjark til að tala við en með
Inga skipti það ekki máli. Ég
fékk stundum að fylgja honum
út til að sinna hinum ýmsu verk-
um í sveitinni. Hann kenndi mér
margt og gerði að gamni sínu
eins og svo oft, án þess að gera
nokkurn tíma kröfu um að ég
talaði meira eða væri á einhvern
hátt öðruvísi en ég var. Ég
dvaldi í þrjú sumur á Löngu-
mýri sem unglingur. Frá þeim
tíma er ofarlega í minningunni
ferð á Vestfirðina sem ég fékk
að fylgja fjölskyldunni í. Frá
Löngumýri lagði af stað Lada
Sport-jeppi og innanborðs voru
þau hjón, Ingi og Birgitta, Hall-
dór Ingi, Dóri tengdafaðir Inga
og ég. Heim komum við nokkr-
um dögum síðar í öðrum og
stærri jeppa sem dró tengivagn
sem Ladan sat á. Stuttu eftir að
við lögðum af stað kom í ljós að
smjörstykki, sem gripið hafði
verið á síðustu stundu og
gleymst í hanskahólfinu, hafði
bráðnað í hitanum og lekið um
allt. Þetta atvik var einungis það
fyrsta í röð ýmissa skakkafalla
sem á eftir fylgdu. Þrátt fyrir
það er þetta eitt eftirminnileg-
asta og skemmtilegasta ferðalag
sem ég hef nokkurn tíma farið í.
Viðbrögð Inga þá sýndu vel
þann mann sem hann hafði að
geyma og einstakt lífsviðhorf
þeirra hjóna. Þrátt fyrir að hafa
vakað heila nótt, í tilraunum til
að laga bílinn, var Ingi jafn ró-
legur og yfirvegaður og alltaf og
gerði að gamni sínu. Það hefði
verið auðvelt að gera þetta að
minningu um misheppnað sum-
arfrí en þess í stað varð þetta
ævintýraferðin mikla sem ávallt
hefur verið minnst með hlátri og
gleði í huga. Ég mun ávallt
minnast Inga með hlýhug og
þakklæti fyrir allt sem hann
kenndi mér. Innilegar samúðar-
kveðjur til ykkar, elsku Birgitta,
Guðbjörg Pálína, Halldór Ingi
og fjölskylda, frá okkur fjöl-
skyldunni í Hafnarfirði.
Linda Björk Oddsdóttir.
Þegar sveitarhöfðingi og kær
vinur fellur frá setur okkur
hljóð. Það er erfitt að finna orð
sem lýsa þeim tilfinningum og
hugsunum sem fara af stað, en
fyrst og fremst er það djúp sam-
úð með hans nánustu skyld-
mennum og stórfjölskyldu og
hjartkærar óskir um það að góð-
ur Guð styrki þau öll og styðji í
þessari miklu sorg.
Þær Sorg og Gleði eru af-
skaplega sérstakar systur. Eins
mikið og við syrgjum öll hann
Inga sem hafði hjarta úr gulli og
skilur allt gott eftir sig, þá gleðj-
umst við yfir því að hafa kynnst
honum og eiga ótal minningar
og sögur til þess að rifja upp.
Orð eins og heiðarleiki, hrein-
skilni, hugmyndaauðgi, prakk-
araskapur og meðlíðan koma
upp í hugann þegar við minn-
umst þessa stórbrotna vinar
okkar. Ingi hafði einlægan
áhuga á alls konar málefnum
innan sveitarinnar okkar og í
víðara samhengi og þó svo að
málefni bænda, fjallskiladeilda,
íþróttafélaga, afrétta og veiði-
félaga væru honum hugleikin þá
bar hann hag barna og ungs
fólks sérstaklega fyrir brjósti,
enda sótti unga fólkið mikið til
hans og fékk góð ráð og hlýlegt
spjall. Því hann Ingi hafði ein-
hvern veginn alltaf tíma fyrir
okkur hin, því þótt það hafi oft-
ast verið alveg meira en nóg að
gera hjá honum og þeim Birg-
ittu á stóru búi, þá var hægt að
finna þennan tíma sem skipti
máli fyrir aðra. Það var óhætt
að treysta honum fyrir hverju
sem var, hann var eins og klett-
urinn í hafinu fyrir alla sem hon-
um þótti vænt um.
Inga fannst gaman að krydda
tilveruna og einu sinni um haust
sendi hann Óskar bróður sinn
með pakka hingað yfir til mín og
bað hann fyrir afmæliskoss frá
sér. Óskar skilaði þessu öllu með
virktum og varð frekar skrýtinn
á svipinn þegar ég hló og sagðist
eiga afmæli í júní og sagðist
ætla að gefa bróður sínum orð í
eyra fyrir að plata hann svona.
Þegar gólf undan stórgripum
gaf sig hér fyrir nokkrum árum
þá komu þeir feðgar og óðu
drullu upp í mitti ásamt heima-
fólki til að koma gripunum út og
alltaf var Ingi boðinn og búinn
að rétta hjálparhönd, hvort sem
þurfti aðstoð við búskap, akstur
á einhverjar æfingar eða afmæli
og svo líka við fermingarveislur
og alls konar gleði. Þau eiga það
sameiginlegt, Ingi og Birgitta
eftirlifandi kona hans, að hafa
alltaf viljað hag fólks sem bestan
og hafa látið verkin tala fyrir
betra samfélag.
Hann Ingi á það hjá okkur
öllum að við hjálpumst að, trú-
um á hvert annað og nýtum tím-
ann vel.
Minning þín lifir með okkur
að eilífu kæri vinur. Mikið vor-
um við heppin að fá að kynnast
þér og eiga fyrir nágranna og
fjölskylduvin alla tíð. Mikið gát-
um við af þér lært.
Elsku Birgitta, Halldór, Guð-
björg og öll fjölskyldan. Góður
Guð blessi ykkur og styrki.
Hjartans kveðjur frá
Jóhönnu, Brynjólfi og
fjölskyldum.
Hann Ingi á Löngumýri verð-
ur til grafar borinn frá Blöndu-
óskirkju og jarðsettur í Svína-
vatnskirkjugarði í dag, 27.
febrúar 2021. Ég get fullyrt að
enginn af okkur vinum hans og
nágrönnum vorum tilbúin að
meðtaka þessi hörmulegu tíðindi
sem okkur bárust um svo ótíma-
bært og óvænt andlát hans laug-
ardaginn 13. febrúar og kom
raunar eins og þruma úr heið-
skíru lofti og setti tilveruna hér í
þessu sveitarsamfélagi okkar á
óvissustig.
Hvernig verður lífið í sveit-
inni án Inga á Löngumýri? Í
mínum huga verður það tóma-
rúm sem myndast, ekki fyllt í
bráð. Í hvern á ég að hringja til
að segja allt sem ég var vanur
að ræða við hann um? Búskap-
inn, lífið og tilveruna, smala-
mennsku og allt það skemmti-
lega sem gerist í mannlegum
samskiptum sem við höfðum svo
gaman af að skiptast á skoð-
unum um. Um alla þessa hluti
gat ég rætt við Inga á allt annan
hátt en við nokkurn annan.
Minnisstæðar eru mér allar
þær fjölmörgu ferðir sem við
fórum saman fram á Auðkúlu-
heiði í göngur, eftirleitir og
óteljandi skotferðir eftir göngur
til að sækja kindur.
Það má því segja að kindur
hafi öðru fremur tengt okkur
saman og myndað þá vináttu
sem með okkur þróaðist og ég
verð ævinlega þakklátur fyrir.
Ingi var mikill dýraunnandi
og hafði óvenjugott lag á skepn-
um. Það voru þó hundarnir sem
líklega áttu mestan hug hans af
þeim dýrum sem hann hafði í
sinni umsjá enda lengi í seinni
tíð með betur þjálfaða hunda en
aðrir hér í nágrenninu. Hann
var því eftirsóttur við smala-
mennsku sérstaklega í seinni
leitum og við handsömun alls
kyns eftirlegufénaðar.
Af þeim fjölmörgu smala-
mennskum sem ég tók þátt í
með Inga er mér hvað minn-
isstæðast atvik úr seinni göng-
um þar sem við ásamt fleirum
horfðum á eftir kind sem var bú-
ið að eltast lengi við leggjast til
sunds út í Þrístiklu á Auðkúlu-
heiði. Ingi reyndi þá að fá Gló-
koll, sem var allra besti hundur
sem hann nokkurn tímann átti,
til að synda fyrir rolluna. Þegar
það gekk ekki í hvelli þá var
áhuginn í mínum manni svo mik-
ill að hann reif sig úr fötunum
og synti með hundinum fyrir
rolluna.
Einhvern veginn var það svo
að mér þótti eftirsóknarvert að
leita eftir skoðunum Inga á fjöl-
mörgu sem maður var að fást
við hverju sinni og ég hygg að
svo hafi verið um fleiri.
Ástæðuna fyrir því tel ég vera
að hann var sérlega glöggur á
fjölmarga hluti sem sneru að
sameiginlegum áhugamálum
okkar og ekki spillti fyrir að
hann sá gjarnan spaugilegu hlið-
arnar á hlutunum.
Ingi var umfram allt fjöl-
skyldumaður og bar hag fjöl-
skyldunnar og sinna nánustu
fyrir brjósti öðru fremur. Hann
var ákaflega heimakær og leyfði
sér ekki mikla fjarveru frá fjöl-
skyldu og búi enda veit ég að
þar leið honum eflaust best.
Minningin um vin minn Inga
á Löngumýri og okkar góðu
samverustundir munu gleðja
hugann áfram þótt ekki geti ég
skilið af hverju við sem eftir
stöndum fengum ekki að njóta
hans lengur.
Elsku Birgitta, Halldór, Guð-
björg, Vala og Óskar Óli, guð
gefi ykkur styrk til að vinna úr
sorginni og ykkar mikla missi.
Þess óskum við fjölskyldan á
Stóra-Búrfelli ykkur af heilum
hug.
Jón Gíslason.
Sigurður Ingi
Guðmundsson
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð við
andlát og útför okkar ástkæra eiginmanns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
GESTS GUÐMUNDSSONAR,
rafvirkjameistara og söngvara,
Melabraut 7, Blönduósi.
Hlýhugur ykkar og kveðjur hafa verið góður stuðningur.
Sigrún Sigurðardóttir
Guðbjörg Gestsdóttir Daníel Magnússon
Anna Rósa Gestsdóttir Eiríkur Halldór Gíslason
Sunna Gestsdóttir Héðinn Sigurðsson
Eyþór Ingi Sigrúnarson Kärstin Irene Trygg
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýju við andlát og útför
elskaðs sonar, bróður, mágs, frænda
og vinar,
GUÐNA PÉTURS GUÐNASONAR,
Sólheimum 7, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsmanna gjörgæsludeildar LSH í
Fossvogi og sjúkrahúspresta fyrir einstaklega hlýlegt viðmót og
natni sem og vina okkar og vandamanna sem sýndu okkur
einstaka hlýju, umhyggjusemi og stuðning.
Guðni Heiðar Guðnason Sigrún Drífa Annieardóttir
Edgar Smári Gerður Steinarsdóttir
Bjarki Enok
bróðurbörn, frændfólk og vinir
Ragnheiður Þor-
valdsdóttir, mín
elskulega tengda-
mamma. Nú þegar
ég kveð þig hinstu kveðju er
mér efst í huga þakklæti til þín
fyrir að taka mér vel inn í fjöl-
skylduna og vera mér líkt og
móðir. Þú varst alltaf til staðar
fyrir mig og hvattir mig áfram í
öllu.
Ég man þegar ég hitti þig
fyrst eftir að ég og Ragnheiður
Lilja kynntumst þegar ég kom í
matarboð til ykkar. Þú tókst á
móti mér með mikilli hlýju og
fann ég strax hve einstök nær-
vera þín var. Þú varst einstak-
lega skemmtilegur karakter,
stríddir þínu helsta fólki óspart
og við hlógum síðan saman eftir
á. Það ríkti mikil gleði í kringum
þig og á ég margar góðar minn-
ingar með þér. Ómetanlegar
stundir á ég að geyma þegar við
fórum saman í göngutúra,
sveitaferðir, spilakvöldin, trúlof-
unarferðin á Hótel Rangá þegar
ég bað Ragnheiðar Lilju og
fleiri dýrmætar stundir. Þú
kenndir mér margt, til dæmis að
Ragnheiður
Þorvaldsdóttir
✝ RagnheiðurÞorvaldsdóttir
fæddist 28. júlí
1957. Hún lést 7.
febrúar 2021.
Útför Ragnheið-
ar fór fram 16.
febrúar 2021.
baka kleinur, búa
til sultu, gera heitt
súkkulaði þar sem
þú gafst mér leyni-
uppskriftina þína.
Okkur Ragnheiði
Lilju þótti ótrúlega
gott að koma heim
til þín þar sem þú
veittir okkur mikla
ást og væntum-
þykju. Við eyddum
ófáum stundum
með þér og fluttum inn til þín
þegar þú veiktist.
Þú stóðst eins og klettur við
okkur í fæðingu dóttur okkar
Ragnheiðar Lilju hinn 29. jan-
úar síðastliðinn. Ég verð þér
ævinlega þakklátur fyrir það.
Það reyndist ekki erfitt að
ákveða nafn á dóttur okkar sem
var skírð í höfuðið á þér og heit-
ir Ragnheiður Rósa. Enda var
hún skírð í höfuðið á sómakonu
sem vildi allt fyrir okkur gera.
Við Ragnheiður Lilja munum
heiðra minningu þína, sýna
Ragnheiði Rósu myndir af þér
og segja henni margar góðar
sögur af þér. Ég mun passa upp
á stelpurnar okkar Ragnheiði
Lilju og Ragnheiði Rósu alla
ævi.
Takk fyrir allt sem þú gerðir
fyrir okkur og minningarnar
sem við eigum um þig, guð veri
með þér.
Þinn tengdasonur,
Arnór Bjarki Grétarsson.