Ský - 01.08.1998, Blaðsíða 18

Bubbi Morthens trónir enn á
stallinum sem kóngurinn, en er
um leið afar umdeild persóna.
Á átján ára ferli hefur hann
ætíð farið sínar eigin leiðir,
gefið skít í almenningsálitið og
oft hlotið bágt fyrir. Þórdís
Lilja Gunnarsdóttir hafði heyrt
eitt og annað huíslað um Bubba
en ákuað að kynnast honum
sjálf og dæma suo.
LJÓSM.: PÁLL STEFÁNSSON
Eg er stundvís, ég er virkur
tónlistarmaður, ég er góður í
því sem ég geri, ég er ástríkur
og ég á helling af kærleika.
Ég á það til að ljúga, ég get verið
óheiðarlegur, leiðinlegur í skapinu,
sjálfselskur og eigingjam, latur ef svo
ber undir, falskur, jafnvel, maður sem
hefur tuttugu, þrjátíu grímur. Og allt er
þetta satt í eðli sínu, en það segir ekki
neitt um mig,“ svaraði Bubbi
Morthens þegar ég bað hann að gefa
mér lýsingu á sjálfum sér.
„Ég reyni að vera heiðarlegur í einu
og öllu sem ég geri. Ég hef marga
góða kosti, en einnig marga slæma
galla. Ég get verið funheitur og ég get
verið ískaldur en í eðli mínu er ég
afskaplega rólegur í tíðinni, heimakær,
einlægur og ljúfur,“ heldur Bubbi
áfram en segist þó aldrei geta orðið tæ-
mandi í sjálfsskoðun sinni, enda ekki
sami maðurinn og hann var fyrir fimm
eða tíu árum síðan.
Hefur hann þá týnt sjálfum sér eða
fundið frá því hann byrjaði í rokkinu?
„Ég held að í dag sé ég nær því að
vita nokkurn veginn hver ég er.
Hinsvegar var ég aldrei týndur, heldur
bara á allt annarri leið sem tvítugur
maður en núna. Hugsunarháttur og