Ægir - 01.09.2022, Blaðsíða 16

16
FJARÐABYGGÐ
H
ér
að
sp
re
nt
Mjóafjarðarhöfn
Norðfjarðarhöfn
Eskifjarðarhöfn
Mjóeyrarhöfn
Reyðarfjarðarhöfn
Fáskrúðsfjarðarhöfn
Stöðvarfjarðarhöfn
Breiðdalsvíkurhöfn www.ardabyggd.is
við gerum
út á góða
þjónustu
fjarðabyggðarhafnir
stjórnendum þeirra. Auðvitað vonast
maður til að einhver sátt náist. Ég sé
þó ekki að þessi hækkun veiðigjalda
breyti miklu í því efni og hef reyndar
ekki séð neinar tillögur sem gætu leitt
til einhvers konar sáttar.
Þessi ólga er ekki séríslensk. Það er
umræða um kvótakónga í Danmörku
og í Noregi líka. Það er mjög víða deilt
um auðlindanýtingu og ég tel að fyrir-
tækin þurfi að laga sig að aðstæðum
hverju sinni. Ég hef haft þá trú að póli-
tíkin muni leita í þá leið að stjórna
fiskveiðum með skynsamlegum hætti
fyrir land og þjóð. Maður trúir því
bara. Síldarvinnslan var stofnuð árið
1957 og síðan þá hefur verið alls konar
pólitík í kringum hana en fyrirtækið
hefur lifað það af. Flestir Íslendingar
gera sér grein fyrir að við þurfum að
eiga öflugan og sterkan sjávarútveg
sem er að skapa landi og þjóð verð-
mæti og góð lífskjör. Hafið í kringum
landið er okkar dýrmætasta auðlind og
ég vona að okkur takist að nýta hana
með skynsamlegum hætti til framtíð-
ar,“ segir Gunnþór.
Allt opið og gagnsætt
Það hefur verið talað um samþjöppun í
sjávarútvegi. Er ekki einkennilegur
hljómur í því þegar eigendum sjávar-
útvegsfyrirtækja fjölgar um þúsundir
með því að þau fari á markað. Með
kaupum ykkar á Vísi fjölgar eigendum
þess úr örfáum í mörg þúsund.
„Ég tel í rauninni að sú hagræðing
sem hefur orðið í sjávarútvegi með
stækkun fyrirtækja hafi verið nauð-
synleg. Aukin tæknivæðing, meiri sam-
keppni á mörkuðum og samdráttur í
aflaheimildum hafa leitt þessa þróun.
Þegar Síldarvinnslan fór á markað
fyrir einu og hálfu ári síðan komu
nokkur þúsund nýir hluthafar inn í fé-
lagið. Sumir tala um lítið gagnsæi en á
hlutabréfamarkaði er öll starfsemi
Síldarvinnslunnar opinber. Kvóta-
færslur eru til dæmis allar á netinu.
Þeir sem tala um ógagnsæi í sjávarút-
vegi hafa einfaldlega ekki kynnt sér
allar þær upplýsingar sem fyrir liggja
um rekstur sjávarútvegsfyrirtækja.
Fólk þarf að skoða hversu opin þessi
fyrirtæki eru og hversu opið umhverfi
okkar er. Það er líklega hvergi jafn
auðvelt að skoða landanir, kvótafærsl-
ur og fleira eins og á Íslandi. Á sama
hátt er Fiskistofa líka með upplýsingar
um verð á lönduðum fiski og útflutn-
ingsverð afurða má sjá hjá Hagstof-
unni. Eignarhald fyrirtækja er galopið,
allir geta nálgast ársreikninga félaga
og svona mætti lengi telja. En vissu-
lega nýta margir populistar þetta orð
ógagnsæi til að reyna að rýra traust
og dreifa efasemdafræjum.“
Fyrirtækin þurfa að stækka
Nú er Ísland í raun ekki samkeppnis-
umhverfi íslensks sjávarútvegs heldur
eru það keppinautarnir í löndunum í
kringum okkur sem búa við hagstæð-
ara rekstrarumhverfi en hér er. Er
tekið nægilegt tillit til þess þegar rætt
er um þessi mál?
„Þegar verið er að tala um sam-
þjöppun í sjávarútvegi, væri hollt að
skoða samþjöppun á hinum endanum á
virðiskeðjunni sem eru okkar kaup-
endur, að miklum hluta mjög stórar
verslunarkeðjur. Við erum að selja til
mun færri aðila en við gerðum áður
fyrr. Það hefur í raun orðið mjög mikil
samþjöppun í umhverfi okkar. Íslensk
sjávarútvegsfyrirtæki eru fremur smá
miðað við marga keppinauta okkar,
hvort sem horft er til Noregs eða ann-
arra landa. Þau standa því hallari fæti
á mörkuðunum en stóru erlendu sjáv-
arútvegsfyrirtækin. Ef til dæmis er
 Börkur NK, nýjasta skip Síldarvinnslunnar hf., að loðnuveiðum. Mynd: Björn Steinbekk.
 Athafnasvæði Síldarvinnslunnar hf. við Norðfjarðarhöfn. Mynd: Hlynur Sveinsson.