Vasakver : með almanaki fyrir árin 1939-1943 - 01.01.1942, Blaðsíða 98
98
komið. Allri slátrun þyrfti að vera lokið fyrir september-
lok. Þar sem það er ekki hægt, ætti þó að ljúka slátrun
eigi síðar en 10. okt.
Gætið varúðar í allri meðferð sláturf járins. Rekið rekstr-
ana hægt, hafið stuttar dagleiðir, forðist að láta kindur
lenda í gaddavírsgirðingum og lofið fénu að hvíla sig vel
áður en því er slátrað.
OKTÓBER. Ljúkið allri slátrun eins snemma í þessum
mánuði og mögulegt er. Að lokinni sláturtíð ættu allir að
bólusetja allt fé sitt gegn bráðafári, sem hafa ekki gert
það fyrr að haustinu.
Takið hrúta til hýsingar ekki síðar en rnn veturnætur.
Vigtið a. m. k. nokkrar ær, en helzt allt féð fyrir miðjan
október.
Annars er nauðsynlegt að láta féð hafa sem mest næði
um þetta leyti og smala því aldrei að óþörfu, eftir að
sláturtíð og fjárskilum er lokið.
Vetri snemma, sem stundum kemur fyrir á Norðurlandi,
þarf að taka féð til hýsingar og byrja að gefa því fyrir
októberlok.
NÓVEMBER. Látið féð ekki liggja úti lengi fram eftir
þessum mánuði, nema helzt á þeim býlum, þar sem land
er mjög kjarngott og skjólasamt. Hýsið féð ekki of lengi
án þess að gefa því. Notið beitina vel en gefið með henni
dálítið af síldarmjöli eða góðu heyi. Vigtið féð um miðjan
þennan mánuð. Hafi það létzt frá hausti, þarf að auka
við það gjöf.
DESEMBER. Gefa þarf öllu fé inn ormalyf í þessum
mánuði, ef það hefir ekki verið gert í nóvember.
Það þarf að svelta féð heilan sólarhring áður en því er
gefið inn ormalyfið og gefa því svo ekkert fyrr en næsta
dag. Þá skal ekki gefa meira en hálfa gjöf og gefa aðeins
lítið í senn þann dag. Næstu daga þarf svo að smá auka
gjöfina, svo að full gjöf verði gefin að sex dögum liðnum
frá því fénu var gefið inn.
Það er óhætt að beita fé frá því liðinn er einn sólar-
hringur frá inngjöf, en varast þó að láta það standa
lengi á beit fyrstu dagana og forðast að beita því þá á
kvist eða í fjöru.
Böðun. Oft fæst ekki heppilegri tími tU þess að baða
féð en um miðjan des. Vetrarböðun er að vísu alltaf slæm.
Henni fylgir hætta á að fénu ofkólni, fái lungnabólgu o. fl.