Heimar - 01.02.1935, Blaðsíða 3

H E I M A R
■ hoppa á öðuim fæti og styðja sig við bergið með
; hendinni. En þegar hann var kominn í áðurnefnd-
an krók voru öll sund lokuð. Segist harin þá
muna það síðast eftir sér að hann hafði það eitt
í huganum: hér verd ég að komast upp. Hugur
hans vaið fullur af þvn einu — og þá misti hann
meðvitundina. . En hana fékk hann ekki aftur fyr
en uppi í. grösuin á eynni, langt. fyrir ofan btún,
eins og að fiaman segir.
[ >'| 'i ■■ . ' ■ ' ;**»■■
nHvernig.'á nú að reyna að skýra þetta?
Þeir sem minsta þekking hafa á dulrænum og
sálrtenum efnum eða ..mirista tiúj á þeim munu
Jeita þeirrar skyringar herst að drenguiinn hafi get-
að það miðvit.undariaus, sem hann ekki gat í vök-
urinii og farið eins og svefngöngumanni. Og að
hann hafl jafnvei um Jeið orðið sömu gáfu gædd-
> ur -og menn, sem leika þá list að klífa upp hus-
veggi — ef sltkir menn þá eiu til. En jafn vel
þó að igett sé ráð fyrir að drenguiinn hafl oiðið
ó þarnaj’-allt í einu jafnoki slíkia rnanna. þá hrekkur
þetta ekki tilm Bæði slútti bergið fram yftr og
.svo var drengrium ónýtur annar fóturinn.
Þegar þekking manna a dulrænum ogsairæn-
um efnum er tekin til úijálpar viiðast rnér tvær
i skýringar tiltækilegar. ;■■
' .u Önnur skýringin ert hjálp úr ósýnilegum
heimi.
i ; Hin skýringin að þau andlegu öfl, sem búa i
manninum sjálfum hafi latið þarha til sin taka og
komíð til bjargar.
„Lyfting" (Levitation) á iifandi mönnurn er
alls ekki óþekt fyrirbrigði. Ég þykist sjálfur einu
sitihi hafa fengið tækifæri ti) þess að athuga haria.
Éað var á tilraunafuridi ' hjá Indriða Indriðasyni
kn'iSli' fyrir mörgurn árum. Það var að visu myrk-
' urj en ég sat við hliðina á Indriða (við tveir einir
á bekk) og hólt í hann, en hinir fundarmenn
nokkuð buitu. Var ég það kvöld „gæzlumaður"
'Iridriða. Fann ég þá greiniiega slæður, sem „hin-
ir ósýnilegu gestir" eins ög Einar H. Kvaran kall-
aði' menninaj ! sem geiðu vait við sig, baru. Var
' :mér þá gert aðvart um að nú ætti að reyna að
„lyfta" Indriða og að ég skyldi vera á vaiðbergi.
Gat ég þá ekki fundið betur en að hann lýftist
" upp þannig að höfuðið vissi niður. Er slíkur at-
burður í raun og veru ekkert „undar)egii“ en þó
að dauðir hlutir séu íluttir ári þess að við þá sé
komið. En þetta heflr gerst svo oft i líjörtu Ijósi
og í viðurvist margra manria — einnig visinda-
manna "í-. að segja má að vísindin sjátf sé að
því komin að setja þetta á bekk með öðrum við-
urkendum „vísindalegum1' staðreyndum.
Annars er skýringin á þessu að nokkru leyti
sú að frá miðlunum gengur stranmur af ósýnilegu
en þó sterku efni (rafmagn er líka „ósýnilegt en
þó sterkt eíni“) undir hlut þann, sem á að lyfta
og ýtir honum upp. Heflr tekist að Ijósmynda
þetta.
En sem dæmi lyftingar á Jifandi möiihum set
ég hér stýtta frásögn rnn atbuiðirni, sem kom
fyrir miðilinn Ð. 1). Home og er alkunnur vegna
þess hve hanri er afar ótrúiegur, afar óskiijanleg-
ur — og afarvel vottaður. En í rauninni ekkert
■ ótiúlegri og ekkeit óskiijaniegri en atburðurinn
sem kom fýrir Hannes. En atliurðurinn var sá
r,að Home vat í „trans* iyft upp og út úm
glugga og smfevgt inn um hann aft.ur án þess að
neiii maniilég höTTd sæist þar að verki.
Einn sjóriarvottuiinn, Crawfoid lávaiður (fel-
agi brezkft vísitidaféiagsins) segir svo frá: ,,Adáre
lávai ður fór þá inn i næst.a herbei gi til þess að
athuga gluggann, ssm hann (Home) hafði verið
flutt.ur út um. Biiíð frá túðunni að giuggakist-
unni var um 18 þumlurigar og hann fmðaði sig á
hvernig Höme hefði verið tekinn út um þessi
f þrengsii. Home ságði og var þá enn í miðilssvéfni
„ég skal sýba yk.kur það“ og snéri bakinu að
glugganum. ’Hann hailaðist síðan aftur á bak og
var skotið út um opið þannig ».ð höfuðið fór á
undán, en likaniinii vnr stii ður. Þannig kom hann
hægt til bakn. Pet.ta geiðist að Ashley House í
Victoriagötu, Wéstmiiister, 16. das. 1868“.
Vottár að þessu voru þrír nf merkari mönn-
urri Englaíids á þeim tímum og segir Sir Williðm
Crookes svo Urh þetta og vitnisburð þeirra: ,,-Ég
hefi heyrt þrjá sjónarvot.ta segja mjög’ nákvæmlega
frá afaimerkilegurn aiburðum' þessarar ■ téguhdár.