Morgunblaðið - 20.11.2021, Page 20
20 FRÉTTIR
Innlent
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. NÓVEMBER 2021
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
„Kirkjan er öllum opin með fjöl-
breyttu starfi og hingað í hús leitar
fólk í ýmsum aðstæðum og áskor-
unum síns daglega lífs. Tengsl
fólks hér í hverfinu við kirkjuna
sína eru líka sterk og að baki er
öflugt samfélag,“ segir sr. Þorvald-
ur Víðisson, sem á dögunum tók
við starfi sóknarprests í Fossvogs-
prestakalli í Reykjavík með starfs-
aðstöðu í Bústaðakirkju. Í dag
þjóna þrír prestar Fossvogs-
prestakalli, en í sóknum Bústaða-
kirkju og Grensáskirkju, sem er
við Háleitisbraut, búa um 15.000
manns. Hópurinn skiptist nánast
jafnt milli þessara tveggja sókna
sem eru í grónum hverfum með
sterkar hefðir og menningu.
Boðnar átján sortir
„Mig langaði aftur til starfa við
almenna prestþjónustu. Starfs-
aðstaðan í Fossvogsprestakalli er
eins og best verður á kosið og ég
er þakklátur fyrir að hafa verið
valinn til þessa starfs,“ segir Þor-
valdur sem hóf störf við Bústaða-
kirkju 1. október síðastliðinn. Áður
var hann biskupsritari í níu ár.
„Árin sem biskupsritari voru
skemmtilegur tími. Þar kynntist ég
fólki í hverri sókn landsins og fór
víða um, með frú Agnesi biskupi,
til að kynnast fólki og viðhorfum
þess. Gestrisnin var og er einstök;
að vera boðnar sautján sortir af
hnallþórum eins og umboðsmanni
biskups, sem Halldór Laxness seg-
ir frá í Kristnihaldi undir jökli, er
ágæt samlíking þótt sótt sé í skáld-
sögu.“
Atburðum á aðventu
frestað vegna sóttvarna
Jafnan er fjölbreytt starf í
kirkjum landsins. Í Fossvogs-
prestakalli er og var margt á döf-
inni, svo sem að minnst verði 50
ára vígsluafmælis Bústaðakirkju nú
á fyrsta sunnudegi í aðventu og 25
ára vígsluafmælis Grensáskirkju
með hátíðarguðsþjónustu annan
sunnudag í aðventu. Vegna sótt-
varnareglna hefur þeim viðburðum
og fleiru verið frestað.
„Við byggjum á reynslunni frá í
fyrra, núverandi samkomutakmark-
anir gilda til 8. desember svo
kannski verður helgihald um jól og
áramót,“ segir Þorvaldur. „Í fyrra
var allt slíkt frá fjölmörgum
kirkjum landsins í streymisveitum
og á Biskupsstofu kom okkur á
óvart hve margir fylgdust með.
Raunar er ótrúlegt hvað tekist hef-
ur að halda kirkjustarfi í landinu
vel gangandi þrátt fyrir marg-
víslegar takmarkanir. Atburðum
var streymt og ýmsu efni miðlað til
dæmis á RÚV, Hringbraut og Vísi
og prestar voru með pistla í Morg-
unblaðinu. Reynslan er góð og um
þetta má segja að þótt fyrirstöður
komi finnur fljótið sem streymir
fram sér alltaf farveg, svo ég
bregði upp líkingamáli.“
Koma til móts við fólkið
Prestarnir í Fossvogsprestakalli
eru þrír, sem fyrr segir; sr. Þor-
valdur, sr. María Guðrúnardóttir
Ágústsdóttir og sr. Eva Björk
Valdimarsdóttir. „Í þeim hverfum
borgarinnar sem við þjónum er
mikil hreyfing á fólki. Af 15 þúsund
íbúum hafa á síðustu fimm árum
um 5.000 manns flutt á brott en um
6.000 komið nýir í hverfið. Þá ráða
breytingar á trúfélagaskráningu
því að færri börn eru skráð inn í
kirkjuna með foreldrum sínum. Í
dag eru innan við 40% barna yngri
en fimm ára skráð í þjóðkirkjuna.
Þessi þróun er umhugsunarverð en
felur líka í sér þá áskorun til okkar
sem störfum úti á akrinum að
koma vel til móts við fólkið með
fjölbreyttu starfi,“ segir Þorvaldur.
Vekur í því sambandi athygli á
starfi kvenfélaga við kirkjuna,
karlakaffi, ækulýðsstarfi, for-
eldramorgnum, kirkjukórum og
fleiru. Fermingarbörn þessa vetrar
séu um 120, og oft fylgi foreldrar
þeim í messur – sem aftur leiði til
frekari þátttöku fjölskyldunnar í
kirkjustarfinu.
Sem nýr í starfi í Bústaðakirkju
segist Þorvaldur hafa heimsótt full-
trúa félagasamtaka og stofnana í
Fossvogshverfum og kynnt sér mál
til að koma á gagnkvæmum sam-
skiptum. Slíkt sé afar mikilvægt.
„Kirkjan er hluti af samfélaginu
og mikilvægt að fá sem flesta til
þátttöku. Hér eigum við til dæmis
ágætt samstarf við alla sem þjón-
usta mannlífið á einn eða annan
máta, svo sem skóla, heimili eldri
borgara, íþróttafélög og aðra. En
það er nú einu sinni svo að þegar
eitthvað bjátar á í lífi fólks leitar
það gjarnan til kirkjunnar, ekki
síst ef þekkt er að þröskuldurinn
er lágur eins og hér í prestakall-
inu.“
Forréttindi að vera prestur
Í nýjum Þjóðarpúlsi Gallup seg-
ist þriðjungur landsmanna treysta
þjóðkirkjunni og um 15% sögðust
treysta sitjandi biskupi. Um ástæð-
ur þessa hafa margar tilgátur verið
nefndar að undanförnu – og til
bóta hefur verið nefnt að öflugt
kynningarátak geti verið mótleikur
og möguleiki til sóknar.
„Jú, auðvitað þurfum við alltaf að
vera tilbúin að láta rödd kirkjunnar
heyrast. Mikilvægast er þó samt að
allt starf þjóðkirkjunnar sé frá degi
til dags lifandi vitnisburður um það
sem Jesús boðaði; kærleik, von,
fórnfýsi og hjálpsemi. Guðsþjón-
ustur, fjölbreytt félagsstarf, aðstoð
við syrgjendur og fólk í einsemd,
foreldramorgnar og fleira. Í Grens-
áskirkju starfrækir þjóðkirkjan
dagsetur fyrir heimilislausar konur
og svo má áfram telja. Áherslur
eru annars misjafnar milli sókna og
prestakalla, sem er eðlilegt. Annars
er sama hvert verkefnið er og stað-
urinn; það eru forréttindi að vera
prestur og starfa með fólki í að-
stæðum lífsins – og þá er mik-
ilvægt að lifa og hrærast í samtím-
anum,“ segir Þorvaldur að síðustu.
Mikilvægast að lifa og
hrærast í samtímanum
- Sr. Þorvaldur nýr í Bústaðakirkju - Fá fleiri til þátttöku
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Prestur Þegar eitthvað bjátar á í lífi fólks leitar það gjarnan til kirkjunnar
sinnar, ekki síst ef þekkt er að þröskuldurinn er lágur eins og þekkt er hér í
prestakallinu, segir Þorvaldur um viðfangsefnin í kirkjustarfinu.