Veiðimaðurinn - 01.09.1954, Side 27

Heppinn
veiðimaður.
því, að „setja í liann" stundum, þótt aðr-
ir verði lítið varir.
í byrjun september í sumar brá hann
sér norður í Víðidalsá með nokkrum
öðrum góðum mönnum, sem ekki eru
neinir siðvaningar í listinni. Og í þeirri
terð datt hann í „lukkupott", sem heitir
Harðeyrarstrengur og veiddi upp úi
honum á ál/á tíma þessa 5 taxa, sem
myndin er at.
5 pd. liængnr ............. Blue C.liarm nr. I
8 — do..................... ........ nr. I
II — hrygna .............. spónn
l(i — liangur ............... ínaðkur
'iS — lirvgna ............. spónn
Auk jress setti hann svo í einn í lokin,
á Crosfield nr. 6, og rnissti hann eftir
nokkra c iðureign; en liann sló lauslega
á hann „vigtinni'' um leið og hann fór
af og reyndist hann vel vegin 15 puncl.
Fyrir einu eða tveimur ártim var sagt
bér frá hliðstæðri veiði, sem Guðmund-
ur fékk í Norðurá. Það \ irðist ]>\ í allt
benda til, að hann sé einn jreirra út-
\’(")ldu, sem veiðigyðjan sér ástæðu til að
heiðra sérstaklega oftar en einu sinni á
ævinni. F.n af því að „öfund og bróð
erni eru skyld“, Guðmundur minn, gæti
svo farið, að félögum Jrínum færi að jaykja
nóg um veiðilán þitt, ef þetta endurtæki
EINSTÖKU sinnum kernur [)að fyrir,
að einn og einn rnaður dettur í þann
lukkupott, að fá á einum degi, eða jafn-
vel stund tir degi, veiði sem við mund-
um flestir gera okkur ánægða með í
nokkurra daga veiðiferð.
Finn þeirra fáu manna, sem munu
hafa orðið fyrir svona happi i sumar,
er Guðmundur j. Kristjánsson. Þetta er
raunar ekki í fyrsta sinn, sein Guðnrund-
ur veiðir vel, jr\í hann er Jrekktur að
Veiðimaouri.n
25