Vasakver : með almanaki fyrir árin 1939-1943 - 01.01.1942, Blaðsíða 75

75
moldin þurr þegar það er gert, þarf ekki að þurrka kart-
öflurnar frekar.
Katöflurnar þarf að geyma á köldum og þurrum stað,
bezt er að hiti sé um 2—5° C. Bezt geymsla er jarðhús
byggt inn í þurran hól, með steyptum veggjum og þaki úr
jámi. Mold er síðan færð að veggjum og yfir þakiö, 40—
50 cm. þykkt lag og lagðar þökur yfir. Loftstromp þarf á
húsið og tvöfaldan dyraumbúnað og hitamælir þa-rf að
vera þar, svo ekki þurfi að ganga að því gruflandi, hvað
hitanum Hði.
Útsæðið er bezt að geyma í flötum lcössum með rimla-
botnum. Hæfileg stærð er: Lengd 95, breidd 50, dýpt 18 cm.
— innanmál — og rúma slíkir kassar um 50 kg. Gaflar
skulu vera nokkru hærri en hliðar og má þá hafa hvern
kassa ofan á öðrum, og þó bil á milli. Þetta er hin bezta
geymsla á útsæðinu og með þessu móti má líta eftir því
án þess að hafa mikið fyrir því. •— Matarkartöflurnar má
hafa í stórum hólfum, en bezt er að hafa rimla í botni
og við útveggi.
Gulrófum er bezt að sá í garðinn, en þó má einnig sá
þeim í gróðrarstíu og gróðursetja þær síðan á beð. Með
því móti fást þær nokkru fyrr, en þeim er þá einnig hætt-
ara við trénun. Bezt þrífast þær í mildum jarðvegi og sé
notaður búfjáráburður, er bezt að hann sé ekki alveg nýr.
Af garðáburði þarf að bera um 100 kg. á málið. Beztu
guhófnaafbrigðin eru íslenzk gulrófa, Rússnesk gulrófa
og Gauta gulrófa. Flest önnur afbrigði eru varasöm, vegna
of mikillar tilhneigingar til trénunar. Gulrófum má sá i
raðir með 50x25 cm. bili, eða í 5 raðir á 120 cm. beð.
Káltegundir. Góð blómkálsafbrigði eru Erfurter Dværg
og Snebold. Ágætt afbrigði af hvítkáli er Dittmarsker og
Játun. Er hið síðarnefnda seinvaxnara, en geymist lengur.
Toppkál og blöðrukál (Savoykál) þrífst hér vel og rauð-
kál getur náð nokkrum þroska þegar vel árar og snemma
er sáð til þess. En grænkálið er allra káltegunda harðgerð-
ast, auðræktaðast, efnaauðugast og bætiefnaríkast. Meðal-
lagi lágvaxið, smáhrokkið grænkál er gott afbrigði. Græn-
kálsfræi má sá úti og það þolir að standa úti nokkuð fram
á vetur. Káltegundir eru áburðarfrekastar allra matjurta.
Hæfilegt áburðarmagn fyrir þær er um 10 þús. kg. á mál-
ið. Kálfræi er sáð í vermireiti og plönturnar gróðursettar
með því millibili sem hve tegund þarfnast.