Þjóðólfur - 01.12.1947, Blaðsíða 9

9
Ivlér hcfur fundir,t þörf á, að rrsða
lítillega, það, sem komið er út af
greininni "Lýðrmði'5. Einliver Enock
eignar sér hana. Reyndar er grein þessi j
ckki annað en gömul upphituð tugga ur
Heimdallarsíðu Morgunblaðsins.
'Til ao fyrirhyggja allan misskiln-
ing um afstöðu mína til hinna pélitísku
flokka, vil ég taka fram, að ég stend,
eins og er, alveg gjörsamlega utanflokka.
Lað er rétt hvað hin ýmsu hugtök svo
sem Lýðræði, frelsi, jafnrétti o.s.frv. j
eru mikið misnotuð. Ekki einungis innan
skolanna heldur einnig utan þeirra, um
allan heim. ^f vel er að gáð er þessi
hugtakaruglingur afar skiljanlegur.
Orðiðí lýðræði, hefur sem sé haft
á sér mismunandi myndir frá því fyrst
það var til í Grikklandi hinu forna,
þar til í dag,
Til þess að nútímo,maðurinn í nútíma-í
þjéðfelaginu geti farið réttilega með
jpessi mannréttindahugtök, er ekki nég,
að líta a malefnin í ljési stjérnmála- ;
hlaðanna einna saman. Sem vonlegt er
hefur Enock orðið á sú skyssa, eins og j
öðrum sem nsrast á Heimdallarsíðu Morg-
un blacsins, að misskilja, á hrapalegan !
hátt hugtakið "Lýðrmði". Hann talar um j
það sem form. Lýðrsði hefur ekkert form, j
lýðræði er hugsjén og merkir vald lýð-
sins, vald fjöldans, gagnstætt valdi
höfðingja cða eins manns, einrmði.
Að tala um lýðrmði sem fc.rm er
svipuð vitleysa og að sogja að þorskur-
inn sé spendýr og híti gras.
En hver er munurinn á hugsjon og
formi? Eugsjén er málefni er hyr í
hrjésti manns og jþarf framlcvœmdar við, ;
En formið er tœlcið, sem notað er
til að framkvoma hugsjénina,
í Grikklandi hinu forna náði lýð-
ræði til allra nema verkalýðsins þ.e.
a.s. þrælanna, Hugsjénin lýðræði ték að
víkka og með bléðugum hyltingum, sem
sagan getur um hafa byltingaformin breystf
Það er ekki íkjalangt síðan, að þeir
einir hefðu kosninga rétt, sem áttu svo
og svo mikið af peningum og eignum. En
til þess að tryggja öllum jafnt kosninga-
rétt og önnur mannréttindi, þurfti aftur
haráttu. Hið fyrsta klassíska hyltingar-
form, sem tryggði hinum vinnandi og stríð*
andi lýð, sigur yfir höfðingjum, peninga-
mönnum og einræðiskonungum, var form
stjérnarbyltingarinnar miklu í Frakklandi
1789. Þið, sem séð hafið kvikmyndina, sem
nýlega var sýnd í Nýja Bíé, "Vesalingana"
eftir stérskáldið Victor Hugo, skuluð
minnast þess, að byltingin, sem þar var
sýnd, var sannsögulegur athurður lýðsins,
féúksins í haráttu sinni við aðalinn og
einræði, júlíhyltingin 1848. En sú hyltinf
hafði mikil og géð áhrif á haráttu Jéns
Sigurðssonar í frolsisharáttu Islendinga
og á alla frelsisunandi menn um allan
heim. Þarns, hafwi sem sagt skapast al-
þjéðlegt byltingarfcrm, vinnandi lýðs,
sem ennþá er notað í haráttunni fyrir
hræ ðralagshugsj éninnis Lý ðraði0
Þé að ég sé ekki kommúnisti og sé a
méti stjérnarfarinu í RÚsslandi, verð ég
að segja að RÚssaníð Enocks er einnig
leiðinleg Morgunhlaðsaðferð í níði,
líann dregur fram eina lagargrein af
fleiri hundruð lagagreina Ráðstjérnar-
innar til þess að sanna með honni einræð-
ið í RÚssíá. Gaman væri að hirta nokkurar
lagagreinar úr lögum Ráðstjérnarinnar ti_
að sýna fram á hinn takmarkaða röksemda-
framhald á hls. 25.