Jólaklukkur - 01.12.1947, Blaðsíða 3

í guðspjalli jólahátíðarinnar er getið um
lokaðar dyr.
I fylling tímans, er hinn langþráði og
fyrirheitni Kristur Jesús kom í heiminn,
voru mennirnir eigi viðbúnir komu hans
og úthýstu honum-------það var eigi rúm í
gistihúsinu----.
Þegar klukkurnar hringja inn jólahátíð-
ina, og vér segjum „gleðileg jól“ hvert við
annað er tilhlýðilegt að minnast þessa.
A jólunum uppspretta svo margar minn-
ingar um eitt og annað frá liðnum árum,
en vér ættum þá að minnast þess, að
Drottni Kristi var úthýst á hinum fyrstu
jólum.
„Hann kom til eignar sinnar------,“ Guð
vitjaði vor á einstæðan hátt, þegar Kristi
var úthýst á hinum fyrstu jólum. Her-
skarar himnanna sungu um dýrð hans og
frið á jörðu kunngjörandi öllum lýðum,
að frelsari væri oss fæddur, — „og hans
eigin menn tóku eigi við honum.“
Nú á þessum jólum, þegar vottar hans
hafa hrópað og boðað hjálpræðið fyrir
trúna á hann í nítján aldir —, hrópað, svo
að löndin heyri orð Drottins —, er lionum
enn úthýst, „hann eigin menn“ úthýsa hon-
um. Þeir, er urðu honum samgrónir fyrir
laug endurfæðingarinnar, skírnina, en eru
nú hnignandi og visnandi limir á líkama
hans, því að þeir hafa eigi hirt um köllum
sína, né varðveitt hjarta sitt frá glundroða
spilltrar veraldar. Þeir hafa lokað dyrum
hjarta síns.
Þannig finnur Kristur fjölmörg hjörtu
á þessum jólum, hjörtu, sem hann vildi þó
gera sér bústað í, en honum er úthýst, þar er
eigi rúm fyrir hann né frelsandi orð hans,
orð, er bera með sér þrá til sáluhjálpar,
hins eilífa lífsins. Þar er eigi rúm fyrir
fögnuðinn, sem lofsungið er af himneskum
herskörum: „í dag er yður frelsari fædd-
ur, sem er Drottinn Kristur."
Aðgætum og reynum lijörtu vor, hvort
þau eru fús til að meðtaka þennan fögnuð,
fús til að uppljúkast og meðtaka Heilagan
Anda. Við höldum þeirri minningu jól-
anna, að Drottni Kristi var úthýst. Hún
geymir í sér neyð guðvana heims, er fálmar
ráðvilltur í myrkri syndar, er hann hefur
viðhaldið og hýst í hjarta, því að hann út-
hýsti Jesú.
Minnumst þeirrar pínu, er Kristur Jesús
líður vegna visnandi lima sinna og biðjum
hann á þessum jólum, er vér fögnum
þeirri náð og miskunn, sem hann hefur oss
krýnt, að gefa oss djörfung til að standa
allt til enda og höndla lífsins kórónu. Biðj-
um hann að veita oss djörfung til að bera
honum vitni í heiminum, minnugir hans
orða heiminum til lífs.
Boðskapur jólanna til vor er, að Kristur
kom í heiminn til að frelsa synduga menn,
kom til að frelsa mig og þig frá öllum synd-
um, dauðanum og djöfulsins valdi — til
þess að vera hans eiginleg eign.
Þessa náðun býður hann öllum og kall-
ar oss stöðulega, knýr á hjarta vort, beiðist
að mega dveljast þar á þessum jólum og
til eilífðar, svo að fögnuður vor megi full-