Rökkur - 01.06.1935, Qupperneq 5

R Ö Iv K U R
85
,,Er nokkuð í fréttum ?“
Smásaga, eftir Staey Aumonier.
-O—
Engum, sem leit gamla Sam
Gates augum, gat dottið í hug,
að hann væri taugaveiklaður.
Hann var orðinn 69 ára gamall
Qg hafði erjað jörðina frá
blautu barnsheini að lieita
mátti. Og hann var traustur og'
þéttur fyrir, eins og jörðin, sem
hann erjaði. Menn veittu hon-
Um litla eftirtekt, er hann var
við dagleg störf á ökrum úti,
við grisjun rófna hjá Mr. Hodge
tildæmis, sem hann vann hjá.
Það hefði vantað eittlivað til
fullkonmunar þeirri mynd,
sem þarna bar fyrir augu, ef
Sam gamli hefði ekki verið
þarna innan um rófnaraðirnar
hans Mr. Hodge.
En sannast að segja var það
nú svo, að kunningjar Sams —
og þá mátti telja á fingrum sér,
vissu mæta vel, að hann átti það
til að vera dálítið uppstökkur.
Að morgní dagsins, er saga
þessi liefst, var veður liið feg-
Ursta. En þar fvrir var Sam
ekki í sem bestu skapi. Það var
hún Aggie, frænka hans, sem
1 mesta grandleysi sagði dá-
htið, sem gerði lionum gramt í
geði. Aggie var feitlagin nokk-
úð, bláeyg og kringluleit og
sviplítil og ekkert gat verið
fjær henni en að spilla lmgarró
karlsins lians frænda síns. Hún
var að færa honum matinn,
hæði morgunverðinn og hádeg-
isverðinn, og nálgaðist hægt og
letilega. Utan um matarílátin
hafði hún vafið stórum, rauð-
um vasaklút, og þegar hún
kom til Sam lagði hún byrði
sína niður milli rófnanna og
sagði hægt og góðlátlega:
„Jæja, frændi, er nokkuð að
frétta?“
Þetta mun flestum þykja
meinlaus spurning og ekki lík-
leg til þess að koma skaps-
munum nokkurs manns í æs-
ingu, en Sam fanst þetta
heimskuleg og óþörf spurning,
En kannske var það hin eilífa
endurtekning þessarar spurn-
ingar, sem lionum gramdist.
Hann hitti frænku sína tvisvar
á dag. Klukkan sjö á morgnana,
þegar hún færði honum matinn,
og um klukkan fimm siðdegis,
er hann fór heim til þess að fá
sér tesopa. Leið hans lá þá
ávalt fram hjá liúsi systur sinn-
ar. Og alt af atvikaðist það svo,
að Aggie var að slæpast þar við
garðhliðið. Og alt af bar hún