Heilsuvernd - 01.12.1946, Síða 36

28
HEILSUVERND
Fyrst er frá því að segja, að ég var mjög vanheill
í maga og var búinn að vera undir umsjá magasérfræð-
inga, svo að árum skipti, og taka inn ógrynnin öll af alls-
konar meðölum, án þess að nokkur viðunandi lausn
fengist. Þá liafði ég óeðlilega háan blóðþrýsting, er
háði mér mjög af skiljanlegum ástæðum. Ennfremur
var ég oftastnær haldinn sleni og lystarleysi, höfuð-
þyngslum og þreytu, er lagðist eins og myrkur yfir út-
sýni míns daglega lífs, svo að ég fylltist bölsýni og
vantrú á, að mér auðnaðist nokkurntíma að ná fullri
lieilsu aftur.
En þegar ég hætti mestmegnis að borða soðinn mat,
og hætti alveg við kjöt, fisk og allskonar súpur og
grjónavellinga, livítt hveiti og livítan sykur, en tók að
nærast eingöngu á mjólkur- og jurtafæðu, brá svo við,
að ég fór smámsaman að rétta við. Það var eins og
færðist nýtt líf um mig allan við þessa breytingu. Þreyt-
an, slenið, höfuðþyngslin og liinn hái blóðþrýstingur,
allt hvarf þetta eins og dögg fyrir sólu. Og jafnframt því
fór maginn og meltingin að breytast til hins betra. Bólgu-
verkirnir minnkuðu og hurfu loks með öllu. Þá fóru
hægðir að færast í rétt horf og eru nú, þegar þetta er rit-
að, að komast í fullkomið lag. En ég liafði þjáðst af treg-
um hægðum um fjölda ára, eða allt frá því ég var barn.
Þá vil ég geta þess, að þegar ég tók að nærast eingöngn
á mjólkur- og jurtafæðu og hætti við kjöt og fisk, hafði
ég' fyrst í stað mikinn vindgang og uppþembu, er smá-
minnkaði þó, þegar frá leið og meltingarfæri mín fóru
að venjast hinu nýja mataræði, og nú er allt slíkt með
öllu horfið. Þetta kemur vel heim við það, sem Are
Waerland segir i bók sinni Matur og megin, þar sem
liann varar menn við alltof snöggum breytingum á
mataræði sínu, einkum þá, sem hafa veila meltingu.
Mergurinn málsins. Það skal tekið fram, að ég ber ekki
hinn minnsta kala til þeirra lækna, er ég sótti ráð til
áður í veikindum mínum. Og ég efast ekki um, að þeir