Viljinn - 01.01.1947, Blaðsíða 11

-,11 -
sömu sporum á meðsn ðaprar hugsanir ásöttu hann, og þrí raeira
sem hann hugsaði iom tranrækslusyndir sínar,.þr£ .meir skammað-
ist hann sín • Hrersu gjarnan hefði hann ekki viljaðaverða
með til máðurömmu sinnar, henn hafði lengi hlakkað til þess;
og máðuramman'hafði lofað að ge.ía horium tvæt dúfur, þær fengi
hanneuðvitað ekki, af því að'hann kærði sig ekki einu feinni .
um að fara á'fætur, en þvert á móti orðið önugur, þegar'kall-
að var 'a hann! Já, móður-amma hlyti að halda, að hann væri '
latasti og óhlýðnasti drengurinn, sem hún hefði nokkru sinni
þekkt« Tárin runnu niður vanga hans, og það var af virkilegri
Corg og blygðun yfir sjálfum sér, að hann" grát. Á þessari
tundu tók hann þá ákvörðun að héáan í frá skyldi hann haga
sér öðru vísi. ’ .
”1 fyrramálið ætla eg að byrja að fara á fætur strax
og mamma kallar^" hugsaði hann^ "og ég ætla aldrei framar að•
koma einni mínútu of’seint 1 skólann. 'Næsta sunnudag ætla
eg að ss sitja é bekknum £ sunnudagaskólanum á undan öllum
hinum drengjunum. Og héðán í frá skal mamma ekki þurfa ár-
angurslaust að biðja mig k* um að ná. £ eldivið, því að það
skal eg sjálfur muna eftir að gere é hverjum degi." Af alvöru
og'innileika engurtók hann-þessi loforð með sjálfum sár, því
næst spenti hann greipar og bað: f,Kari Jesús, fyrirgefðu mér
og hjálpaðu mér til eð'vinna bug.á öllxim mfnum ljóta. évana,
svo að eg verði iðinn og góður drengur!"
,Hann var bænheyrður og allir glöddust yfir breyting-:
unni á lífi Marteins. ' .
---r'• ■-. M. G. ’ Þýddi.
ÖSK' DROTTNIíJGARINKAR.' .
Viktoria drottning yfir Englandi, hlýddi einu sinni
.á -prédikun um endurkomu Jesú. A eftir átti hún tal við einn
af hirðmönnum sínum um þessa prédikun og þá var^henni að orði:
"ö, hve eg óoka, að Jesús kæml, meðan eg væri á lffi".
"Hvers vegna óskið þér þess, yðar hátign?" spurðí
hirðmaöurinn.. .
"Það er af því, að mig langar að leggja kórénuna
mfna að fótum hins mikla konungs", sagði hún . 'með alvöru-
gefni. • . I■. ' i
V I L J I N N ’