Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - maj 2016, Qupperneq 14

14 Siglfirðingablaðið
Þórður Rafn Sigurðsson,
skipstjóri og útgerðarmaður,
er Siglfirðingur sem
sett hefur svip sinn á bæjarlífið í
Vestmannaeyjum. Hann fæddist
á Siglufirði árið 1943 en sleit
barnsskónum á Dalabæ í Úlfsdölum.
Sjö ára fluttist hann með foreldrum
sínum til Siglufjarðar. Þar bjó hann
önnur sjö ár. Eftir það var hann á
faraldsfæti við ýmis störf til sjós og
lands en settist að í Vestmannaeyjum
17 ára gamall og hefur búið þar síðan.
Fréttablað Siglfirðingafélagsins
ræddi við Þórð Rafn um uppvaxtarárin
á Siglufirði, sjómennsku og útgerð í
Eyjum og ekki síst um áhugamál hans
sem er söfnun sjóminja. Einnig er hér
stuðst við ítarlegt viðtal við Þórð Rafn
um lífshlaup hans sem Eyjamaðurinn
Sigurgeir Jónsson tók fyrir jólablað
Fiskifrétta 2015.
Ekki svo afskekkt
Um miðja síðustu öld lagðist byggð
af á afskekktum stöðum norðan
lands þar sem vegasamgangna naut
ekki við, svo sem í Héðinsfirði á
Úlfsdölum og víðar. Þórður Rafn segir
að í minningunni hafi hann þó ekki
fundið mikið fyrir því að hafa búið
afskekkt. „Eftir að fjölskyldan fluttist
til Siglufjarðar var faðir minn með 40
kindur í fjárhúsi við heimili okkar í
norðurbænum. Fyrstu árin var faðir
minn einnig með tvær kýr. Við fórum
með kindurnar yfir í Úlfsdali á vorin.
Þá skrapp maður stundum að kvöldi
til á sumrin yfir í Dalabæ til að líta
eftir kindunum og aftur til baka sama
kvöld. Maður var ekki nema hálftíma
að hlaupa yfir frá Siglufirði. Þetta var
ekki svo afskekkt,“ segir Þórður Rafn.
Fjölskyldan á Dalabæ
Foreldrar Þórðar Rafns voru
Þórhalla Hjálmarsdóttir og Sigurður
Jakobsson sem jafnan var kallaður
Siggi á Dalabæ. Börn þeirra voru
fimm. Jakobína Ólöf var elst en hún
er látin. Halla Kristmunda er næst
í röðinni, hún býr nú á Akureyri.
Steingrímur Dalmann er sá þriðji
og býr í Vestmannaeyjum. Þórður
Rafn er fjórði í röðinni en yngstur
er svo Sigurður Helgi sem býr á
æskustöðvunum á Siglufirði. Allir
bræðurnir voru skipstjórar.
Fótbolti og síld
Siggi á Dalabæ átti trillu á Siglufirði
og fór Þórður Rafn með honum í róðra
strax á unga aldri. Sjómennskan er
honum þannig í blóð borin en að
sjálfsögðu snerist allt um síldina
á sumrin á Siglufirði. Síldina og
fótboltann. „Við strákarnir vorum
alltaf í fótbolta, hvenær sem við
gátum. Þegar ég var ellefu ára fengum
við þjálfara. Ég var í marki og það
var skorað hjá mér. Þjálfarinn varð
svo illur að hann kýldi mig. Ég gekk
þá út af vellinum og hef aldrei spilað
fótbolta síðan,“ segir Þórður Rafn.
Í 1943 árganginum á Siglufirði
voru margir góðir íþróttamenn.
Í hópi skólabræðra Þórðar Rafns
voru meðal annars Freyr Sigurðsson
knattspyrnumaður og Gunnar
Guðmundsson skíðamaður.
„Mér er eftirminnilegt að ég fékk
vinnu á lagernum á SR hjá Eggerti
Theódórssyni þegar ég var 13 ára.
Hann var afspyrnu skemmtilegur
maður og hrekkjóttur eins og menn
vita. Síðar kynntist ég Ingólfi,
bróður Eggerts, þegar ég fluttist til
Vestmannaeyja og urðum við miklir
vinir,“ segir Þórður Rafn.
Á síld fjórtán ára
Þórður Rafn gekk í Barnaskóla
Siglufjarðar og leiðin lá svo í
Gagnfræðaskólann. Eftir fyrsta
bekk í Gagganum fór hann á stutta
síldarvertíð, þá fjórtán ára, en vann
einnig á lager SR um sumarið.
„Ég var í raun mjög fá ár á Siglufirði.
Það var litla sem enga atvinnu að fá
heima á veturna og menn þurftu því
að leita annað. Ég man eftir því að
síðasta haustið sem ég var heima var
pabbi að vinna suður í Keflavík. Vorið
1958 kláraði ég skyldunámið og fór
aftur á síld. Um haustið réð ég mig á
Þórður Rafn Sigurðsson í siglingatækjadeild sjóminjasafnsins sem hann hefur komið upp í
Vestmannaeyjum upp á sitt eindæmi. Mynd: Óskar P. Friðriksson
Var sjanghæjaður í Eyjum
Kjartan Stefánsson ræðir við Þórð Rafn Sigurðsson frá
Dalabæ