Jólaklukkur - 01.12.1941, Blaðsíða 3
&>xb btez&aba fearu
Zút. 2:1-14
Blessaða barn! Hvílík var fátœkt þln,
þegar móðurhöndin hlúði að þér í hálmi
jötunnar! En hvílík var sú auðlegð, sem
í þér bjó! Sú auðlegð var hulin. Ljómi
Guðs dýrðar og ímynd veru hans gat ekki
gengið til móts við oss í óhjúpaðri veg-
semd. Fjötrar duftsins voru á þig lagðir,
fátœkt daglaunamannsins var þér fyrir-
öúin, það var hlutskiptið sem þú valdir þér
áður en heimurinn var grundvallaður, að
stíga niður í vorn öreigadóm og klœða dýrð
þina í mannlega tötra, til þess að flekk-
unin skyldi falla af voru dufti og saurg-
unin hreinsast af vorri sál og vér verða
börn með þínum réttindum í ríki himn-
anna. Vér sáum þig í jötunni og þekktum
þig ekki. Vér heyrðum vitnisburð þinn og
trúðum honum ekki. Þú lagðir oss veginn
og vér gengum hann ekki. Vér sáum þig
vinna verk Föðurins og smánuðum þig.
Vér lögðumst á eitt og krossfestum þig. En
þú yfirgafst oss ekki. Þú fullkomnaðir hina
eilifu fyrirhugun. Þú sigraðir oss. Þú opn-
aðir blind augun og sýndir oss þig upp-
risinn. Þú opnaðir himnana og leyfðir oss
að sjá auglit þitt til hœgri handar Almœtt-
inu. Þú snertir vitund vora og lézt oss finna
velþóknun heilags Guðs. Þú andaðir á
hjörtu vor og gafst þeim þinn frið. .
Vér vildum hrœra vögguna þína i kvöld.
Með flekkuðum höndum og óhreinum vör-
um nálgumst vér þig. En heilög höndin,
sem mœtir oss, er bróðurhönd, og raddir
himneskra hersveita, sem lúta þér, boða
oss, að þú sért Endurlausnarinn og að
dómurinn yfir oss sé lagður í þína hönd:
Verið óhrœddir. Ég boða yður mikinn fögn-
uð. Blessaða barn! Blessuð sé sú hátið, sem
þér er helguð! Blessað sé þitt heilaga nafn
frá eilífð til eilífðar! Amen.
Sigurbjörn Einarsson.