Heimar - 01.02.1935, Blaðsíða 11

HEIMAfi
legs safnaðar, svo að fyrirbænir safnaðarins upp
frá því koma honum að engu iiði, flutningur náð-
arboðskapar drottins Jesú Krists er honum til
engrar huggunar, syndir hans verða honum eigi
fyrirgefnar og hann á þess enga von að rísa upp
til þeirrar sælu, sem er fyriihugað kristnum mönn-
um, þeim er sanntrúaðir eru“.
Hetta kalla ég guðlast svo um muni og þar
eiga sannrriega við orðin að framan að mennina
hafi dreymt vonda drauma um þann kærieiksrika
föður, sem þeir — þó undarlegt sé — fafnframt
boðuðu. —
íslenzknr miðilL
Lára Ágústsdóttir heitir kona í Reykjavík,
sem heldur sambandsfundi fyrir aimenning. Ég
var á einum fundi hjá henni alveg nýlega. Er ekki
rétt, aí mér að leggja dóm á það sem þar gerðist
af jafn litilli reynslu. En hinsvegar tel ég mig
þó hafa á þessum eina fundi fengið óyggjandi
reynzlu fyrir sjálfan mig að um raunverul6g fyrir-
brigði væii þar að ræða en ekki svik. Er það
sameiginlegt hlutskiíti flestra miðia — eða jafnvel
allra — að þeir eru af mörgum taldir svíkja.
Frú Lára er m. a. manngeifingamiðill.
Leyfi ég mér að iýsa hér nokkiu af því, sem
fyrir mig bar og sannfæiði mig um að nm
raunverulegar manngerfingai- væri að ræða, enda
þótt nijög væri ófullkomnar og á byrjunaistigi.
Ég sat á ágætum stað til þess að athnga það,
sem fyrir bar. Rétt, vjð Ijós það, sem líkamning-
arnir „gengu“ að og stundum sýndu sig undir. A
milli þess og miðiisins. Og ég skal taka það fram
strax, að ég fékk eftir stutta stund meira leyfi til
nákvæmrar athugunar, en ég gat. búist við ókunn-
ugur og í fyrsta sinn á fundi þar. Því að það er
vitað mál öllum, sem til slíks þekkja, að miðlin-
um getur stafað allmikil hætta af hranalegri fram-
>komu — og íétt að geta þess hér um leið —jafn
vel fundarmönnum líka. Ástæðan sú að efnið f
líkamningana er tekið frá miðlunum og einnig
fundarfóikinu. Smávegis óviðbúin snerting eða á-
tak getur orðið ril þess að miðillinn hafi illt af.
Hannen Swaffer (sem er getið um á öðrum Rtað
í blaðinu) sagði nýlega fiá sliku sem geiðistheima
hjá honum á sambandsfundi af óvarkínii fundar-
manns. Miðillinn veiktist og dióg mikið úr fyrir-
brigðum heilan mánuð. Get ég þessa því síst
mun vanþöif á að miðiar og almennmgur viti ögn
meira um þetta. Enda er þetta mjög skiljanlegt.
Efnið sem manngerf. verða til úr er lífrœnt og
mest frá miðiinum.
Mannsmyndir þær sem ég sá báru litla likingu
þess að það væru menn. Andlitin eins og dauðar
grímur og lítið annað en slæður. í hinu mikla
riti Dr. Schrenck-Notzing „Materialisationsphanom-
ene„ má sjá margar myndir af svipuðum ófull-
komnum likamningum. En þö að „grímurnar"
væru jafn ófullkomnar var þó harla auðvelt fyiii
mig að ganga úr skugga um að þær væru ekki
„keyptar út í bæ“.
T. d. bað ég um að ein Bmyndin“ hjaðnaði
fyrir utan byrgið svo ég gæti fylgst, vel með
„hvaifi" hennar. Kom hún þá alveg að mér en
ég lét hendina a mér að fingri, sem sást á henni.
Hiaðnaði hún þá þánnig að hún smáminkaði og
fylgdi eg henni þannig niður að gólfi með hendinni
og tók loks á „höíuðinu“.
Miðillinn kom einnig alveg að mér, svo ég
gæti athugað útfrymið. Breyddist það út fyrir
angum minum (í bjöitu) og hvarf með þeim eld-
ingaihraða, að ekki er hægt að likja þvi bbtur við
en er Jjós slokknar. Kemur þetta heim við alla
reynzlu annara um þetta efni.
Ég hefi ástæðu til að æt,ia, að ef miðilsgáfu
frú Láru væri einhver sómi sýndur, mundi fyrir-
brigðin verða fullkomnaij En sem stendur er
tæplega unnt að vænta slíks með jafn lélegum
skilyiðum. Tæpast áhættulaust, fyiir miðil og
fundarfólk að gæta ekki meiri varúðar. Fað væri
hollara og betia að hafa eitt ár eða svo fáa, fasta
fundarmenn. Slikt, ættu spir. að styðja.
Til samanbuiðar skal hér þýdd smágrein úr
„Psychic News", eftir R. II. Saunders (þann er