Strandapósturinn - 01.06.1971, Side 117

Fyrst ég klóra farinn er
fúll á nœtur beÖi.
Raunasögu þyl ég þér
þá um daginn skeÖi.
Að Reykjarvík út með sjó
ég fór vinur kœri.
Sorglegt var að sá ég þó
sel í kúlu fœri.
Þó mér væri þórf að ná
þesum hreyfa sóða.
Mínum fjarri mundum þá
meðhaldið var góða.
Oft blindfullan ef ég þann
ætti hvað ei skeður.
Skyldi fá að flakka hann
fliðruskála meður.
Harma arma mál ei meir
mínar greina kviður.
Armur lifir, armur deyr
armur stála viður.
Aðra sögu þyl ég þá
þundi loga tjarna.
Beðinn var ég bagla skrá
betra var að tarna.
Velsemd hverri vandi hér
verður fylgja ég inni.
Nú járnmoli enginn er
eigu til í minni.
115