Morgunblaðið - 18.05.2021, Blaðsíða 12

Skúli Halldórsson
sh@mbl.is
E
llingsen hefur umboð fyrir
Zero-hjólin hér á landi og
býður upp á fjórar gerðir.
Zero 8 er þeirra léttast og
Zero 10X það öflugasta. Til sam-
anburðar má nefna að Zero 8 hefur
yfir 350 vöttum að ráða, en Zero 10X
hefur á að skipa heilum tvö þúsund
vöttum og er þar með mun kraft-
meira.
Allar fjórar gerðirnar ná þeim 25
kílómetra hámarkshraða sem kveðið
er á um í íslenskum lögum. En það
þýðir ekki að krafturinn í Zero 10
fari til spillis. Hann lætur að minnsta
kosti finna vel til sín um leið og farið
er upp brekkur. Þar þarf hjólið ekk-
ert að hægja á sér. Hröðunin er
sömuleiðis feikimikil þegar tekið er
af stað í þriðja gír.
Fjörutíu mínútur á dag
Enda skilst mér að skútan nái
rúmlega 50 kílómetra hraða, ef inn-
sigli í mótorunum er rofið. Ekki
verður mælt með því. Ég veit í það
minnsta ekki hvaða not ég hefði haft
af auknum hámarkshraða. Alla jafna
geng ég í vinnuna og tekur það rúm-
an hálftíma. Á skútunni verður þessi
rúmi hálftími að einungis tíu mín-
útum.
Ef heimleiðin er tekin með í reikn-
inginn þá sparast með hjólinu rúm-
lega fjörutíu mínútur á dag, 200 mín-
útur á viku og 800 á mánuði, eða
fjórum vinnuvikum. Samtals rúm-
lega þrettán klukkustundir. Það er
nú tími sem hægt er að nýta í annað.
Og þó. Á göngunni gefst friður frá
dagsins amstri og tími til að hlusta á
eins og eitt gott hlaðvarp. Á meðan
ég þeystist um á skútunni fannst mér
aftur á móti viturlegast að sleppa
heyrnartólunum. Mat ég líkurnar á
að komast heill heim þannig að þær
hlytu að vera í réttu hlutfalli við
fjölda virkra skynfæra við aksturinn.
Á móti kemur líka að nokkur
áreynsla fylgir göngunni, sem er
eitthvað sem fæst ekki með skút-
unni, nema í þeim tilfellum þar sem
þarf að hífa hana og toga yfir háa
kanta og aðrar þær torfærur sem
verða á vegi manns, þegar búið er í
borg sem er hönnuð fyrir bíla en ekki
fólk.
Enginn hlunkur á veginum
Hjólið er heldur ekki í neinni fjað-
urvigt. Það vegur heil 35 kíló, eða á
við eins og eitt ellefu ára barn í með-
alþyngd. Ég veit það því ég gúglaði.
Hvað sem því líður er skútan eng-
inn hlunkur á veginum. Hún lætur
vel að stjórn og fjöðrunin er hreint út
sagt frábær. Öflugt gormafjöðr-
unarkerfi á báðum dekkjum gerir
það að verkum. Hægt er þannig að
stytta sér leiðir yfir grasi vaxna hóla
og hæðir án þess að finna mikið fyrir
því. Hátt er undir lægsta punkti svo
slóðar og malarstígar eru einnig fær-
ir þeim sem þá þurfa að fara.
Breidd dekkjanna beggja er tölu-
verð og kemur í veg fyrir að skútan
festist í misfellum eða á milli hellna í
gangstéttum, sem er mikilvægt ör-
yggisatriði. Þá er einnig hægt að
kaupa sérstök utanvegadekk, negld
eða ónegld, til að verjast vályndum
veðuraðstæðum á vegum.
Rafhlaðan er stór og gerir það að
verkum að hjólið drífur sextíu kíló-
metra áður en grípa þarf til hleðslu.
Hjólið er ræst með sérstökum lykli,
rétt eins og bíll, og verður ekki svo
létt komið í gang án hans.
Þó varð maður óneitanlega
smeykur við að skilja það eftir fyrir
utan verslanir á meðan skotist var
inn, enda ekki erfitt fyrir útsmogna
að teyma það á brott og úr augsýn.
Skiptir þá þyngdin litlu máli.
Ef ég myndi festa kaup á tæki sem
þessu myndi ég því eflaust ekki sofa
rótt án þess að koma fyrir á því ein-
hvers konar staðsetningartæki, á
borð við til að mynda AirTag frá
Apple.
Þrír gírar og tvær bremsur
Baklýstur díóðuskjár á stýrinu
sýnir hraða, ekna kílómetra, stöðu
rafhlöðu og svo hraðastig eða gíra,
sem eru þrjú. Gírarnir virka í raun
ekki eins og á hjóli eða bíl, heldur
stýra þeir hversu mikil hröðunin er
og hversu miklum hraða þú nærð.
Þannig er fyrir óreynda þægilegast
að taka af stað í fyrsta gír áður en
skipt er upp þegar meiri hraða er
þörf.
Reyndir ökumenn geta aftur á
móti, ef þeir vilja, verið einungis í
þriðja gír og þá stýrt hröðuninni af
meiri næmni þegar ekki reynist þörf
á fullum krafti. Inngjöfin er hægra
megin á stýrinu og er formið ekki svo
ólíkt afturbremsu á venjulegu hjóli.
Utar hægra megin á stýrinu má svo
finna frambremsuna. Vinstra megin
er síðan afturbremsan. Sem sagt
ólíkt því sem maður hefur vanist á
reiðhjóli en þetta kemst fljótt í vana.
Talandi um að komast í vana, þá
komst tiltölulega fljótt í vana að
beisla hjólið til ferða um borgina.
Fyrstu ferðirnar er maður nokkuð
óöruggur en smám saman kemur ör-
yggið eftir því sem maður venst því
að stýra hjólinu. Óhætt er að mæla
með Zero 10X, en á sama tíma þarf
að viðurkenna að verðmiðinn er
nokkuð hár. Það sem helst ber að
nefna, að bæta þurfi úr, er að lag-
færa samgönguinnviði á höfuðborg-
arsvæðinu fyrir allt annað en bíla.
Rafskúturnar eru komnar til að vera.
Tvö þúsund vött spara manni tíma
Rafskútur hafa rutt sér
hratt til rúms und-
anfarin misseri, eftir
að hafa átt góðu gengi
að fagna í erlendum
borgum og bæjum um
nokkurt skeið. Blaða-
maður fékk að reyna
eitt það öflugasta sem
í boði er á íslenska
markaðnum. Hjólið
ber heitið Zero 10X.
Morgunblaðið/Sigurður Unnar
Skútan geymir feikileg-
an kraft undir niðri.
Hröðunin á hjólinu
kemur ökumanni
skemmtilega á óvart.
Frábær fjöðrun fjarlægir ýmiss konar hopp og skopp.
12 | MORGUNBLAÐIÐ
» Framleiðandi: Zero
» Gerð: 10X
» Dekkjastærð: 10“
» Þyngd: 35 kg
» Mótorar: 2x1000 W í fram-
og afturhjóli
» Rafhlaða: 19 Ah
» Drægni: 60 km
» Verð: 219.995 kr.
Zero 10X
Val er um að nýta báða mótorana eða bara annan.