Fiskifréttir - 13.12.1996, Page 9
Kjarasamningaviðræður sjómanna og útvegsmanna
STÁL í STÁL
— kröfur sjómanna falla í grýttan jarðveg
Viðræður sjómanna og útvegs-
manna um nýja kjarasamninga
eru að fara af stað. Meginkrafa
beggja sjómannasamtakanna,
Farmanna- og fiskimannasamb-
andsins (FFSÍ) og Sjómannasam-
bandsins (SSÍ), er sú að allur fisk-
ur, sem seldur er innanlands, fari
gegnum fiskmarkað. LIU hefur
tekið illa í þessa kröfu og útlit er
fyrir hörð átök um málið áður en
yfír lýkur.
Auk fiskmarkaðskröfunnar
leggur FFSÍ til að sérhverju skipi
verði gert skylt að veiða a.m.k
sem svarar 90% af úthlutuðum
veiðiheimildum sínum í þorsk-
ígildum talið. Ekki er lagst gegn
því að skip skipti á veiðiheimild-
um á jöfnu. Þá krefjast bæði SSÍ
og FFSI hækkunar á kaupliðum,
kauptryggingu og bótafjárhæð-
um dauða-, slysa- og örorkutr-
ygginga. Ennfremur er krafist
lagfæringar á ákvæðinu um útiv-
ist og hafnarfrí. SSÍ vill að samið
verði um hámarksútivistartíma á
vinnsluskipum og um löndunar-
frí á loðnu- og síldveiðum og á
dragnótaveiðum á útilegu. Sam-
tökin munu á næstunni leggja
fram nánari útlistun á kröfum
sínum.
Hörð rimma
framundan
Augljóst er að hörð rimma er
framundan í kjaraviðræðum sjó-
manna og útvegsmanna, ekki síst
um kvótabraskið svonefnda sem
forustumenn sjómanna segja að
blómstri sem aldrei fyrr, þrátt
fyrir lagasetningar og nefndar-
skipanir sem fylgdu í kjölfar
tveggja sjómannaverkfalla.
Krafa sjómannasamtakanna um
allan fisk á markað fellur í grýtt-
an jarðveg hjá forustu LÍÚ. Það er
því stál í stál.
„Fiskmarkaðirnir eru góðra
gjalda verðir, en við vísum algjör-
lega á bug að skylt verði að selja
allan fisk á markaði. Við höfum
ekki umboð til þess að svipta okk-
ar menn ráðstöfunarrétti yfir afla
sínum, slíkt kemur ekki til greina.
Rétt er að hafa í huga
að fiskvinnsla gengur
best þar sem veiðar og
vinnsla eru stilltar
saman. Þá er það öf-
ugsnúið að skylda út-
gerðir, sem landa afla
sínum til vinnslu, til
þess að setja hann á
markað á sama tíma
og frystiskip þurfa
þess ekki. Er það
kannski vilji tals-
manna sjómanna að
stuðla að því að allur
fiskur verði frystur á
sjó? Það er ekki í þágu heildar-
hagsmuna landsmanna. Tekjur
sjómanna hafa hækkað meira en
annarra undanfarin tvö ár, þrátt
fyrir niðurskurð aflaheimila, sem
sýnir hve staða þeirra er góð. Þá
má minna á, að útgerðir eru í 25
efstu sætunum yfir þau fyrirtæki
sem greiddu hæst meðallaun á
landinu á síðasta ári,“ sagði Krist-
ján Ragnarsson formaður LIÚ.
„Ekki hægt að púkka
undir svona menn
endalaust“
Um þá kröfu FFSÍ að skipi verði
skylt að veiða a.m.k. sem svarar
90% af úthlutuðum kvóta sínum í
þorskígildum sagði Kristján:
„Svona hugmyndir eru skref aftur
á bak og koma ekki til greina af
okkar hálfu, enda um ímyndaða
sérhagsmuni sjómanna að ræða.
Verkfallshótanir í þeim efnum
hafa engin áhrif á okkur. Þetta
myndi t.d. þýða að ekki yrði hægt
að fækka skipum með því að flytja
til aflaheimildir eða láta önnur
skip veiða kvóta skips sem lendir í
bilunum. Það er svo annað mál að
setja þarf skýrar reglur um núver-
andi veiðiskyldu svo ekki sé hægt
að fara framhjá reglunum.“
Um umræðuna um kvótabrask-
ið sagði Kristján: „Við verðum
ekki varir við þessa miklu óánægju
sem sögð er ríkja meðal óbreyttra
sjómanna út af kvótaviðskiptum.
Við eigum t.d. bágt með að trúa að
sjómenn suður með sjó geri ágrein-
ing við það að til Suðurnesja hafi
verið flutt 18.000 tonn
í þorskígildum á síð-
asta fiskveiðiári. Þessi
óánægja er öll runnið
undan rifjum sjó-
mannaforustunnar
sjálfrar sem býr sér til
alls konar grýlur út og
suður. Tvisvar í röð
hafa verið sett lög á
Alþingi um þessi mál
að beiðni forustu-
manna sjómanna sem
síðan hlaupa alltaf út
undan sér. Það er ekki
hægt að púkka undir
svona menn öllu meira,“ sagði
Kristján Ragnarsson.
„Rökleysa hjá Kristjáni“
Fiskifréttir báru ummæli Krist-
jáns undir Benedikt Valsson fram-
kvæmdastjóra Farmanna- og fiski-
mannasambandsins. „Það er rök-
leysa hjá Kristjáni Ragnarssyni að
LÍÚ hafi ekki umboð til þess að
semja við sjómenn um það hvernig
aflanum sé ráðstafað. Útvegs-
menn eru samningsaðili okkar en
ekki fiskvinnslumenn. Talsmenn
útvegsmanna hafa fullt frelsi til
þess að semja um það hvort allur
fiskur sé seldur á fiskmarkaði eða
ekki. Það gegnir mikilli furðu að
talsmenn LÍÚ skuli leggjast gegn
því að allur fiskur fari á markað.
Þessi afstaða þeirra er dragbítur
á eðlilega þróun innan sjávarút-
vegsins með tilheyrandi ávinn-
ingi fyrir greinina, vegna þess að
kostirnir við að setja allan fisk á
markað eru mun fleiri en gallarn-
ir. Auk þess má búast við bættum
samskiptum sjómanna og útvegs-
manna, sé þessi leið farin til þess
að leysa vandann um verðmynd-
un á fiski,“ sagði Benedikt.
Vindmillur
En hverju svarar Benedikt því
að óánægjan með kvótaviðskipt-
in séu fyrst og fremst runnin und-
an rifjum sjómannaforustunnar
en ekki óbreyttra sjómanna. „Eg
veit ekki hvaða vindmillur snúast
í kollinum á Kristjáni Ragnar-
ssyni. Við erum sí og æ að bregð-
ast við ábendingum frá umbjóð-
endum okkar en ekki að skálda
upp nein mál af þessum toga eins
og hann gefur til kynna. Við höf-
um haft spurnir af miklu fleiri
kvótabraskmálum en komið hafa
upp á yfirborðið, en vandinn er
sá að sjómennirnir treysta sér
ekki til þess að leggja þau á borð-
ið. Þeir eru að hugsa um atvinnu-
öryggi sitt og framfærslu fjöl-
skyldna sinna. Ég skil þau sjónar-
mið mjög vel. Sjómenn eru í
bölvanlegri samningsstöðu eins
og atvinnuástandið í stéttinni
hefur verið og því láta þeir ekki
til skarar skríða í slíkum málum,“
sagði Benedikt Valsson.
Lágmarks-
verðið hétt
— þegar Skagfirðingur SK seldi
afla í Bremerhaven
Togarinn Skagfirðingur SK land-
aði tæpum 166 tonnum af fiski í
Bremerhaven nú í byrjun vikunnar
og var aflinn seldur á markaðnum
á mánudag og þriðjudag. Verð-
mæti aflans reyndist vera 18 mill-
jónir króna og meðalverðið 108,80
kr/kg.
Töluvert framboð var af karfa
frá íslandi í Bremerhaven í vikunni
og því reyndi í fyrsta skipti á það
hvort umsamið lágmarksverð, 2,5
þýsk mörk fyrir kílóið, stæðist.
Sala Skagfirðings SK var tilkynnt
með góðum fyrirvara og því naut
togarinn lágmarksverðsins sem
nær til allt að 250 tonna af karfa
sem uppfyllir ákveðin skilyrði.
Hátt verð á skarkola
Töluvert framboð var af íslensk-
um gámafiski í Englandi dagana 2.
til 5. desember sl. Seld voru alls
465 tonn fyrir 68,3 milljónir króna
og var meðalverðið 147,01 kr/kg.
Ýsa er jafnan uppistaða útflutn-
ingsins til Englands og að þessu
sinni voru seld 213 tonn og var
meðalverðið 117,07 kr/kg. Fyrir
104 tonn af þorski fengust 144,61
kr/kg, 9 tonn af karfa seldust á
125,23 kr/kg, fyrir 64 tonn af skar-
kola fengust 211,88 kr/kg og tæp 3
tonn af ufsa seldust á 91,66 kr/kg.
Aðeins voru seld 75 kg af grálúðu
frá íslandi en þrátt fyrir það var
verðið aðeins 249,74 kr/kg.
Fiskifréttir í hverri viku
ÓSKUM ÚTGERÐ 0G ÁHÖFN
TIL HAMINGJU MEÐ NÝJA SKIPIÐ.
SKIPIÐ ER ALLT MÁLAÐ AF SKIPAMÁLNING ehf.
með © wilekens þýskri hágæða skipamálningu.
tfrn Mfilnlfpnc I SKIPAMÁLNING EHF
Iflf lilalÍilllrt FISKISL0Ð 92 - 101 REYKJAVIK
■■IIUIIUIIU g S: 562 5815 - FAX 552 5815
e.mail: jmh@treknet.is
GISSURÁR2