Tímarit rafvirkja - 01.12.1949, Side 5

DÁNARMINNING:
Nikulás Friðriksson,
yfirumsjónarmaður
Nikulás Friðriksson, yfirumsjónarmaður við
Rafmagnsveitu Reykjavíkur, létst þann 6. júní s. 1.
eftir stutta sjúkdómslegu. Við fráfall hans á Raf-
magnsveitan á bak að sjá ötulum og ágætum starfs-
manni. Hann kom til Rafmagnsveitunnar á árinu
1921, er verið var að leggja fyrsta raftaugakerfið
um götur bæjarins. Hann hafði áður stundað raf-
virkjastörf í Vestmannaeyjum og Eyrarbakka.
Hafði fyrst lært rafvirkjun hjá Halldóri Guð-
mundssyni og var þannig meðal fyrstu rafvirkja
hér á landi.
Fyrsta raftaugakerfið í Reykjavík var sumpart
neðanjarðar, svo sem allt háspennukerfið innan-
bæjar og hluti lágspennukerfisins, þar sem
þéttbýlast var, en sumpart ofanjarðar, svo
sem aðalháspennulínan frá Elliðaánum að raf-
veitustöð, er stóð þar sem nú er Austurbæjar-
barnaskólinn, og lágspennukerfið í úthverfum
bæjarins. Þegar leggja skyldi jarðstrengjakerfið
var fenginn til verkstjóri frá rafstrengjaverk-
smiðju þeirri, er strengina seldi. Hann valdi sér
til aðstoðar flokkstjóra og kenndi þeim streng-
lagningu og tengingu. Einn þessara flokkstjóra var
Nikulás heitinn. Að strenglagningunni lokinni
gerðist hann loftlínumaður og starfaði þannig í
fyrstu meðan verið var að leggja kerfið og fyrstu
heimtaugarnar fram á árið 1922, en þá
var hann fenginn til aðstoðar þáverandi umsjón-
armanni með húsveitum og mælum. Var það að
sumu leyti úttekt lagna, en einkum skrásetning
heimtauga, mæla og húsveitna. Umsjónarmaður-
inn var norskur rafvirkjameistari, er komið hafði
hingað til lands 1920, en hvarf af landi burt
árið 1923 og tók þá Nikulás heitinn við starfi hans
og gegndi því æ síðan, meðan honum entist aldur.
Ni\ulás Friðri\sson.
Undir eins og hann hafði fengið umsjónarstarfið
í sínar hendur, skipulagði hann innlagningadeild-
ina frá byrjun, þannig að til fyrirmyndar varð.
Hann hafði til þess upplýsingar um starfstilhögun
í hliðstæðum deildum ýmissa rafveitna á Norður-
löndum, einkum þó rafveitu Kaupmannahafnar
og kunni hann ágætt lag á að nota það sem bezt
hentaði staðháttum hér. Hann lagði mjög að sér
um að kynna sér allt sem að gagni mætti koma í
starfi sínu og m. a. lærði erlend tungumál í því
skyni, þannig að hann varð vel fær í Norðurlanda-
málunum og gat haft not af þýzkum og enskum
bókum, einkum um tæknileg efni, er snerti verk-
svið hans.
Er hann hafði starfað nokkur ár í þessari stöðu
sinni, tókst hann ferð á hendur að heimsækja
ýmsar rafveitur á Norðurlöndum einkum í Noregi,
til að kynna sér störf þeirra við umsjón með raf-
lögnum, mælum og rafmagnsnotkuninni yfirleitt.
Safnaði hann að sér í þeirri för miklum fróðleik
á þessu sviði og batt varanleg kunningsskapar-
bönd við þær rafveitur, er hann hafði heimsótt
og honum fannst vera til fyrirmyndar. Var þessi
för hans honum að miklu gagni í starfinu og þá
jafnframt fyrirtækinu, sem hann vann fyrir.
Fór hann síðar aðrar ferðir í sömu erindum og
kom ávalt með mikinn fróðleik með sér heim aft-
ur, er hann síðan vann úr í því skyni að notfæra
sér sem mest af því í starfi sínu.
Hann var framúrskarandi skyldurækinn og
stjórnsamur og krafðist skyldurækni af öðrum.
Þótti hann eftirgangssamur, en hafði þó fulla virð-
TÍMARIT RAFVIRKJA 3