Veiðimaðurinn - 01.09.1954, Qupperneq 13

mikinn hluta a£ stofninum megi veiða.
Sumar þessar rannsóknir hafa staðið yfir
í fjölda ára og hér á landi er brýn nauð-
syn til slíks hins sarna, en er þó ekki
framkvæmanlegt sem stendur vegna
skorts á vinnuafli og nauðsynlegu fé
til framkvæmda.
Tilraunir og tækni.
Auk þessa eru ýmsar nýungar og ýms
tækni sem vert er að kynnast hjá Ame-
ríkumönnum og sjálfsagt er að hagnýta
við rannsóknarstörf hér, svo sem litla
og þægilega bergmálsdýptarmæla til að
mæla dýpi vatna, pressun hreisturs í stað
þess að líma það á gler og fleira.
Loks skal getið tilraunar, sem verið
er að gera vestur í Michigan á fiskirækt-
arstofum þar og mörgum veiðimannin-
um mun þykja næsta undarleg. En þessi
tilraun felst í því að venja eldisfiskistofn-
inn — sem sleppt er í árnar — af því
að vera of gráðugan í að taka beitu.1)
Lokaorð.
Áhugi manna hérlendis fer mjög ört
vaxandi fyrir sportveiði og þar sem veiði-
álagið á fiskstofnana í ám og vötnum fer
vaxandi, hlýtur að koma að því, að veiði-
álagið verði meira heldur en stofnarnir
þola. Þegar þar er komið er um tvennt
að velja, annaðhvort að takmarka veið-
ina við það magn sem náttúran fram-
leiðir eða auka við stofnana með klaki
og eldi. Með hækkandi veiðileigu kem-
ur að því, að það mun borga sig að
klekja út laxi og silungi, ala hann og
sleppa síðan í ár og vötn. Það, sem við
verðum að gera í þessu sambandi er að
1 Sbr. greinina „Háskóli fyrir fiska“ á bls. 18.
Ritstj.
fylgjast nákvæmlega með hvernig veiðin
gengur, með söfnun veiðiskýrslna og ann-
arra upplýsinga um veiði, og þegar veiði-
álagið verður of mikið þá að vera til-
búnir að mæta því ástandi með því að
bæta alifiski í árnar og vötnin. Við verð-
um að fylgjast vel með öllum nýungum
á sviði fiskiræktar og sjálfir gera fiski-
ræktartilraunir, sem eru sniðnar við okk-
ar aðstæður. Ferð mín til Ameríku nú
í vor, sagði veiðimálastjóri að lokum,
var fyrst og fremst gerð í þeim tilgangi
að fylgjast með því, sem þar er að ger-
ast í fiskiræktarmálum og sjá hvað við
íslenclingar getum notfært okkur af
þeirra reynslu.
Stór sjóbirtingur.
UM 20. júní í sumar veiddi Jón
Björnsson form. stangaveiðifélagsins á
Sauðárkróki, 24 punda sjóbirting í ósi
Vestari Héraðsvatna. Mun það vera með
stærstu fiskum þeirrar tegundar, sem
veiðzt hafa á stöng a. m. k. síðustu árin.
Sögur eru til um ótrúlega stóra sjó-
birtinga, sem veiðst hafi í net. Þar á
meðal er sagt að eitt sinni hafi 34 punda
fiskur fengist í net í Eystri Rangá.
Heimsmet?
í norsku veiðimálariti er það haft eftir finnsku
Itlaði, Lansi Savo, að finnskur stangveiðimaður hafi
í fyrra fengið lax, sem vegið hafi 79,8 pund og
verið 1,5 m. á lengd. F.kki er getið hvort þetta séu
ensk pund, en þótt svo væri, er þetta heimsmet,
hafi fiskurinn verið Atlantshafslax (Salmo salar).
Hingað til ltefur verið talið að laxinn, sem Henrik
Henriksen veiddi í Tanaelv í Noregi 1928 væri
lieimsmetið. En hann var ekki nema liðug 79 ensk
pund. Er ástæðulaust að fara að taka þennan
hciður af frændum okkar, Norðmönnum, meðan
betri staðfesting hefur ekki fengizt á fregninni um
þennan finnska lax.
Veiðimaðurinn
11