Feykir - 15.12.2021, Blaðsíða 16

16 48/2021
Norway Grants. Hvað þýðir
þetta á venjulegri norðlensku?
„Við vini og vandamenn segi ég
oftast að það sé eins með mig
og Chandler í Friends – það er
ómögulegt að útskýra hvað ég
geri í raun í vinnunni. En ef ég
reyni að gera þetta einfalt þá
stuðlar Uppbyggingarsjóður
EES að umbótum og uppbygg-
ingu í efnaminni ríkjum
Evrópusambandsins í gegnum
styrkjakerfi sem er fjármagnað
af Íslandi, Noregi og Liechten-
stein. Sjálf vinn ég mest með
Eystrasaltsríkjunum og veiti
lögfræðiráðgjöf. Það er mjög
skemmtilegt að vinna í alþjóð-
legu umhverfi og kollegar
mínir á skrifstofunni eru alls
staðar að, en ég er líka langt frá
því eini Íslendingurinn.“
Kristín segir að Belgía hafi
farið gríðarlega illa út úr Covid
og landsmenn mátt glíma við
miklar og langvinnar takmark-
anir. „Síðasta vetur var engin
menningarstarfsemi leyfð,
veitingahús voru lokuð og
heimavinna var skylda. Ég ákvað
því að eyða vetrinum heima á
Hólum. En það var óneitanlega
skrýtið að byrja í nýrri vinnu í
nýju landi án þess að hitta flesta
kollega og yfirmenn fyrr en eftir
níu mánuði í starfi.“
Þú ert búin að flækjast eitthvað
meira á stuttri ævi, á hvaða
fleiri stöðum hefurðu búið og
hvar fannst þér best að vera?
„Ég bjó sem barn í einn vetur í
Guelph í Kanada, eftir mennta-
skóla var ég hálfan vetur í
Tromsö í Noregi og hálfan
vetur í Vín í Austurríki. Í
meistaranáminu mínu fór ég
svo í árslangt skiptinám til
Melbourne í Ástralíu sem
stendur algjörlega upp úr. Það
er mjög skemmtilegur andi í
Ástralíu, veðrið er gott og það
eru endalausir ferðamöguleikar
í svona stóru landi. Eini gallinn
við Ástralíu er hversu langt í
Nú býður Feykir lesendum
sínum að stökkva um borð í
hraðlest til Brussel í Belgíu
en þar hittum við fyrir
Kristínu Kolku Bjarnadóttur.
Hún starfar í þessari
höfuðborg evrópskrar
samvinnu sem lögfræðingur
hjá Uppbyggingarsjóði EES.
Kristín Kolka er fædd árið
1994 og er frá Hólum í
Hjaltadal, foreldrar hennar
eru Guðrún Þóra Gunnars-
dóttir og Bjarni Jónsson og
svo á hún tvo bræður, þá
Gunnar Loga Guðrúnarson og
Jón Kolka Bjarnason.
„Ég flutti til Belgíu haustið
2020 til að fara í starfsnám en
flúði til baka í Skagafjörðinn
fimm vikum seinna vegna
ömurlegs Covid ástands og
eyddi vetrinum á Hólum en
áfram að vinna í belgísku
vinnunni minni,“ segir Kristín
þegar hún er spurð hvenær
hún hafi flutt til Brussel. „Ég
fór hins vegar aftur til Belgíu í
vor, kláraði starfsnámið mitt og
hélt áfram að vinna hjá sama
vinnuveitanda sem lögfræð-
ingur,“ bætir hún við.
Á Facebook segir að þú sért
Legal Officer hjá EEA and
„Þarna er ég á rooftop bar í Brussel, glittir í ráðhústurninn bak við mig vinstra megin,“ segir Kristín Kolka. MYNDIR AÐSENDAR
burtu landið er, ég gæti aldrei
búið þar lengi því ég er svo
heimakær og þarf að komast
heim til fólksins míns reglu-
lega.“
Góður staður fyrir
ferðasjúka manneskju
Hvernig myndir þú lýsa venju-
legum degi hjá þér? „Á venju-
legum degi myndi ég fara úr
húsi upp úr átta og labba í
vinnuna, stundum gríp ég
nýbakað croissant á leiðinni. Í
hádeginu fer ég yfirleitt með
vinnufélögum á einhvern af
þeim fjölmörgu stöðum í
nágrenninu sem selja tilbúna
rétti og samlokur á góðu verði.
Eftir vinnu geri ég stundum
eitthvað með vinnufélögunum,
það er mjög góður andi í
Hversu lengi ertu í kjör-
búðina frá heimili þínu?
Þriggja mínútna labb.
Hvað færðu þér í staðinn
fyrir eina með öllu?
Belgískar franskar.
Hvað kostar mjólkurlítr-
inn? Drekk ekki útlenska
mjólk þannig veit ekki!
Hver er skrítnasti mat-
urinn? Hráa hakkið sem
allir hakka í sig.
Hvert ferðu til að gera
vel við þig? Mathöllina í
byggingunni minni.
5 á 15
sekúndum
Belgía kemur á óvart
( DAGUR Í LÍFI BROTTFLUTTRA ) oli@feykir.is
Kristín Kolka Bjarnadóttir | úr skjóli Hjaltadalsins í Evrópuslaginn í Brussel
Við skrifborðið á vinnustaðnum. Kristín Kolka og Guðrún Þóra mamma hennar í Gent. Ásamt Gunnari litla bróðir sínum í miðborg Brussel,