Morgunblaðið - 13.03.2021, Page 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. MARS 2021
Elsku Erla
amma mín. Nú ertu
dáin og ég get ekki
heimsótt þig oftar
á Hrafnistu. Það
hlýtur að vera frelsi þarna uppi.
Nú veit ég að þér líður betur.
Nú getur þú hitt KK afa sem ég
vildi að ég hefði kynnst og þú
getur líka hitt börn þín tvö,
Þorbjörgu, hún var reyndar
kölluð Bobba, og líka Pétur,
sem var pabbi mömmu minnar
Írisar Wigelund. Það var mjög
gaman að heimsækja þig og fá
súkkulaði og dansa og syngja
fyrir þig. „I love you“ eins og
þú sagðir alltaf.
Karen Wigelund
Ástmarsdóttir.
Elsku amma, mér þykir mjög
vænt um þig þótt þú sért dáin.
Ég mun alltaf elska þig ofur of-
urheitt. Það var alltaf mjög
gaman að kíkja á þig á Hrafn-
istu. Þú varst alltaf svo góð við
mig og núna get ég ekki hætt
að hugsa um þig. Þú varst mjög
áhugasöm um hvað við vorum
að gera þegar við komum úr
skólanum og þegar við komum
af æfingunum okkar. Ég man
þegar við sungum og dönsuðum
fyrir þig. Ég man líka þegar við
komum af danssýningu og
mamma okkar sýndi þér
dansvídeó af okkur og þú hafðir
mjög gaman af því. Ekki
gleyma að ég elska þig. Þú ert
best.
Aníta Wigelund
Ástmarsdóttir.
Við fæðumst með feigðaról
um hálsinn og fáum ekki flúið
okkar skapadægur. Þrátt fyrir
það kemur dauðinn okkur alltaf
jafnmikið á óvart, þegar hann,
hljóðlátur en ákveðinn, tekur
fyrirvaralaust í faðm sinn ein-
hvern sem okkur er kær. Við
getum ekki horft framhjá dauð-
anum, því hann er óumflýjan-
legur og hittir okkur öll fyrir. Í
dag kveðjum við hljóð og með
trega mikilláta konu sem var
öllum sem þekktu hana bæði
kær og eftirminnileg sökum
mannkosta sinna.
Erla var kaupkona í Verðlist-
anum og þaðan man ég eftir
henni fyrst. Ég var skoppandi á
eftir pabba mínum þegar hann
fór þangað með reikninga og
Erla Wigelund
✝
Erla Wigelund
fæddist 31. des-
ember 1928. Hún
lést 22. febrúar
2021.
Útförin fór fram
12. mars 2021.
hún að skrifa upp á
víxla eins og þá
tíðkaðist. Þau
slógu á létta
strengi og frú Erla
mundi ætíð eftir
þeirri staðreynd að
þau deildu afmæl-
isdegi. Þessar
ferðir eru eftir-
minnilegar, fata-
lyktin lá alltaf í
loftinu og enn er
skýr minningin af því að fara
með jólakveðju á Laugalæk 11
til Erlu á Þorláksmessu. Þar
var þakkað fyrir viðskipti liðins
árs og ég í hlutverki blóma-
stúlku.
Ég fór mína fyrstu ferð til
Lundúna með pabba sem var á
leið að dæma leik. Í flugvélinni
voru þá kaupmannshjónin í
Verðlistanum. Það var heilsast
á göngum Heathrow þar sem
KK skundaði alsæll með perl-
unni sinni.
Hann klæddur hvítum frakka
sem flaksaðist og Erla óaðfinn-
anleg á leið í innkaupaferð.
Vorið eftir fundu margar ferm-
ingarstelpurnar hina fullkomnu
fermingarkápu í Verðlistanum,
en allar vildum við vera eins.
Þessar kápur voru ótrúlega
flottar, komu í öllum litum en
mín var skærappelsínugul.
Kaupkonan hefur eflaust verið
ánægð með sölu þessa dags.
Löngu síðar var ég ráðskona
í veiðikofa en þangað mætti for-
stjóri Litlu flugunnar til veiða,
einn á ferð á Lödunni, en engin
Bobba var með í það skiptið.
Pétur heitinn hljómlistarmaður,
sonur þeirra, var líka maður
sem var þess virði að kaupa
tónlist hjá. Hann las út hvað
mann vantaði og sendi svo heim
með gulltóna. Það var mikil eft-
irsjá að syninum en Erla gafst
ekki upp, horfði fram á veginn
og þær Bobba saman í búðinni.
Svo kom að Erlu yngri að sinna
búðinni með móður sinni og
fórst henni verkið vel úr hendi.
Þarna var Þorbjörg orðin sár-
lasin. Enn mátti fjölskyldan sjá
á eftir sínum.
Ein ferð sem var eftirminni-
leg þeim mæðgum og mér var
þegar við eyddum kvöldstund í
Borgarleikhúsinu á sýningunni
Elly. Jóna Rúna Kvaran var
með í för, en hún er ekkja Æv-
ars R. Kvaran leikara. Það var
sérkennilegt að upplifa að sitja
með Erlu og Jónu sér við hlið
þegar eiginmenn þeirra heitnir
komu báðir fyrir sem leiknar
persónur í sýningunni.
Ég votta eftirlifendum mína
dýpstu samúð með þökk fyrir
að hafa fengið tækifæri til þess
að kynnast Erlu, þessari ynd-
islegu konu og hennar fjöl-
skyldu.
Þú ert laus frá lífsins þrautum
og liðin jarðarganga.
En áfram lifir á andans brautum
ævidaga langa.
Drottinn verndar dag og nótt
á dularvegi nýjum.
Aftur færðu aukinn þrótt
í eilífð ofar skýjum.
Þú alltaf verður einstök rós,
elsku vinan góða.
Í krafti trúar kveiki ljós
og kveðju sendi hljóða.
(Jóna Rúna Kvaran)
Jóhanna B. Magnúsdóttir.
Mig langar að kveðja hana
elsku Erlu, þann besta og eina
vinnuveitanda sem ég hef haft.
Ég byrjaði að vinna í Verðlist-
anum í kringum 1970, inni á
Laugalæk. Það var svo gaman
að vera innan um Erlu og fjöl-
skyldu, þau voru svo kát. Hún
kenndi mér mjög margt, t.d. að
umgangast fólk með léttleika.
Hún var góður húsbóndi og ég
sveitastúlka sem hafði aldrei
unnið úti.
Þegar ég fór í ráðningarvið-
talið dauðkveið ég fyrir að hitta
hana því ég hélt hún væri
kannski svo hátíðleg. Ég kom í
hádeginu og hún var að koma
úr vinnunni, og hún tók svo vel
á móti mér og var svo skemmti-
leg, setti mig inn í eldhús og
gaf mér sveskjugraut, sýndi
mér nóturnar og réð mig í
vinnu, þar vann ég í 30 ár.
Mörg fyrstu árin voru svo
margir sem unnu þarna og
ógleymanlegar stundir með
þeim KK, Erlu og Bobbu.
Bobba og Kristján og börnin
hennar, Ella og Erla perla og
kompaní, allt var þetta sem ein
fjölskylda, og nú er ég að verða
ein eftir af þessu starfsliði
ásamt Höddu og Sjöfn og ein-
hverjum fleirum og búið að
leggja Verðlistann niður. Ég
vann líka með eiginkonu Pét-
urs, henni Lindu, og kynntist
aðeins börnunum þeirra. Maður
kynntist allri fjölskyldunni
þarna, ég man meira að segja,
að þegar Erla var að leika við
barnabörnin sín í slánum í
Verðlistanum fyrstu árin var
Bobba ung kona með ung börn
en seinna kom Bobba til sög-
unnar sem vinnufélagi.
Erla var svo gjafmild, gaf
starfsfólkinu gjafir, s.s. ilm-
vatn, og jafnvel börnunum
þeirra sem unnu hjá henni og
bauð okkur oft heim, fórum út
að skemmta okkur á Hótel
Sögu og til Akureyrar. Fyrstu
árin voru makar líka með.
Ég er svo þakklát Erlu því
hún kenndi mér svo margt, ég
hafði aldrei áður unnið úti og
mig langar að þakka henni fyrir
allar gleðistundirnar sem við
áttum saman.
Nú er Sigrún Júlía ein eftir
og orðin „ættmóðirin“.
Þakka þér fyrir allt, elsku
Erla mín og Guð blessi þig og
þína fjölskyldu.
Takk fyrir allt,
Jóhanna Bjarnadóttir.
Í dag kveðjum við
Ingibjörgu Berg-
sveinsdóttur stofn-
og heiðursfélaga Soroptimista-
klúbbs Seltjarnarness. Konu sem
lét að sér kveða hvar sem hún
kom. Hún bjó að fjölþættri
reynslu eftir að hafa meðal annars
rekið fyrirtæki, ritstýrt blaði,
starfað að sveitarstjórnarmálum
og alið upp börn. Ingibjörg var
einstaklega lífleg og skemmtileg
kona, bráðgáfuð og félagslynd.
Hún var alltaf til í allt og kunni að
gera lífið skemmtilegt. Ég minn-
ist þess þegar við nokkrar tróðum
upp með heimatilbúið skemmtiat-
riði á sameiginlegum klúbbafundi.
Þetta var frumsaminn dans og
Ingibjörg, sem þá var komin um
áttrætt, dansaði af hjartans lyst
og húmor, klædd svörtum pífukjól
með fjaðraskraut á höfði. Hún var
nefnilega búin þeim kostum sem
oftar en ekki einkenna sterka per-
sónuleika að hafa ríka sjálfsvirð-
ingu án þess að taka sjálfa sig of
hátíðlega.
Ingibjörg var hugmyndarík og
alltaf að velta fyrir sér nýjum
tækifærum í lífi og starfi. Klúbb-
urinn okkar naut svo sannarlega
góðs af hæfileikum hennar. Sor-
optimistar eru alþjóðleg samtök
sem vinna að bættu samfélagi,
jafnrétti, framförum og friði. Til
góðra verka þarf að afla fjár og þá
reynir á frumleika og kraft. Á
fyrstu árum klúbbsins hafði Ingi-
björg frumkvæði að verkefnum
sem voru til góða bæjarfélaginu
okkar, eins og kaupum á húsgögn-
um í sameiginleg rými í húsi aldr-
aða við Skólabraut og klukku fyrir
kirkjuna.
En stærsta fjármögnunarverk-
efni Ingibjargar er ljóðabókin fal-
lega Tilfinningar sem kom út árið
2002. Ingibjörg valdi úrval ljóða
eftir móður sína Guðrúnu Jó-
hannsdóttur og bjó til prentunar.
Formálann skrifaði Sigurbjörn
Einarsson biskup. Í aðfaraorðum
bókarinnar segir Ingibjörg að hún
sé „hugsuð sem handbók fyrir þá
sem vilja koma tilfinningum sín-
um á framfæri jafnt á gleði- og
sorgarstundum“. Tilfinningar
hefur verið vinsæl og er til á
Ingibjörg
Bergsveinsdóttir
✝
Ingibjörg
Bergsveins-
dóttir fæddist 4.
ágúst 1933. Hún
lést 21. febrúar
2021.
Útför Ingibjarg-
ar fór fram 10.
mars 2021.
mörgum heimilum
en allur ágóði söl-
unnar rennur til
verkefnis í þágu ein-
hverfra.
Hin síðustu ár
hefur árlegt golfmót
verið aðalfjáröflun
Soroptimistaklúbbs
Seltjarnarness.
Hugmyndin var al-
farið Ingibjargar en
þegar þarna var
komið var hún farin að finna fyrir
sjúkdómnum sem lék hana svo illa
hin síðustu ár og kom því fram-
kvæmdinni í öruggar hendur ann-
arrar systur.
Síðustu árin voru Ingibjörgu
erfið og það var þungbært að sjá
þessa kláru konu hverfa inn í alz-
heimerheiminn. Við Soroptimista-
systur vottum Magnúsi, börnum,
tengdabörnum og barnabörnum
þeirra okkar dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Ingibjargar.
Fyrir hönd Soroptimistaklúbbs
Seltjarnarness,
Sólveig Pálsdóttir,
formaður.
Þú segir: Á hverjum degi
styttist tíminn
sem við eigum eftir
Skref fyrir skref
færumst við nær
dauðanum
- en ég þræði dagana
eins og skínandi perlur
upp á óslitinn
silfurþráðinn
(Vilborg Dagbjartsdóttir)
Nú hefur silfurþráðurinn henn-
ar Ingibjargar slitnað, perlurnar
verða ekki fleiri. Sumarlandið
tekið á móti henni eftir margra
ára erfiðan sjúkdóm.
Hugurinn leitar til baka til árs-
ins 1968 þegar áhugasamar konur
um bætt sveitarfélag vöknuðu af
þyrnirósarsvefni hvort ekki væri
hægt að stofna kvenfélag, það
hafði ekki verið til staðar áður.
Þessu tóku konur vel og var Ingi-
björg meðal þeirra og Kvenfélag-
ið Seltjörn er stofnað. Er það
fyrsta félag sem stofnað er á Sel-
tjarnarnesi frá því að Framfara-
félagið lagði upp laupana 1935.
Þarna urðu tímamót er ekki má
gleyma. Margar þessara kvenna
eru fluttar í sumarlandið og í dag
kveðjum við Ingibjörgu. Þær eiga
þakkir skildar fyrir framtakið. Ég
efa ekki að annar bragur varð við
atburðinn. Fundir voru í Mýrar-
húsaskóla. Á sumardaginn fyrsta
var kaffisala í skólanum með hlað-
borði, fjölmenni sótti konur heim
og renndi ljúflega niður hnallþór-
unum okkar. Þetta var nýtt.
Síðan höfum við látið til okkar
taka á marga vegu, að gera bæinn
okkar að betra samfélagi og hvers
konar menning efst á lista. Við
getum þakkað fyrir þann eld er
þarna kviknaði og logar enn þótt
fyrirferðin sé ekki eins mikil.
Bestu þakkir fyrir áræðið og
hvatningu, nú er það þeirra er
yngri eru að taka við svo þessi
merkisdagur, 3. apríl 1968, lifi
áfram. Blessuð sé minning
kvennanna er ruddu brautina,
hún lifir. Ég sendi eiginmanni,
börnum og afkomendum innilegar
samúðarkveðjur.
Nú er sál þín rós
í rósagarði Guðs
kysst af englum
döggvuð af bænum
þeirra sem þú elskaðir
aldrei framar mun þessi rós
blikna að hausti
(Ragnhildur Pála Ófeigsdóttir)
Erna Kristinsdóttir
Kolbeins,
fyrrverandi formaður
Seltjarnar.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma
ÁSTBJÖRG STEFANÍA
GUNNARSDÓTTIR
íþróttakennari
Brúnavegi 9, Reykjavík
sem lést 3. mars, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju
mánudaginn 15. mars klukkan 13.
Aðstandendur og vinir eru velkomnir meðan húsrúm leyfir
(hámark 200 manns). Vinsamlega mætið með nafn, kt. og
símanúmer á miða.
Athöfninni verður streymt á slóðinni www.promynd.is/astbjorg
Virkan hlekk er hægt að nálgast á mbl.is/andlat
Margrét Jóhannsdóttir Hálfdán Helgason
Ingi Gunnar Jóhannsson Kristín G. Hákonardóttir
Sigurður Sveinn Jónsson Svanhvít Helga Rúnarsdóttir
Ástbjörg Rut Jónsdóttir Jóhanna Sveina Hálfdánard.
Helgi Elí Hálfdánarson Snædís Anna Þórhallsdóttir
Valdís Brynja Hálfdánard. Rúnar Þór Númason
Eyrún Ingadóttir Telma Kristín Bjarnadóttir
Tryggvi Ingólfsson Björg Rún Óskardóttir
Ísabella Ronja, Yngvi Steinn, Valgerður Rakel,
Þorvaldur Helgi, Vanda María og Óskar
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
STEFÁN ERLENDUR ÞÓRARINSSON
frá Húsavík,
lést 4. mars á Dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 15. mars klukkan 13.00. Vegna aðstæðna í
samfélaginu verða einungis nánustu ættingjar viðstaddir en
útförinni verður streymt á facebooksíðunni Jarðarfarir í
Akureyrarkirkju – beinar útsendingar.
Aðalheiður Gunnarsdóttir
Margrét Stefánsdóttir Þorgeir Guðmundsson
Þórarinn Stefánsson
Ingibjörg María Stefánsd.
Sigríður Oddný Stefánsdóttir Ragnar Sigurjónsson
Halla Stefánsdóttir
Guðmundur Jón Stefánsson Hulda Sigríður Jeppesen
barnabörn og barnabarnabörn
„Ég er svo
spenntur að sjá nýju
íbúðina, hvenær má
ég koma?“ Þannig
hljómuðu skilaboðin
frá Erni fimmtudaginn 18. febr-
úar til okkar og svarið var:
„Endilega kíktu um helgina, kaka
á boðstólum.“ Ekki kíkti Örn og
við svo sem ekki að gera mikið úr
því, menn eru uppteknir hingað
og þangað og fyrir okkur sem er-
um hætt í föstum störfum fara
dagarnir stundum út og suður.
Það var því algjört áfall að sjá
dánartilkynninguna nokkrum
dögum síðar enda Örn massaður
og flottur eftir langa veru í rækt-
inni og ekki á dagskránni hjá
Örn Johnson
✝
Örn Johnson
fæddist 28. sept-
ember 1943. Hann
varð bráðkvaddur
21. febrúar 2021.
Útför Arnar var
gerð 12. mars 2021.
honum að fara að
deyja.
Kynni okkar hóf-
ust í Félagi íslenskra
stórkaupmanna og
eftir að Örn fluttist í
Mosó dró ég hann í
gjaldkerastarfið hjá
Sjálfstæðisfélagi
Mosfellinga og þar
var hann árum sam-
an og holdgerði
starfið. Það má segja
að ötulli og fylgnari gjaldkeri sé
vandfundinn.
Örn var ekki allra en okkur
sem smullum við hann fannst
rosalega gaman að umgangast
hann og eiga fyrir vin. Það er því
með miklum söknuði sem við
kveðjum þennan skemmtilega
mann sem við höfum aldrei þekkt
nema að góðu og við sendum öll-
um sem honum unnu samúðar-
kveðjur.
Klara Sigurðardóttir og
Þröstur Lýðsson.