Jólaklukkur - 01.12.1947, Blaðsíða 15

JÓLAKLUKKUR 13
og grimmra hunda. Nú ætluðu þeir að efna
til slíks bardaga og hafa prestinn í stað-
ínn fyrir uxann. Öllu var fyrir komið fvrir
bardagann, svo að ekki var annað eftir en
að sækja prestinn. Þeir vissu, að hann var
vanur að fara á ákveðinn stað þann dag,
°g ætluðu þeir svo að mæta honum á leið-
tnn og fá hann með sér. Tveir menn fóru
til að ná í hann, en einmitt þann dag var
hann hindraður af jarðarför, svo að hann
fannst ekki þar, sem þeir væntu hans. Við
það fór öll ráðagerðin út um þúfur fyrir
þeim.
Hann fór hljóður leiðar sinnar og vann
Guði æ fleiri. Hann var snillingur í að nota
myndir, sem hann sótti á öll svið lífsins.
Þannig lagði hann sannleikann fast að
hjörtum allra og gjörði orðið lifandi fyrir
alla.
Skömmu eftir að hann var orðinn prest-
ur, var hann kveld eitt úti í sókninni. Hann
villtist, en mætti manni, sem hann spurði
til vegar að prestssetrinu. Maðurinn var á
leið að sækja hljóðfæraleikara á dansleik,
en fór þó með prestinum, sem hann þekkti
ekki, til að segja honum til vegar. Samtal-
ið, sem presturinn átti nú við hann, varð
til þess, að hann fór aftur án þess að sækja
neinn hljóðfæraleikara. Gestirnir á dans-
leiknum voru samankomnir og spurðu,
hvort hljóðfæraleikarinn kæmi ekki senn.
,,Nei,“ var svarið. „Var hann ekki heima?“