Morgunblaðið - 30.06.2021, Blaðsíða 15

MINNINGAR 15
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. JÚNÍ 2021
Fórum í Blóðbankann og urðum
reglulegir blóðgjafar. Spiluðum
bridge eins og hans fjölskylda er
þekkt fyrir. Ég var síðar í fjög-
urra mann bridgehópi sem átti
rætur í Önundarfirði og þegar
liðsmann vantaði bættist Guðjón í
hópinn. Í áratugi hefur verið spil-
að til skiptis á heimilunum, okkur
til ómældrar ánægju. Eitt hlé til
að njóta veitinga okkar ágætu
eiginkvenna og regla að byrja
ekki rúbertu eftir miðnætti.
Segja má að Guðjón bar ekki
tilfinningar sínar á torg. Með til-
komu Agnesar mynduðust góð
tengsl við hennar fjölskyldu. Við
gátum kvatt hana og fórum utan
daginn fyrir andlát hennar. Ég
sagði síðar við hann hversu fal-
lega hann minntist hennar sem
bar vott um ást og einlægni þann
tíma sem þau áttu saman.
Í seinni tíð strjálaðist spila-
mennskan því miður vegna fjar-
veru einhvers okkar, út á sjó, á
Florida eða bústaðaferða eins og
gengur. Það var svo óvænt
ánægja, þegar hann kynnti Krist-
ínu, húshjálpina sína, í síðustu
spilamennsku okkar. Ómetanlegt
að hún stóð við hlið hans til síð-
ustu stundar.
Á námsárunum og næstu ár á
eftir vann Guðjón við jarðboran-
ir. Lengst af veitti hann Samtök-
um sveitarfélaga á Suðurnesjum
forstöðu.
Eitt meginverkefni þar var að
vinna að framförum í sorphirðu.
Sameina sveitarfélögin og Varn-
arliðið í nútímalegri lausnum.
Fór hann til USA til að kynna sér
það nýjasta á því sviði. Það er því
táknrænt að nánast á dánar-
stundu hans eru kynntar stór-
huga framkvæmdir í umhverfis-
málum, Hringrásargarður í
Helguvík. Fæstir njóta eldanna
sem fyrstir kveikja þá.
Milli okkar Guðjóns var alla tíð
sterkur strengur. Það þurfti ekki
alltaf mörg orð, en traust og
væntumþykja var ávallt til stað-
ar.
Aldrei skaltu að leiðum lesti
leita í fari annars manns,
aðeins grafa ennþá dýpra
eftir bestu kostum hans.
Geymdu ekki gjafir þínar
góðum vini í dánarkrans.
(Heiðrekur Guðmundsson)
Frændfólk, fjölskylda og vinir,
Kristín, Hildur og Kristín H.
Samúðarkveðjur til ykkar allra,
þakkir fyrir allar góðu stundirn-
ar.
Össur og Ásdís.
Ekki hvarflaði það að mér þeg-
ar við Guðjón ræddumst við í
síma um miðjan maí að það yrðu
okkar síðustu samskipti.
Reyndar vissum við af veikind-
um hans en er ég innti hann eftir
heilsu hans sagði hann hana
bærilega og vék síðan að um-
ræðuefninu sem voru bílakaup.
Reyndist hann þá sem svo oft
áður ráðhollur og leiðbeinandi.
Guðjón var góðum gáfum
gæddur og víða vel lesinn. Var
sérlega ánægjulegt fyrir okkur
hjónin að ferðast með þeim
Agnesi hérlendis sem erlendis.
Minnisstæðar eru ferðir til
Þýskalands og til Tenerife þar
sem þekking hans á sögu og
landafræði var vel þegin og
skemmtileg. Eins voru tvær ferð-
ir með æskuvinkonum þeirra
systra, Agnesar og Helgu, í Kar-
abíska hafið sérlega eftirminni-
legar.
Síðan að sjálfsögðu voru ferðir
innanlands, norður í sumarhús
okkar í Skagafirði eða austur fyr-
ir fjall til þeirra.
Ótaldar eru þá margar sam-
eiginlegar veiðiferðir með vinum
og ættingjum, svo og veiðifélög-
um, í Flóku en þar var Guðjón
veiðileyfishafi og einvaldur.
Minningar frá Vatnsdalsá,
Þverá og Húseyjarkvísl koma
fram í hugann, þá var alltaf gott
veður, aðbúnaður fyrsta flokks
og ekki skemmdi maturinn en
Guðjón var þar á heimavelli enda
frábær kokkur.
Þær systur voru ásamt æsku-
vinkonum sínum og mökum í
saumaklúbb þar sem þorrablót
var haldið árlega. Gistu þau hjón
gjarnan hjá okkur þegar við buð-
um til blóts en svo við aftur hjá
þeim þegar blótað var í Keflavík.
Það var mikil sorg þegar Guð-
jón missti hana Agnesi sína fyrir
tæpum þremur árum en þau voru
einkar samrýnd og fór ekki á
milli mála að milli þeirra ríkti
mikil ást og virðing. Þau voru þá
bæði hætt að mestu að vinna en
vildu hafa eitthvað meira en golf-
ið fyrir stafni svo þau stofnuðu
lítið framleiðslufyrirtæki sem
hannaði og saumaði kjóla. Urðu
þeir einkar vinsælir og fóru þau
hjón með þá í söluferðir víða um
land.
Þegar þau önnuðu varla eftir-
spurn settist Guðjón við sauma-
vélina og saumaði og sneið eins
og hann hefði aldrei gert annað.
Gat ég ekki annað en spurt
hvort þetta hefði verið innifalið í
námi hans sem landfræðings!
En nú er komið að leiðarlok-
um.
Við sem hér eftir sitjum erum
þess fullviss að hún Agnes hefur
tekið vel á móti manni sínum með
sömu væntumþykjunni og ástinni
sem einkenndi þeirra samlíf
hérna megin.
Við sjáum þau dansa á þilfari
sumarlandsins líkt og þau gerðu
forðum í Karabíska hafinu.
Farinn er hvers manns hug-
ljúfi, stór og sterkur á alla lund.
Afkomendum Guðjóns, stjúp-
börnum og ættingjum færum við
okkar samúðarkveðjur.
Helga og Valdimar.
Laugarvatn í Laugardal
lengi skaltu muna.
Í þeim fagra fjallasal
fékkstu menninguna.
Þannig skrifuðu nemendur
Héraðsskólans í dýrmætar minn-
ingabækur að námi loknu. Það
var mikið ævintýri sem beið
flestra þeirra fermingarbarna
sem innrituðust að barnaskóla-
námi loknu í Héraðsskólann
Laugarvatni. Laugarvatn reis
sem menntasetur á síðustu öld,
staðurinn varð að skólaborg. Allt
logaði þar af lífsfjöri og ærslum
ungs fólks. Þrátt fyrir að þar ríkti
heragi og strangt aðhald sem hið
unga fólk mátti búa við, ekki síst í
Héraðsskólanum, og það átti líka
við um stúlkurnar í Húsmæðra-
skólanum. Nemendur Mennta-
skólans og Íþróttakennaraskól-
ans bjuggu við meira frelsi.
Nú eru liðnir áratugir síðan ég
og mín skólasystkini gerðumst
Laugvetningar, en í minningunni
eins og næturvaka. Árgangarnir
voru eins og stórir systkinahóp-
ar. Það var mikill kærleikur og
lífsreynsla sem batt þetta unga
fólk saman sem vini til lífstíðar.
Við fyrstubekkingar frá 1963
veittum fljótt athygli dreng frá
Grindavík sem hóf nám í öðrum
bekk haustið 1964. Þar var kom-
inn tveggja metra maður úr
Grindavík, Guðjón Guðmunds-
son.
Guðjón var aðlaðandi piltur og
féll strax inn í vinahópinn eins og
besti bróðir. Hann var einstak-
lega prúður og gjörvilegur og
körfuboltinn var þjóðaríþrótt
Laugvetninga. Strax sáu menn
fyrir sér stóran mann undir körf-
unni. Skólaliðið varð sigursælt í
körfuboltanum með risann á sín-
um stað undir körfunni. Gaui eins
og við kölluðum hann varð hvers
manns hugljúfi bæði meðal nem-
enda og mikilsvirtur af kennur-
um. Hann var eiginlega fullorð-
inn í allri framgöngu. Á lokavetri
sátum við Guðjón ásamt Ólöfu
Halldórsdóttur og Ara Berg-
steinssyni í merkilegri skóla-
stjórn Nemendafélagsins en
Þórður Steindórsson frá Þrí-
hyrningi var formaður. Stjórn
Þórðar var farsæl og við komum
að mörgum málum þennan vetur,
kennararnir treystu okkur og
skólastjórinn, Benedikt Sigvalda-
son, var okkur mildur og eftirlát-
ur. Við kynntumst hinni hliðinni á
skólasjóranum en út á við virkaði
hann oft eins og harðstjóri.
Það var ungu fólki gott vega-
nesti að vera í Héraðsskólanum á
þessum byltingarárum æskunn-
ar. Bítlaöldin gekk í garð og frelsi
yfir eigin lífi og athöfnum var
kjörorð æskunnar. Þar eins og
annars staðar var fengur að
Gauja. Hann lagði aldrei annað
en gott til og það var mikill styrk-
ur að honum í skólafélaginu. Guð-
jón var potturinn og pannan í æv-
intýrum okkar og mikið lím í
vinahópnum í gegnum áratugina.
Hlátur hans var einlægur. Gaui
var gamansamur og sá vel hið
spaugilega og minnugur á at-
burði. Vinátta okkar í hinni ein-
stöku stjórn Þórðar hefur haldið
vel. Á fundum okkar bekkjar-
systkinanna hefur hún verið
ræktuð með stórhátíðum á ára-
tugar fresti.
Guðjón var bæði náms- og
eljumaður sem átti greiða braut í
lífinu og mikið traust samferða-
manna sinna. Hann fór síðan í
Hamrahlíð og kláraði stúdentinn
og nam landafræði í Háskólan-
um. Lengi starfaði hann við Jarð-
boranir ríkisins og hjá Orkuveitu
Reykjavíkur. Minnisstætt var að
heyra frásagnir hans af því þegar
jarðhitinn braust fram úr iðrum
jarðar og gleðina sem því fylgdi í
sveitum landsins. En lengst og
best vann hann fyrir sveitarfélög-
in á Suðurnesjum sem fram-
kvæmdastjóri samtaka þeirra og
bjó þar syðra. Á þeim vettvangi
endurnýjuðust kynni okkar eftir
stækkun kjördæmanna. Ég fann
festu hans og hæfileika við að
leiða góð mál áfram og fara fyrir
þeim.
Við skólasystkini Guðjóns
söknum hans sárt. Hópurinn okk-
ar hefur misst góðan félaga. Við
sendum ástvinum hans innilegar
samúðarkveðjur.
Guðni Ágústsson.
Kæri vinur.
Þetta var ekki það sem við töl-
uðum um þegar þú hringdir í mig
síðast. Við töluðum um að taka
hring saman í golfinu og þú ætl-
aðir að kíkja í heimsókn í nýja
sumarbústaðinn okkar hjóna. En
svo kom þetta símtal til mín, að
þú værir kominn á spítala mikið
veikur þaðan sem þú áttir ekki
afturkvæmt. Nú hugsa ég mikið
um golfferðir okkar til Spánar og
Portúgals. Þessar ferðir okkar
eru ógleymanlegar og allar þær
stundir sem við áttum með þér og
Öggu í Hreiðrinu, Akureyri og
golfvöllum landsins. Þegar við
hittum þig fyrst voru þið Agga að
skjóta ykkur saman og fljótlega
kom í ljós hvaða öðlingur þú
varst. Þegar þessi veira kom til
landsins þurftir þú að draga þig í
hlé frá öllu amstri vegna veikinda
þinna. Ekki náðum við að hitta
þig eins og við vildum vegna þess.
En sem betur fer hittir þú Krist-
ínu sem var þér ómetanlegt. En
að lokum sigraði þessi sjúkdómur
allt of fljótt.
Guðjón minn.
Vináttu þinni munum við aldr-
ei gleyma og vonum við svo inni-
lega að við hittum þig og Öggu
síðar í Sumarlandinu þar sem
flottustu golfvellirnir hljóta að
vera.
Takk fyrir yndislega vináttu.
Steinar og Guðrún.
Komið er að leiðarlokum. Í dag
er Guðjón Guðmundsson borinn
til grafar. Guðjón hóf störf árið
1988 sem framkvæmdastjóri
Sambands sveitarfélaga á Suður-
nesjum og gegndi því starfi allt til
loka árs 2009, er hann lét af störf-
um vegna veikinda. Auk þess að
vera framkvæmdastjóri sam-
bandsins sinnti Guðjón starfi
framkvæmdastjóra Sorpeyðing-
arstöðvar Suðurnesja, Kölku.
Guðjón sat í ýmsum nefndum á
vegum SSS og Kölku og gætti
hagsmuna Suðurnesjamanna.
Eftir að hann lét af störfum hjá
sambandinu sat hann m.a. í
stjórn Fisktækniskóla Íslands
fyrir hönd SSS.
Ég hóf störf hjá SSS árið 2006
sem fjármálastjóri og tók við góð-
um vinnustað af Guðjóni þegar
hann lét af störfum. Ég hafði
leyst hann af í veikindum hans
það ár og þó að okkur finnist ekki
langt síðan árið 2009 var voru
ekki margar konur sem höfðu
gegnt eða gegndu stöðu fram-
kvæmdastjóra landshlutasam-
taka á Íslandi. Guðjón lét sitt
ekki eftir liggja í því að hvetja
mig til dáða og sagði mér að ég
færi létt með að takast á við þetta
verkefni. Það lýsti honum svo vel
sem manneskju. Guðjón hall-
mælti aldrei neinum, var
óhræddur að hrósa fyrir vel unn-
in störf og allt það sem hann tók
að sér að gera vann hann af heil-
um hug og mikilli samviskusemi.
Um leið og samstarfsfólk hjá
Sambandi sveitarfélaga á Suður-
nesjum kveður góðan vinnu-
félaga þakkar Samband sveitar-
félaga á Suðurnesjum Guðjóni
fyrir gifturík og farsæl störf í
þágu sveitarfélaga á Suðurnesj-
um og sendum við fjölskyldu
hans okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Framkvæmdastjóri Sambands
sveitarfélaga á Suðurnesjum,
Berglind Kristinsdóttir.
Góður drengur hefur nú yfir-
gefið okkar jarðneska líf. Guðjón
Guðmundsson var einstaklega
lipur og ljúfur í öllum mannlegum
samskiptum, en gat verið fastur
fyrir ef þess þurfti með.
Ég kynntist Guðjóni um haust-
ið 1990. Hann var þá fram-
kvæmdastjóri Sambands sveitar-
félaga á Suðurnesjum. Ég var
ráðinn sem sveitarstjóri í Garð-
inn það ár og eitt af störfum mín-
um var seta í stjórn SSS. Fyrsta
árið varð það mitt hlutskipti að
gegna formennsku í stjórn. Ég
hafði litla þekkingu á málefnum
Suðurnesja og hvert hlutverk
stjórnar SSS væri. Það var ein-
staklega þægilegt að geta leitað
til Guðjóns framkvæmdastjóra.
Hann var ávallt reiðubúinn að
gefa sér til tíma til að upplýsa
mig um málin og undirbúa næsta
fund. Ég kynntist því strax við
fyrstu kynni hversu mikill mann-
kostamaður Guðjón var. Við unn-
um svo saman næstu 16 árin í
stjórn SSS og var það virkilega
ánægjulegt samstarf.
Á þessum árum störfuðum við
bæjar- og sveitarstjórar á Suð-
urnesjum mjög náið saman og
skiptumst á að bjóða til reglu-
legra samstarfsfunda. Guðjón,
framkvæmdastjóri SSS, sat
þessa fundi með okkur. Með okk-
ur skapaðist því gott samstarf og
kunningsskapur sem náði út fyrir
hið daglega amstur.
Við, ásamt mökum okkar, fór-
um í margar ferðir saman til að
skemmta okkur, þónokkrar sum-
arbústaðaferðir, heimsóknir til
heimila okkar og ferð til Vest-
mannaeyja til Kaupmannahafn-
ar. Allt voru þetta einstaklega vel
heppnaðar ferðir og við kynnt-
umst enn betur. Þar sýndi Guð-
jón hversu skemmtilegur félagi
hann var.
Við Ásta, kona mín, fórum
einnig í skemmtilega ferð til
London með Guðjóni og Agnesi.
Það var einstök ferð og sást vel
hversu þau Agnes náðu vel sam-
an.
Guðjón var mjög áhugasamur
um velferð og framgang mála á
Suðurnesjum. Samfélagið hér
var heppið að hafa hann öll þessi
ár sem framkvæmdastjóra SSS.
Með þessum fáu orðum vil ég
þakka Guðjóni fyrir einstaklega
gott samstarf, minningarnar eru
margar og góðar.
Við Ásta sendum aðstandend-
um okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Sigurður Jónsson.
- Fleiri minningargreinar
um Guðjón Guðmundsson
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, langafi og langalangafi,
BJARNI GEORG EINARSSON,
Fjarðargötu 49,
verður jarðsunginn frá Þingeyrarkirkju
föstudaginn 2. júlí klukkan 14. Athöfninni
verður streymt á Facebook-síðu
Þingeyrarprestakalls hins forna.
facebook.com/events/1614047175472233/
Sylvía Ólafsdóttir
Ólafur Bjarnason Gerður Matthíasdóttir
Einar Bjarnason Alda B. Indriðadóttir
Kjartan Bjarnason Sesselja Bernódusdóttir
Elínborg Bjarnadóttir Valgeir Jónasson
Gróa Bjarnadóttir
Kristbjörg Bjarnadóttir Sævar Gunnarsson
Símon G. Bjarnason Sólveig Halla Hallgrímsdóttir
afabörn, langafabörn og langalangafabarn
Elskuleg dóttir okkar,
GUÐLAUG AUÐUR GUÐNADÓTTIR,
Hjúkrunarheimilinu Skógarbæ,
lést á Landspítalanum 15. júní.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðni Auðunsson Alda Þorsteinsdóttir
Ólína M. Brynjólfsdóttir Bjarni Gunnarsson
Okkar ástkæri
GUÐJÓN GUÐMUNDSSON,
Stekkjargötu 21,
Reykjanesbæ,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
föstudaginn 18. júní. Útför hans fer fram
frá Keflavíkurkirkju miðvikudaginn 30. júní
klukkan 13.
Kristín Hannesdóttir
Kristín Guðjónsdóttir Gísli Stefán Sveinsson
Hildur Guðjónsdóttir Arnar Snæberg Jónsson
Geir Rúnar Birgisson Laufey Ólafsdóttir
Hrafnhildur Birgisdóttir Þórarinn Kristjánsson
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN J. JÓSAFATSDÓTTIR,
Brákarhlíð, Borgarnesi,
lést miðvikudaginn 23. júní. Hún verður
jarðsungin frá Borgarneskirkju föstudaginn
2. júlí klukkan 14.
Jónanna Björnsdóttir Níels Guðmundsson
Ari Björnsson Fanney Kristjánsdóttir
Guðríður Björnsdóttir Einar Hermannsson
Jón Jósafat Björnsson Dagný Guðmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær systir og frænka,
HJÖRDÍS SOFFÍA JÓNSDÓTTIR,
fyrrum skrifstofustjóri landlæknis,
lést laugardaginn 19. júní á Hrafnistu.
Útför hennar verður frá Áskirkju
fimmtudaginn 1. júlí klukkan 11.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á barnahjálp UNICEF.
Ingimundur B. Jónsson
mágkona, frændsystkini og fjölskyldur þeirra
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
FRIÐRIK JÚLÍUS JÓNSSON,
verður jarðsunginn í dag, miðvikudaginn
30. júní, frá Fella- og Hólakirkju klukkan 13.
Kristín Guðrún Sigurðardóttir
Hilmar Haukur Friðriksson Mekkín Sæmundsdóttir
Friðrik Ingi Hilmarsson
Sigfús Björgvin Hilmarsson
Jón Sigurður Friðriksson María Rut Beck
Jóhann Georg Jónsson
Gréta Karítas Jónsdóttir
Ylfa Kristín Jónsdóttir