Morgunblaðið - 05.06.2021, Page 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. JÚNÍ 2021
✝
Guðrún Jónína
Ingimarsdóttir
fæddist í Hreið-
arsstaðakoti í
Svarfaðardal 8.
október 1931. Hún
lést 24. maí 2021 á
Heilbrigðisstofnun
Norðurlands á
Blönduósi. For-
eldrar hennar
voru Ingimar
Guttormsson bóndi
á Skeggsstöðum í Svarf-
aðardal, f. 9.1. 1905, d. 8.10.
1994, og Jóhanna Sigurbjörg
Jónasdóttir húsfreyja á
Skeggsstöðum í Svarfaðardal,
f. 23.5. 1904, d. 1.3. 1992.
Systkini Guðrúnar: Jónas
Auðunn, f. 23.1. 1937, d. 31.5.
2020, og Steingerður, f. 16.3.
1942.
Hinn 12. september 1954
giftist Guðrún Sigurði Kr.
Jónssyni húsasmíðameistara, f.
8.8. 1933, d. 23.8. 2017. Börn
Guðrúnar og Sigurðar eru:
1) Karlotta Sigríður, f. 3.2.
sambúð með Ásdísi Einars-
dóttur.
3) Jóhann, f. 7.11. 1963, í
sambúð með Eddu Rún Sigurð-
ardóttur. Börn hans með fyrri
konu sinni, Sigrúnu Erlends-
dóttur: a) Áslaug María, í sam-
búð með Ágústi Bjarna Garð-
arssyni og eiga þau tvo syni,
og b) Elín Ósk, í sambúð með
Orra Ólafssyni.
4) Auðunn Steinn, f. 12.12.
1966, kvæntur Magdalenu
Berglindi Björnsdóttur. Börn
þeirra eru: a) Kristófer Skúli, í
sambúð með Rakel Jönu Arn-
fjörð Benediktsdóttur og eiga
þau einn son, b) Margret Rún
og c) Jóhanna Björk.
Guðrún ólst upp í Svarf-
aðardal. Hún stundaði nám við
Húsmæðraskólann á Lauga-
landi í Eyjafirði. Guðrún flutt-
ist á Blönduós 1953 þar sem
hún kynntist manni sínum. Þau
hófu búskap á Blönduósi á
Húnabraut 30, en bjuggu
lengst af á Húnabraut 32 í húsi
sem þau reistu sjálf. Þau fluttu
síðan að Flúðabakka 1 árið
2004.
Útför hennar fer fram frá
Blönduóskirkju í dag, 5. júní
2021, klukkan 14.
Streymishlekk má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
1955, gift Sverri
Valgarðssyni.
Börn þeirra eru a)
Guðmundur Ragn-
ar, kvæntur Að-
alheiði Hann-
esdóttur og eiga
þau fimm börn, b)
Valgerður Kar-
lotta, gift Helga
Magnússyni og
eiga þau tvö börn,
c) Róbert Hlynur, í
sambúð með Signýju Sigurð-
ardóttur, og d) Ólöf Ösp í sam-
búð með Snorra Geir Snorra-
syni og eiga þau fjögur börn.
2) Ingimar, f. 26.6. 1956,
kvæntur Svetlönu Björgu Kos-
tic. Börn hans með fyrri konu
sinni, Guðrúnu Hrönn Ein-
arsdóttur: a) Einar Rafn, í
sambúð með Sunnu Líf Guð-
mundsdóttur og eiga þau einn
son, og b) Sigurður Kristinn.
Svetlana á tvo syni; a) Igor
Bjarna, í sambúð með Bergdísi
Hermannsdóttur og eiga þau
tvo syni, og b) Alexander, í
Mamma var Svarfdælingur.
Hún hafði alla tíð mjög sterkar
taugar til dalsins fagra. „Feg-
urstur allra dala á Íslandi.“ Ég
deildi þeirri skoðun með
mömmu. Mamma og pabbi
bjuggu lengst af á Húnabraut-
inni. Fyrst á 30 og síðan byggðu
þau sér sitt eigið hús á 32.
Mamma var mikil garðyrkju-
kona og saman ræktuðu þau
pabbi garðinn sinn. Ósjaldan sá
maður hana á fjórum fótum í
garðinum, að hirða um beðin og
laga blómin. Garðurinn hlaut
enda viðurkenningu bæjarins
sem fallegasti garðurinn á
Blönduósi eitt árið.
Minningarnar um mömmu
eru allar góðar. Meira að segja
þegar þurfti að skamma mig eða
tukta mig til, sem kom fyrir, var
það gert með ljúfum hætti.
Sem krakki lék maður sér
hér og þar og hafði ekki mikið
tímaskyn, t.d. á matartíma. Þá
dugði fyrir mömmu að fara út á
tröppur og kalla eftir mér. Ef
ég heyrði ekki þá var það ein-
hver annar og sá hinn sami kom
skilaboðunum áleiðis. Ég átti til
að taka mér far með mjólkurbíl-
unum út í sveit og sagði henni
ekki frá því. Það var svo sem
allt í lagi, ef ég fór með „rétt-
um“ bílstjóra. Í þá daga skipti
nefnilega máli hvar menn voru í
pólitík. Það þótti ekki hæfa að
ég væri að þvælast með fram-
sóknarmanni að maður tali nú
ekki um einhverjum alþýðu-
bandalagsmanni. Nú er öldin
önnur og umburðarlyndi meira.
Heimilið okkar var alltaf
hreint og fínt. Við höfðum nóg
að borða og við fengum þau föt
og leikföng sem við þurftum,
ekki meira. Það var gott að
alast upp við það að fara vel
með hlutina. Mamma var mikið
í eldhúsinu og líka í þvottahús-
inu. Ég man eftir því þegar
„hún“ fékk nýju sjálfvirku
þvottavélina, Haka Fullmatic
hét hún og var frá Rafha. Þetta
var mikið galdratæki og ef ég
man rétt komu nágrannakonur í
heimsókn til að líta dýrðina.
Mamma var alltaf að baka, ný-
bakað brauð, kökur, tertur,
kleinur og pungar á hverjum
degi, þó ekki allt þetta í einu.
Ísköld mjólk og nýtt bakkelsi.
Hvað var betra fyrir strák á
þeim tíma og enn í dag?
Ég flutti til Reykjavíkur 1977
og fór margar ferðirnar norður í
heimsókn til foreldra minna.
Hún spurði alltaf hvernig hefði
verið að keyra. Ég sagði henni
gjarnan að þokan á Holtavörðu-
heiðinni hefði verið svo þykk að
ég hefði þurft að fara niður í 90
km hraða. Henni þótti það ekki
fyndið.
Mamma og pabbi voru mjög
samrýnd. Satt best að segja ótt-
aðist ég þegar pabbi dó að hún
myndi fylgja fljótt á eftir. Ann-
að kom á daginn. Hún mamma
var ótrúlega ern og bar sig vel.
Hennar akkilesarhæll var
heyrnarleysið. Undir það síð-
asta var varla hægt að eiga
samskipti við hana nema í gegn-
um sjónvarpið eða tölvur. Hún
hafði mjög góða sjón og gat les-
ið allt á skjánum og svaraði til
baka. Þannig áttum við m.a.
klukkutíma spjall fyrir fjórum
vikum, yndislegur tími. Svo
dettur hún og brýtur lærlegg-
inn. Eftir það varð ekki aftur
snúið. Við systkinin sátum hjá
henni þegar yfir lauk. Hún hafði
enga næringu en hélt samt út í
rúma viku. Ótrúlegur kraftur
sem var í henni þrátt fyrir allt.
Kannski lýsti það best hvernig
mamma var; þrautseig og hæg-
lát, aldrei nein læti.
Hvíldu í friði mamma mín.
Ingimar.
Í eitt sinn er ég kom í heim-
sókn til mömmu og ég í mínum
nýjustu buxum, sem voru nýj-
asta tíska, sem sagt rifnar á
hnénu, var hún í pínu sjokki
hvað væri að sjá mig og hvort
ég ætlaði svona suður! Hvort ég
ætlaði ekki að láta laga þetta
haha og ég sem borgaði helling
fyrir þessar buxur, en svona var
mamma, alltaf að hugsa um
mann, hvort ekki væri allt í
góðu hjá manni og hvernig mað-
ur hefði það.
Það var alltaf svo gott að
koma til mömmu og pabba. Þeg-
ar maður kom norður var hellt
upp á kaffi og kökur og brauð
sett á borðið og spjallað. Einnig
var gott og gaman að koma til
mömmu þegar hún var orðin ein
og var á sjúkrahúsinu í sínu
herbergi. Setjast hjá henni og
halda utan um hana. Halda í
höndina á henni og spjalla þótt
það gengi ekki eins vel hin síð-
ari ár, enda heyrði hún verr
með árunum. En það gerði bara
ekkert til, knús og koss var nóg
fyrir mig. Elsku mamma mín,
sakna þín óendanlega mikið,
sakna þess að geta ekki haldið
utan um þig oftar, en ég veit að
pabbi tekur vel á móti þér og
mun knúsa þig og kyssa. Elska
þig mamma mín, knús og kossar
á þig.
Þinn sonur,
Jóhann.
Elskuleg móðir mín hefur nú
kvatt okkur í hinsta sinn og unir
sér nú með pabba að nýju. Ég
sakna hennar óskaplega mikið
og það hefur verið svolítið skrít-
ið síðustu daga að vera í hug-
anum kominn hálfa leið í heim-
sókn til hennar, en átta sig svo
á því að það er ekki hægt leng-
ur.
Við það að setjast niður til að
skrifa minningarorð um mömmu
rifjast óneitanlega upp manns
eigið æviskeið, enda líf okkar
verið samtvinnað alla mína ævi.
Hugurinn leitar aftur í tímann
og minningar um ljúfa og ást-
ríka konu koma upp í hugann.
Ég er yngstur í barnahópnum
og því hef ég mögulega verið
dekraður aðeins meira en systk-
ini mín enda sögðu þau oft
„Auðunn greyið“ þegar þeim
fannst ég fá og mega meira en
þau fengu og máttu.
Mamma var alin upp í sveit í
Svarfaðardal og fannst fátt eins
ánægjulegt og að heimsækja
gömlu heimahagana, til að hitta
alla ættingjana og vinina, segja
okkur sögur af því hvernig það
var að alast upp í dalnum fal-
lega og á Dalvík, svo ekki sé
minnst á óteljandi berjaferðir á
hverju hausti. „Það eru hvergi
jafn stór og góð aðalbláber eins
og á Skeggstöðum,“ sagði hún
alltaf, jafnvel löngu eftir að hún
var hætt að tína ber í landi
Skeggstaða. Mamma var hús-
móðir af gamla skólanum sem
vann heima okkar uppvaxtarár,
nema á haustin þegar sláturtíð-
in var, en þá vann hún í slát-
urhúsinu við að poka skrokka.
Mamma passaði alltaf vel upp
á litla drenginn sinn, svo vel að
þegar ég fór í útskriftarferð eft-
ir framhaldsskóla tók hún að
sér að pakka niður fyrir mig
enda mikið að gera hjá mér á
sjálfan útskriftardaginn. Haldið
skyldi í sólina og því alveg
nauðsynlegt að taka með sér
nóg af fötum, m.a. frotte-nátt-
slopp, tvær eða þrjár hlýjar
peysur og þykka sokka. Mér
átti ekki að verða kalt, en þess
skal getið að taskan mín var
tæplega 25 kg þegar út var
haldið. Ja, ég fór alla vega ekki
fatalaus til útlanda.
Elsku mamma, síðustu árin
án pabba hafa oft verið þér erf-
ið. Þú saknaðir hans mikið og
sagðir mér oft að þú talaðir við
hann á hverju kvöldi. Nú ertu
komin til hans aftur og þá verð-
ur allt gott. Takk fyrir allt sem
þú kenndir mér og ekki síður
hve góð þú varst börnunum
mínum og litla kút, eins og þú
kallaðir alltaf barnabarnið okk-
ar Berglindar. Hvíldu í friði
mamma mín.
Þinn sonur,
Auðunn Steinn.
Þá er komið að því að kveðja
elsku ömmu Gunnu. Það hlýjar
okkur systkinunum um hjarta-
rætur að vita af ömmu og afa
sameinuðum á ný.
Hnyttin, ákveðin og hugul-
söm eru orð sem okkur detta í
hug þegar við hugsum til ömmu.
Þegar við systkinin vorum
yngri var amma sífellt prjón-
andi, það var nánast í hverri
heimsókn sem maður gekk út
með prjónað sokkapar eða vett-
linga og passaði amma alltaf að
við ættum nóg til skiptanna.
Við gleymum aldrei brosinu
og gleðinni þegar maður kom í
heimsókn og amma tók um
vangann og kyssti mann á báðar
kinnarnar. Þrátt fyrir að heyrn-
in hafi verið orðin slæm á seinni
árunum sýndi hún alltaf áhuga á
því sem maður hafði að segja og
bauð manni eins og einn súkku-
laðibita í leiðinni í hverri heim-
sókn.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau, er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið mesta gafst þú hverju
sinni.
Þinn traustur faðmur okkur opinn
stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra,
nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá,
í hljóðri sorg, og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Þín barnabörn,
Kristófer Skúli, Margret
Rún og Jóhanna Björk
Auðunsbörn.
Guðrún Jónína
Ingimarsdóttir
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Kæru ættingjar og vinir. Hjartans þakkir fyrir
samúð, stuðning og hlýju við andlát og
útför okkar allra besta eiginmanns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
GILS STEFÁNSSONAR.
Sérstakar þakkir viljum við færa vinum
okkar í Fríkirkjunni í Hafnarfirði og FH-fjölskyldunni okkar.
R. Rósa Héðinsdóttir
Björg Gilsdóttir Guðmundur Karlsson
Héðinn Gilsson María Þorvarðardóttir
Helga Kristín Gilsdóttir Guðlaugur Baldursson
Sigrún Gilsdóttir Gísli Freyr Gíslason
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
INGÓLFUR MARINÓ GESTSSON,
frá Ytra-Dalsgerði,
Kristnesi 12, Eyjafjarðarsveit,
lést heima í faðmi fjölskyldunnar
fimmtudaginn 27. maí.
Útför hans fer fram frá Grundarkirkju miðvikudaginn 9. júní
klukkan 13. Vegna fjöldatakmarkana verður streymt frá
athöfninni á facebooksíðunni Jarðarfarir í Grundarkirkju – beinar
útsendingar.
Sérstakar þakkir eru til Heimahlynningar á Akureyri,
Heimahjúkrunar og Umhuga fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Marites Toledo Talle
Jóna Sigurdís Svavarsdóttir Sigþór Viðar Ragnarsson
Gestur J. Ingólfsson
Inga Þórey Ingólfsdóttir Jón Sverrir Sigtryggsson
afa- og langafabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORBERGUR KRISTINSSON,
prentari og útlitsteiknari,
lést fimmtudaginn 27. maí á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Útför fer fram í kirkju Óháða safnaðarins við Háteigsveg 56
í Reykjavík mánudaginn 7. júní klukkan 14.
ATH. tímasetning útfarar er klukkan 14 (ekki klukkan 15 eins og
áður var auglýst).
Sigrún Gróa Jónsdóttir
Kristinn Þorbergsson Kristín Anna Ólafsdóttir
Jón Sævar Þorbergsson Rannveig Einarsdóttir
Snorri Goði Þorbergsson Nanna Gísladóttir Wium
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona og besti vinur minn,
móðir, tengamóðir, amma og langamma,
JÓHANNA HÓLMFRÍÐUR
ÓSKARSDÓTTIR,
Sunnubraut 7, Þorlákshöfn,
lést á Landspítalanum Fossvogi
laugardaginn 29. maí. Útförin fer fram frá
Þorlákskirkju fimmtudaginn 10. júní klukkan 14. Streymt verður
á http://streymi.syrland.is.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Lúðrasveit Þorlákshafnar, kt.
460893-2409, reikn. 0150-05-60205.
Kári Böðvarsson
Óskar Ingi Böðvarsson Kristrún Hafliðadóttir
Tómas Þór Kárason Rúrí Eggertsdóttir
Anna Margrét Káradóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir, tengdamóðir og amma,
HULDA SIGURÐARDÓTTIR,
Didda,
Efstasundi 26,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju
fimmtudaginn 10. júní klukkan 13.
Ragnar Ingi Einarsson og fjölskylda