Morgunblaðið - 19.11.2021, Side 19

mér að gera krossgátur og góða
naglhirðu, enda sérfræðingur í
hvorutveggja.
Þú varst fædd á Stóru-Völlum
í Landsveit og fórum við fjöl-
skyldan þangað á hverju sumri.
Fyrst í tjaldi ýmist við árbakka
Minnivallalækjar eða við sum-
arbústaðinn hennar Rúnu systur
þinnar. Seinna dvöldum við í litla
húsinu sem þið Gunnar reistuð á
landi Minnivalla.
Í Landsveitina sæki ég enn og
líður mér hvergi betur. Ég hlust-
aði full áhuga á frásagnir þínar af
bernskunni. Hvernig hárið fraus
við veggina á nóttunni í köldum
torfbænum yfir veturna og
hvernig þú fékkst að drekka af-
ganginn af kaffinu sem þú færðir
afa þínum við bændastörfin. Frá-
sögnin af Heklugosinu 1947 er í
uppáhaldi. Þú mundir eftir jarð-
skjálftum sem gengu yfir alla
nóttina en ekki því að hafa verið
hrædd. Það sem var þér minn-
isstæðast var hljóðið í storknandi
hraunveggnum sem þið riðuð að
til að berja augum. Eins og þús-
und glerglös sem brotna samtím-
is sagðir þú. Þá var ósköp gaman
að vappa á eftir þér hjá tóftum
Stóru-Valla þar sem þú bentir
okkur á hlöðuna, lambhúsin og jú
sjálfa álfakirkjuna.
Nú þegar ég hef komist til vits
og ára hef ég áttað mig á því að
þú ert mér eitthvað stærra og
meira en amma. Þú, elsku amma
mín, ert sá hornsteinn hvaðan ég
dreg uppruna minn. Sveitin þín
sem þér var svo annt um er orðin
órjúfanlegur hluti af minni eigin
sjálfsmynd. Ég hef og mun ætíð
vera „Stóru-Valla-stelpa“.
Ég mun alltaf sakna þín og er
þakklát að hafa verið hjá þér síð-
ustu stundir jarðvistarinnar. Þín
hinstu orð voru á þá leið að biðja
bræður þína að koma og sækja
þig. Mér hlýnar um hjartarætur
að hugsa um þig umvafða þínum
stóra systkinahópi í Sumarland-
inu.
Þar til við finnumst að nýju,
Thelma Birna.
MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. NÓVEMBER 2021
enda duglegur að skipta um bíla
og maður vissi í raun aldrei hvaða
bíll endaði á planinu hjá mömmu
og pabba. Afi átti það til að senda
mér stuttar vísur sem hann
samdi til mín, sem mér þykir
mjög vænt um. Þegar við Grétar
bjuggum í Lundi í Svíþjóð árið
2015 sendi hann okkur reglulega
bréf og sagði okkur frá því sem á
daga hans og ömmu dreif og ég
svaraði til baka og sagði honum
frá því sem við vorum að brasa.
Við munum sakna afa sárt en
eftir sitja ómetanlegar minningar
um elsku besta afa sem var okkur
öllum svo mikilvægur og kær.
Hann var sannkallaður
fjölskyldumaður sem lifði fyrir
fjölskyldu sína. Ég veit að hann
saknaði ömmu mikið en hann tal-
aði alltaf svo fallega um hana. Nú
hafa þau vonandi hist aftur og
fundið gleðina á ný, sem týndist
stundum.
Elska þig afi minn. Þangað til
við hittumst aftur.
Enda þetta á texta úr lagi sem
hljómaði ansi oft í bílferðum okk-
ar:
Enn birtist mér í draumi sem dýrlegt
ævintýr,
hver dagur, sem ég lifði í návist þinni.
Svo morgunbjört og fögur í mínum
huga býr
hver minning um vor sumarstuttu
kynni.
Og ástarljóð til þín verður ævikveðja
mín,
er innan stundar lýkur göngu minni
þá birtist mér í draumi sem dýrlegt
ævintýr,
hver dagur, sem ég lifði í návist þinni.
(Tómas Guðmundsson)
Þín
Ásta Björg Magnúsdóttir.
- Fleiri minningargreinar
um Karl Jóhann Ormsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝
Sigríður Ár-
sælsdóttir
fæddist í Eystri-
Tungu í Vestur--
Landeyjum 6. mars
1926. Hún andaðist
8. nóvember 2021 á
Hjúkrun-
arheimilinu Eir.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Ragnheiður Guðna-
dóttir húsfreyja og
Ársæll Jónsson, bóndi og org-
anisti til 30 ára í Akureyja-
kirkju. Hún var ein af átta systk-
inum.
Maki Marteinn Davíðsson list-
múrari, f. 26. október 1914, d. 2.
nóvember 1995. Börn þeirra
eru: 1) Andvana drengur, f.
1948. 2) Ragnheiður leið-
sögumaður, f. 1950, giftist Herði
Sævaldssyni tannlækni sem er
látinn. Börn þeirra eru Ragn-
heiður Harðar, Sævaldur, Hörð-
Kambsvegi 1 og Neðstaleiti 26.
Fyrstu árin var hún heimavinn-
andi með fjórar stúlkur og
seinna vann Sigríður í Leik-
húskjallaranum og Arnarhvoli.
Hún nam m.a. í Húsmæðraskól-
anum Hverabökkum í Hvera-
gerði, þar sem hún kynntist sín-
um ektamanni, sem var frændi
skólastýrunnar. Marteinn vann
mikið úti á landi enda eftir-
sóttur múrari og listasmiður úr
íslensku grjóti, hann fékk fálka-
orðuna fyrir störf sín.
Sigríður var lengi í kirkju-
kórum. Málaði myndir sem
prýða heimili fólksins hennar. Á
árum áður var hún mikil hann-
yrðakona, saumaði m.a. öll föt á
dætur sínar og unni ljóðum og
listum til hinstu stundar.
Síðustu fjögur ár var hún á
Hjúkrunarheimilinu Eir. Í júní á
þessu ári datt hún þar og brotn-
aði. Eftir það fór heilsu hennar
hratt hrakandi.
Hún verður jarðsett í Lága-
fellskirkjugarði í dag, 19. nóv-
ember 2021, klukkan 13, við hlið
eiginmanns síns, að viðstöddum
afkomendum sínum sem eru
orðnir 53 talsins og mökum
þeirra.
ur og Sigríður
Marta. Barnabörn
átta. 3) Ingibjörg
óperusöngkona og
kennari, f. 1952,
giftist Jóni Karli
Snorrasyni flug-
stjóra og eiga þau
þrjú börn, Sigríði
Nönnu, Snorra
Bjarnvin og Þór-
hildi Ósk, 10 barna-
börn og tvö barna-
barnabörn. 4) María Aldís
snyrti- og fótaaðgerðafræð-
ingur, f. 1954, giftist Skúla
Árnasyni. Hún á fimm börn,
Martein, Sigríði, Sunnu, Erlu og
Guðrúnu, tólf barnabörn og tvö
langömmubörn. 5) Marta Bryn-
dís geðhjúkrunarfræðingur, f.
1957, d. 2014. Hún á tvö börn,
Davíð Blöndal og Kristínu Diljá,
og eitt barnabarn.
Sigríður og Marteinn bjuggu
í Reykjavík alla sína tíð, lengst á
Mamma er eitt fegursta orð í
íslenskri tungu. Reyndar eiga
aðrar þjóðir það líka. Orðið er
svo alltumlykjandi dásamlegt.
Það er kona sem að jafnaði ber
börn sín undir belti og fæðir með
erfiðismunum, en gleymist um
leið og hún fær barnið í fangið og
væri tilbúin að ganga því næst
strax í sömu reynslu. Nú þegar
lífgjafinn okkar, sem hefur geng-
ið við hlið okkar í 70 ár, kveður
fyllumst við lotningu yfir lífs-
starfi hennar, ást og kærleika
sem hún breiddi yfir allan af-
komendahópinn. Hún bað á
hverju kvöldi upphátt fyrir
hverjum og einum en hún var
ákaflega trúuð og treysti Guði
sínum, ætíð mild og ljúf til hinstu
stundar. Guð verðlaunaði hana
fyrir allan kærleikann og upp-
skar hún það í góðri heilsu, lang-
lífi og kærleiksríku sambandi við
afkomendur sína en hún hafði
unun af því að heyra af velgengni
þeirra, bæði í námi og starfi.
Hún var ung í anda og notaði
t.d. slagorð unga fólksins og
skemmtileg lýsingarorð. Hún
hafði gaman af fallegum fatnaði
og höttum, þegar hún á tíræð-
isaldri fór með okkur í verslanir
sagði hún stundum við okkur
„nei, þetta er svo kerlingalegt“.
Hún var alltaf skvísa og samsam-
aði sig ungu fólki. Hún ferðaðist
mikið með fjölskyldu sinni, bæði
innanlands og utan, enda góður
ferðafélagi og með þægilega og
hlýja nærveru. Hún var alltaf til í
að gera eitthvað skemmtilegt,
okkur langaði að hafa hana með.
Takk elsku hjartans mamma
okkar fyrir alla þína tryggð, trú-
festi, kærleika og að vera alltaf
til staðar.
Þínar dætur,
Ragnheiður, Ingibjörg og
María Aldís Marteinsdætur.
Elsku hjartans góða amma
mín hefur kvatt þessa tilvist.
Mér er efst í huga þakklæti fyrir
góðu ömmu mína, sem var alltaf
til staðar fyrir mig og vildi allt
fyrir alla gera. Hún var ósérhlíf-
in og dugleg, starfaði í Stjórn-
arráðinu í Arnarhvoli og fékk ég
sem ung stúlka stundum að fara
með henni að hjálpa. Amma var
vel liðin af samstarfsfólki sínu
enda var hún svo mikið gæðablóð
að það var ekki annað hægt en að
njóta samvista við hana. Hún var
hlý og gaf mikið af sér og virtist
af nógu að taka, hafði jafnaðar-
geð og stórt hjarta sem nú hefur
fengið hvíldina. Það var alltaf
gott að vera hjá ömmu og afa
Marteini, ég þurfti ekki að
spyrja hvort ég mætti gista hjá
þeim enda var heimili þeirra allt-
af opið fyrir ástvini. Þar var góð-
ur matur og nóg til þó svo húsið
fylltist skyndilega af fjölskyldu
og vinum.
Við Matti frændi vorum miklir
vinir og lékum okkur oft saman
hjá ömmu og afa, hann hafði
gaman af að taka tæki og tól í
sundur en var ekki eins áhuga-
samur að setja þau saman,
ömmu til mikillar mæðu. Í eitt
skiptið átti ég líka sökina og
sagði ömmu það, hún var svo
ánægð, hrósaði mér og gaf mér
pening fyrir að segja henni satt
og skilja Matta ekki einan eftir
með skömmina.
Amma var traust og góð vin-
kona, hún var ung í anda og gat
ég borið allt undir hana. Hún var
næm og djúp, og pínu göldrótt,
spáði í bolla sem ég nýtti mér
óspart ásamt vinkonum mínum.
Hún hafði mikinn húmor og bæði
nútíma- og forneskjulegan orða-
forða. Henni gekk lystilega vel
að búa til nýyrði og frasa sem
fékk fólk til að skella upp úr.
Sagði svo gjarnan „þetta hef ég
aldrei heyrt áður“. Það var eins
og því hefði verið hvíslað að
henni. Amma var falleg kona og
hafði gaman af að vera fín,
þekkti muninn á gæðum og bar
fallega hatta við mörg tækifæri.
Eftir að amma var hætt að
ferðast á milli landa hafði ég
stundum konuboð fyrir hana og
vinkonu. Þegar þær fyrst mættu
þá tókum við Erla mágkona á
móti þeim í Icelandair flug-
freyjubúningi með hattinn á
höfðinu, ömmu og vinkonunni til
mikillar undrunar og gleði. Við
buðum þær velkomnar um borð
og héldu þær eitt andartak eða
tvö að við værum á leiðinni til út-
landa. Það var mikið hlegið og
nutu þær stöllur sín með mat og
drykk í ímyndaðri flugferð þar
sem flugfreyjurnar stjönuðu og
dekruðu þær.
Ég er svo lánsöm að hafa átt
yndislegustu ömmur sem hugs-
ast getur; ömmu Sigríði og
ömmu Nönnu, þær eru mínar
fyrirmyndir í ömmuhlutverkinu
ásamt elsku mömmu minni.
Amma var rík að eiga yndislegar
dætur sem hugsuðu svo vel um
hana að eftir var tekið.
Hvíldu í friði elsku góða amma
mín, þú varst mesta dúllan í öll-
um heiminum og alltaf í dúndur
fríkkukasti.
Þín
Sigríður Nanna
(Sigga Nanna).
Amma mín hefur nú fengið
hvíldina. Minningarnar eru
margar. Við barnabörnin vorum
mikið hjá ömmu og afa í Neðsta-
leiti þegar við vorum krakkar.
Þar passaði amma upp á að við
værum nú aldrei svöng. Hún var
hlý og góð. Stundum fengum við
smá pening til að fara út í sjoppu.
Þegar hún rétti okkur peninginn
þá fylgdi stundum saga með frá
því hún var lítil. „Þá var nú ekki
til ein einasta króna og ekki
hægt að fara út í neina sjoppu.“
Hún amma upplifði miklar breyt-
ingar frá sveitalífinu fyrir stríð
og skömmtunarseðlunum á eft-
irstríðsárunum.
Það voru margar veislurnar
haldnar í Neðstaleiti. Um hver
áramót kom stórfjölskyldan sam-
an til að kveðja gamla árið og
fagna hinu nýja og var það sér-
staklega skemmtilegt. Við eigum
góðar minningar frá ferðum í
veiðihúsið á Skógarströnd og í
afmælisferð afa Marteins til
Flórída 1994. Við frændurnir
gerðum stundum stuttmyndir á
unglingsárunum og þá var amma
stundum í aukahlutverki að
svara dóna í síma eða verða
skyndilega svo hissa að hún lét
efri tanngóminn falla á þann
neðri. Hún gerði allt sem við báð-
um hana um að gera og alltaf var
mikið hlegið.
Síðustu árin var hún á Eir þar
sem dætur hennar komu daglega
og hugsuðu vel um hana. Þær
fóru gjarnan í bíltúra og settust
inn á fínustu veitingastaði bæj-
arins þar sem hún naut sín vel.
Takk fyrir allt, elsku amma.
Snorri Bjarnvin Jónsson
Elsku amma okkar, virðulega
ættmóðirin sem var svo annt um
það góða með litla þolinmæði
fyrir því sem ekki gerði daginn
bjartari. Okkur er minnisstæð
þín einskæra hjálpsemi og löng-
un til góðra og hlýrra samskipta
meðal fólks. Óbeit hafðir þú á því
að vita af ósætti hjá fólkinu þínu.
Þú varst alltaf fús til mikillar
hjálpsemi af einlægri góðvild og
vildir nær allt fyrir alla gera. Ef
þú gast ekki sjálf rétt fram hjálp-
arhöndina varstu fljót að lofa
öðrum í verkið, alveg að þeim
forspurðum. Þú tókst aldrei neitt
annað í mál en að fólk hjálpaðist
að í heiminum. Á þann veg birtist
þitt fallega og ríka móðureðli
sem hélst óbrotið til allra þinna
50 afkomenda. Allt þitt fólk gat
gengið að því vísu að vera tekið
opnum örmum hjá þér sama
hvað bjátaði á. Þannig varstu
miðja og athvarf okkar allra í
fjölskyldunni. Ávallt svo annt um
að hrósa okkur öllum í hástert
við minnsta tilefni. Þú fékkst svo
sannarlega að súpa marga fjör-
una og kom sér því vel að vera og
verða alltaf ein sterkasta kona
sem Ísland hefur fengið þann
heiður að fæða.
Með hverju ári sem líður
rennur upp fyrir okkur hversu
dýrmætt það var að við litla fjöl-
skyldan fengum að búa með þér
eins lengi og við gerðum. Minn-
ingarnar af öllum bílferðunum,
bakstursstundunum og hvernig
þú réttir okkur ristaða brauð-
sneið og kakó að drekka yfir
teiknimyndum morgunsjón-
varpsins um helgar, verða æ
verðmætari með hverjum degi
sem líður. Þrátt fyrir að hafa alið
upp gríðarlegan fjölda barna og
barnabarna á undan okkur sinnt-
ir þú okkur af óskiljanlegri elju
og kröftum. Þú misstir aldrei
móðureðlið og varst meiri móðir
með hverju barnabarni sem
bættist við heildina. Þú varst
þessi hörkuamma sem stóðst upp
úr rúminu á kvöldin til þess að
elda eitthvað gómsætt af því
matvanda barnabarnið þitt borð-
aði ekki kvöldmatinn. Þú varst
líka þessi hörkuamma sem deild-
ir hlýjunni í rekkju þinni og
straukst á manni bakið þangað
til maður dormaði út í væran
svefn. Við verðum ævinlega
þakklát fyrir að hafa fengið þig
sem ömmu því þú varst svo
miklu meira en það og einföld
orð fá því ekki lýst. Heiðurinn
áttu líka af allri háttvísi og virðu-
legri framkomu sem við kunnum
að búa yfir við heldri tilefni. Okk-
ur tekur það sárt að missa þig og
fá ekki að njóta visku þinnar
frekar. Með tímanum og nýjum
verkefnum verður ljósara hversu
lítið við vitum í raun og sárt er að
hafa ekki fengið að þroskast
meira á meðan þú varst meðal
okkar. Vonandi munt þú þó
senda til okkar og við finna innra
með okkur þá góðvild, krafta og
hlýju sem þú bjóst yfir og gafst
af þér. Elsku hjartans amma
okkar, þakka þér fyrir að hafa
kennt okkur allt sem þú gerðir
og Guð má vita að við höldum
áfram með lífið með þína visku
sem leiðarvísi.
Þín barnabörn jafnt sem ör-
verpi,
Kristín Diljá og
Davíð Blöndal.
Sigríður Ársælsdóttir, fyrr-
verandi tengdamóðir mín, hefur
lokið sinni jarðvist og er farin í
ferðina löngu þar sem ættingjar
og vinir fagna henni. Sigga
tengdó var hæglát og yfirveguð
kona af gamla skólanum þar sem
þjónusta og greiðasemi við aðra
var hennar lífsmunstur. Margar
ánægjustundir man ég frá heim-
ili þeirra Marteins og Siggu á
Kambsvegi 1 og síðar í glæsilegu
húsi þeirra í Neðstaleiti 26 þar
sem Sigga naut sín sérstaklega
síðari búskaparárin. Alltaf gott
að koma í eldhúsið þar sem
Sigga bar fram kræsingar af
ýmsum toga, allir skyldu borða
vel.
Sigga fylgdist með börnum og
barnabörnum meðan heilsan
leyfði. Hún var trygg og ljúf
kona sem alltaf var tilbúin að
rétta hjálparhönd, ekki síst við
eftirlit með ungviðinu, sem nú
kveður ástríkan vin og ömmu.
Ég vil í lokin þakka henni
tryggð og vináttu sem aldrei bar
skugga á.
Jón Karl Snorrason.
Sigríður
Ársælsdóttir
- Fleiri minningargreinar
um Sigríði Ársælsdóttur
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
INGVAR G. GUÐMUNDSSON,
Stekkjargötu 1,
Reykjanesbæ,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
laugardaginn 13. nóvember.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki heimahjúkrunar og
hjúkrunardeildar HSS.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Umhyggju, félag
langveikra barna.
Hera A. Ólafsson
Hafsteinn Svanberg Ingvars. Catarina Ingvarsson
Pétur Aðalsteinn Ingvarsson Kristín Kristmundsdóttir
Heba Ingvarsdóttir
Ruth Ingvarsdóttir Graziano Bagni
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona, dóttir, mamma,
tengdamamma, amma og langamma,
GÍSLÍNA ÓLÖF INGIBERGSDÓTTIR
frá Stóra Múla,
lést 20. október.
Útför hefur farið fram að ósk hinnar látnu.
Sigurður A. Jósefsson
Halldóra Guðbjartsdóttir
Guðmundur T. Sigurðsson María Ósk Guðbjartsdóttir
Inga Dóra Sigurðardóttir
María Rós Sigurðardóttir
Anna Kristrún Sigurðardóttir Arnór Erling Einarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir,
tengdamamma, amma og langamma,
JÓNA GUÐRÚN KORTSDÓTTIR,
Fróðengi, Reykjavík,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn
11. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 25. nóvember klukkan 13.
Vegna sóttvarnareglna er hraðprófs krafist.
Útförinni verður streymt á https://youtu.be/WrSliO3QSXc
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki L5 á Landakoti.
Guðmundur A. Guðmundsson
Ingibjörg H. Guðmundsdóttir Jón Ólafur Halldórsson
Guðbjörg G. Guðmundsd. Sigurður Jónas Elísson
Ágústa Katrín Guðmundsd. Lárus Sigurbjörn Guðmundss.
Guðrún Guðmundsdóttir
og fjölskylda