Friðarboðinn og vinarkveðjur - 01.07.1941, Blaðsíða 3

Þú ert seiðug skáldasmiðja,
að tilbúa sögur, það ég skil.
Þú vilt fá þig að spenna miðja
arma mína, það ég skil.
Þú segir þá nálgist nætur friður,
þá nokkuð gerist sem enginn sér.
Þá gangi ýmislegt upp og niður,
en um það ei vil ég tala hér.
Eg stimpla á ritvél kvæða kviður
um fagrar dætur við og við.
Þá ganga stimplarnir upp og niður,
það er víst sem þú átt hér við.
Eg sem kvæði um miðjar nætur
er dagar eigi passa til,
að semja söngljóð um íslands dætur,
svo hrifnar verði hér um bil.
Eg get aðeins trúlofast einnri,
þótt haldi fleir trúlofast mér.
Það kemur bara af ímyndun beinnri.
Það hver heilvita kvenmaður sér.
Eg vil góða vinu hreina,
það verður fyrst að sannast vel,
hvort þar ei eru ill sárin meina,
til sambúðar ég þau ófær tel.