Morgunblaðið - 16.02.2021, Qupperneq 8

Skúli Halldórsson
sh@mbl.is
Þ
að fyrsta sem vekur athygli
er að þegar maður nálgast
gripinn, með lykilinn í vas-
anum, þá heilsar bíllinn um
leið og hann finnur fyrir nálægðinni,
kveikir á ljósunum og tekur um leið
hurðina úr lás. Hlýjar móttökur sem
sagt.
Þegar sest er svo við stýrið tekur
við manni óvenjulítill og mínimalískur
skjár á mælaborðinu. Öllu stærri er
snertiskjárinn undir miðri framrúð-
unni, eða tólf tommur. Þessi útfærsla
kom skemmtilega á óvart og við akst-
urinn fannst mér mig aldrei skorta
upplýsingar, og ef þær vantaði þá var
viðmótið á snertiskjánum virkilega vel
útfært.
Snjóstilling með bláum lit
Meira að segja reyndist ég ekki
þurfa að líta nokkru sinni á mæla-
borðið frekar en ég vildi, þar sem upp-
lýsingum um aksturshraða og fleira er
varpað upp á framrúðuna í góðri sjón-
línu fyrir ökumann. Í þessu felast
merkilega mikil þægindi sem maður
er fljótur að venjast og það leyfir
manni að hafa augun algjörlega á veg-
inum. Upplýsingarnar birtast í hvítum
lit en ef þörf krefur má skipta yfir í
svokallaða snjóstillingu og þar með
bláan lit, til að týnast ekki í snjóhvít-
unni.
Til að stýra efni á borð við tónlist
má notast við handhæga takka á stýr-
inu eða þá sérstaka snertistiku undir
snertiskjánum. Stikan er haganlega
úr garði gerð, með þeim hætti að auð-
velt er að „skrúfa“ strax í botn, eða þá
lækka í hljóðinu jafnharðan ef maður
slysaðist til að stilla inn á Bylgjuna.
Beygjuradíusinn óvenjumikill
Víkjum að akstrinum sjálfum.
Hestöflin eru 204 talsins og duga til
að koma bílnum úr kyrrstöðu í
hundraðið á 8,5 sekúndum. Manni
líður þó óneitanlega eins og hröð-
unin sé meiri en svo, enda í eðli raf-
bíla að geta tekið hratt af stað úr
kyrrstöðu þó að taka megi að draga
saman með bensínhákum þegar
hundraðið nálgast.
ID.4 er flokkaður sem fjöl-
skyldubíll og stærðin svíkur ekki þá
skilgreiningu. Það sem kemur hins
vegar verulega á óvart er hversu lip-
ur bíllinn er. Beygjuradíusinn er
þannig mun minni og betri en maður
hefði búist við af bíl í þessum stærð-
arflokki. Auðvelt reyndist að leggja
sportjeppanum víða á höfuðborgar-
svæðinu þrátt fyrir örtröð, öng-
þveiti og öldungis aðþrengd stæði.
Brengluð sýn í regni
Þar komu bakkmyndavélar ID.4
einnig í góðar þarfir, en útgáfan sem
blaðamaður ók er búin 360 gráðu
myndavélakerfi og þekur því allar
hliðar sem horfa þarf til. Einnig var
hægt að velja á milli gleiðlinsu eða
venjulegrar linsu þegar maður
hugðist bakka bílnum, enda tvennt
ólíkt að bakka úr stæði og út á götu
eða einfaldlega inn í stæði.
Sá galli var hins vegar á gjöf
Njarðar að hvimleiðir rigningar-
dropar gátu átt það til að brengla
sýnina út um myndavélina all-
verulega. Það er auðvitað ekki gott
þegar framleiðandinn hefur á annan
bóginn þróað þessa fínu tækni með
fjölda myndavéla, en þetta er þó al-
gengur vandi hjá mörgum framleið-
endum. Hjá Mercedes-Benz hefur
verið brugðið á það ráð að hýsa
myndavélina inni í skrokki bílsins
og færa hana einungis út þegar
hennar er þörf. Kannski þyrftu fleiri
bílaframleiðendur að horfa til þeirr-
ar lausnar. Eða kannski glíma bara
veðurbarðir Íslendingar við þetta
vesen.
Morgunblaðið/Eggert
Rafknúin þægindi
og augun á veginum
Dráttargeta sportjeppans
er upp á 1.200 kg.
Volkswagen kynnti í september nýjan, fullvaxinn rafdrifinn fjölskyldubíl. Um er að ræða fyrsta alrafknúna sportjeppann frá
Volkswagen og ber hann heitið ID.4, enda númeri stærri en litli bróðirinn ID.3. Bíllinn er fáanlegur í tveimur útfærslum sem
nefnast 1st og 1st MAX, og fékk blaðamaður að reyna þá síðari á vegum Reykjavíkur og nágrennis.
Bíllinn er byggður á
sama undirvagni og
litli bróðirinn ID.3.
8 | MORGUNBLAÐIÐ