Ásgarður : blað starfsmanna ríkis og bæja - 01.11.1966, Blaðsíða 28

ur til sambærilegra starfshópa á frjálsum
launamarkaði (sbr. 20. gr. laga nr. 55/1962).
c) Fjöldi launaflokka verði hinn sami og i
núgildandi launastiga (28 launaflokkar) og
aldurshækkanir verði a. m. k. ekki færri
en nú er.
d) I störfum, þar sem hækkunarmöguleikar
eru takmarkaðir verði veitt viðurkenning
fyrir langa þjónustu með fjölgun aldurs-
hækkana eða með persónuuppbótum.
e) Bil milli launaflokka verði hvergi minna
en 5%.
Var jafnframt fram tekið í kröfugerðinni, að
bandalagið teldi nauðsynlegt, að samhliða við-
ræðum um almenna launahækkun yrði rætt
um aðrar leiðir til kjarabóta, og var í því sam-
bandi bent á raunverulega skatta- og útsvars-
iækkun, lengingu orlofs, aðgerðir í húsnæðis-
málum fyrir launþega almennt, raunhæfar ráð-
stafanir gegn verðbólguþróun o. fl.
Þá var því lýst yfir, að B. S. R. B. væri reiðu-
búið til viðræðna um bætt skipulag, vinnuhag-
ræðingu í ríkisrekstrinum og aukna sérhæfingu
starfsmanna t. d. með viðbótarfræðslu til þess
m.a. að auðvelda ríkinu að mæta réttlátum kjara
bótakröfum.
Kröfugerð um launaflokkun var hagað þannig,
að möguleikar væru til að veita almennar larma-
hækkanir í formi flokkshækkana t. d. með 1 eða
2 launaflokka almennum hækkunum jafnhliða
nauðsynlegum og eðlilegum leiðréttingum á
skipun starfsmanna í launaflokka.
Kröfur voru gerðar um styttingu vinnutíma
hjá þeim, sem hafa lengri vinnutíma en 40 klst.
I samningum verkalýðsfélaganna, sem byggðir
voru á svo nefndu júnísamkomulagi 1964 var
farið inn á þá braut að semja um kjarabætur
eftir öðrum leiðum en með almennum launa-
hækkunum t. d. með tilfærslu starfa í launa-
flokkum, styttingu vinnutíma o. fl.
Þótti rétt að haga kröfugerð af hálfu B. S. R. B.
á þann veg að þessu sinni, að möguleikar væru
til að semja um kjarabætur eftir fleiri en einni
leið.
Áður en kröfumar vom lagðar fram vom
þær ræddar í launamálanefnd B. S. R. B. og
bandalagsstjóm.
Að loknum umræðum um kröífugerðina í
bandalagsstjórn 28. maí 1965 var eftirfarandi til-
laga samþykkt einróma með atkvæðum allra
stjórnarmanna:
„Stjóm B. S. R. B. lýsir sig samþykka þeirri
heildarstefnu sem felst í tillögum Kjararáðs um
nýjan kjarasamning milli B. S. R. B. og ríkis-
stjórnarinnar.
Stjómin tekur fram, að hún hefur ekki fjallað
um kröfugerðina í einstökum atriðum.
Samþykkir bandalagsstjómin, að umræddar til-
lögur verði sendar fjármálaráðherra sem samn-
ingsgrundvöllur."
Þar sem tillögur Kjararáðs um nýjan kjara-
samning voru sendar öllum bandalagsfélögum á
sínum tíma, þykir ekki ástæða til að fara út i
einstök atriði þeirra í þessari skýrslu.
Samningaviðræður:
Jafnframt því sem kröfugerðin var send fjár-
málaráðherra og samninganefnd ríkisins, ræddi
þriggja manna nefnd frá bandalagsstjóm, þeir
Kristján Thorlacius, Haraldur Steinþórsson og
Guðjón B. Baldvinsson við fjármálaráðherra. I
samtalinu við fjármálaráðherra var lögð áherzla
á vilja stjórnar samtakanna til þess að samn-
ingar mættu takast og vakin sérstök athygli á
því, að allri kröfugerð væri hagað á þann veg
að auðvelda mætti samningagerð.
Á fyrsta fundi með samninganefnd ríkisins
var einnig lögð áherzla á þetta sama.
Samningaviðræður hófust í júnímánuði 1965
og vom haldnir nokkrir samningafundir í þeim
mánuði og fram til 8. júlí. Varð þá hlé á samn-
ingaviðræðum til 18. ágúst.
Það kom fljótlega fram í samningaviðræðunum,
að aðstaða til samninga var mjög erfið vegna
afstöðu ríkisvaldsins.
Var því lýst yfir, að samningamenn ríkis-
stjórnarinnar litu á gildandi röðun í launaflokka
sem grundvallaratriði og að mjög litlum breyt-
inginn yrði komið fram á skipun starfsmanna i
launaflokka. Svipuð afstaða var varðandi almenna
launahækkun og ákvæði um vinnutíma.
Engin formleg gagntilboð fengust við kröfum
B. S. R. B., en óformleg tilboð komu um heildar-
fjárhæð, sem ríkisstjórnin vildi verja til að bæta
kjör ríkisstarfsmanna og var sú fjárhæð ekki
hærri en svo, að þótt engar kvaðir hefðu fylgt,
hefði hún veitt miklu minni kjarabætur en urðu
samkv. dómi Kjaradóms, sem mikil óánægja er
með. En hinu óformlega tilboði um heildarfjár-
hæð fylgdu gagnkröfur varðandi yfirvinnukaup
og vaktaálag, sem voru með öllu óaðgengilegar.
Samningaviðræður stóðu yfir til september-
loka. Voru gerðar tilraunir til þess að setja
undirnefndir, er ræddust við um einstök atriði,
28 ÁSGARÐUR