Veiðimaðurinn - 01.09.1954, Síða 10

ist fiskurinn ekki nema við illan leik
upp á hrygningarsvæðin, getur hann ekki
lirygnt eðlilega. Stigarnir þurfa því að
vera þannig úr garði gerðir, að sem
flestir fiskar komist upp án of mikillar
áreynslu. Þetta hefur oftast nokkru meiri
kostnað í för með sér, en hins ber að gæta,
að fé sem varið er í ófullnægjandi stiga
er að mestu leyti kastað á glæ.
Veiðimálastjóri telur allt benda til
að verk þetta hafi tekist með ágætum
og árangurinn verði sá sem við vonum
allir, að fiskurinn eigi hér eftir að jafn-
aði greiðan gang upp á efri svæði árinn-
ar. En hann kvaðst þó vilja leggja áherzlu
á það, að aldrei væri hægt að fullyrða
fyrirfram að engu þyrfti að hagga.
Reynslan ein gæti skorið tir því, livað
fiskinum líkaði bezt, og mönnum mætti
því ekki koma á óvart, þótt einhverjar
smábreytingar reyndust nauðsynlegar síð-
ar meir.
Við veiðimennirnir vonum hið bezta,
og það er í samræmi við okkar alkunnu
bjartsýni, að fara nú strax að hlakka til
að veiða nýgenginn fisk „upp á milli
fossa“, eða jafnvel fyrir ofan Glanna, í
júnímánuði næsta sumar, ef eittlivað
sleppur þá upp gegnum nylonnetin í
Hvítá.
Ný eldisstöð.
NOKKRIR menn í Hafnarfirði hafa
fyrir nokkru ráðizt í framkvæmdir til
þess að reisa nýja eldisstöð. Er ætlunin
að rækta þar fisk til útflutnings, bæði
regnbogasilung og íslenzku silungsteg-
undirnar. Hafa þegar verið gerðar 7
tjarnir — þrjár 7X-'0 m- °g fjórar 8x40
m. Ennfremur er langt komið að reisa
klakhús.
Keypti sinn eigin lax.
LÁVARÐUR nokkur átti veiðiá.
Hann var gleðimaður mikill og liélt oft
fjölmennar veizlur.
Við eitt slíkt tækifæri stóð mikið til
og lávarðurinn þurfti á talsverðu magni
af laxi að halda. En eins og við vitum,
er ekkert eins ótryggt og laxveiði. Hann
getur átt til að taka hjá þér eins og
þorskur, þegar þtt átt sízt von á, en
snertir ekki fluguna þína þegar þti kem-
ur að ánni sannfærður um að þtt fáir
mikla veiði.
Jæja, hinn ágæti lávarður sendi nú
alla vini sína út af örkinni og bað þá að
veiða sem niest þeir mættu, en enginn
þeirra fékk ris, hvað þá meira.
Hann sneri sér þá til netamannanna,
sem áttu lagnir niður við árósinn, en
þeir kváðust heldur ekki fá bein, og nú
voru góð ráð dýr.
Þrautalendingin var því að leita á
náðir fisksalans, og hann hringdi síðan til
Billingsgate og bað að senda sér tólf
laxa og þar með voru vandræðin leyst.
En nú er að segja nánar frá neta-
mönnunum. Nóttina áður en lávarður-
inn talaði við þá, liöfðu þeir flutt net
sín upp á veiðisvæði hans og fengið þar
fimmtíu laxa í alkunnum veiðihyl. Þenn-
an ránsfeng sendu þeir svo um morgun-
inn með járnbrautinni til Billingsgate
og seldu hann fisksala þar. Tólf af þess-
um fiskum voru síðan sendir sömu leið
aftur síðari hluta dagsins, og lávarður-
inn greiddi álitlega upphæð fyrir þá,
alls hugar feginn að fá loksins laxinn
í veizluna!
Lauslega þýtt úr ensku.
8
Veiðimaðurinn