Jólaklukkur - 01.12.1958, Blaðsíða 4

Gahanó sé kominn. Hann stendur þarna
við eina súluna undir þaki skólahússins og
brosir út undir eyru, eins og fyrri daginn.
Hattkollan er á sínum stað, en hann tekur
ofan, þegar hann heilsar.
Gahanó er frá Modjaló. Hann var ek'ki
meðal þeirra, er fyrstir fóru að vakna þar
en hann hefur verið áhugasamari en nokk-
ur annar frá Modjaló. Menn kannast e.t.v.
við sögu hans. Hann kom til að leita sér
lækninga, og fékk þá að reyna það, sem
stendur í söngnum, sem við syngjum svo
oft í Konso: „Hinn mikli læknir, hann er
hér“. Hann lærði að þekkja Jesúm. Upp
frá því hefur hann verið stöðugur gest-
ur á kristniboðsstöðinni, og er þó li/á
klukkustundar gangur til Modjaló. Einka-
sonur hans, broshýr, lítill snáði, er Deras-
saw nefnist, er nemandi í skólanum. Óvíða
í Konso er meiri kaffirækt en í Modjaló og
stundum kom Gahanó með kaffibaunir í
krús handa Ingunni eða okkur.
Og nú heyrist mannamál utan af vegi.
Það eru nokkrir Bedengeltú-búar, sem
heyrt hafa í klukkunni. Engir hafa lengur
átt bess kost að kynnast boðskap kristni-
boðanna en þorpsbúarnir í Bedengeltú.
En þeir eru miklir efnishyggjumenn, og
þeir hafa verið tregir til að trúa. Nú berast
fre<mir af því, að meiri hreyfingar hafi
orð’ð vart þar. Mikið gleði- og þakkarefni
væri það. Þar eru margir góðir piltar og
ungir menn, sem vilja verða kristnir, en
hafa fram að þessu óttast lýðinn og þorps-
ráðið.
Einn þeirra heitir Baianó, og þarna kem-
ur hann einmitt ásamt Golikja, Aianó og
Obe. Þetta eru allt stórir og sterklegir pilt-
ar. Baianó er fram úr skarandi skrefstór og
þungstígur, og hann hallar sér fram, þegar
hann gengur. Hann hefur fallegann svip,
en hann var ennþá fallegri áður, á meðan
hann var ungur og ógiftur. Hann náði sér
að vísu í ágætis stúlku, en þau voru bæði
2
of ung, og hjónabandið varð honum fjötur
um fót. Það aftraði honum m.a. frá að
halda áfram námi. En ennþá getur Baianó
hlegið dátt, og þá er hann fallegastur.
Hann er systur-sonur Gilate, piltsins,
sem varð kristinn í Gidole, en kom svo til
Konso, og fór m.a. með mér til að hreinsa
kofa Barsja særingamanns. Faðir Baianó
þjónaði öndunum. Gudjimenn myrtu hann
fyrir nokkrum árum, er hann var á heim-
leið frá Agre Mariam. En konan hans hélt
áfram að færa öndunum tilskyldar fórnir.
og særingagripirnir biðu þess óhreyfðir í
kofanum, að elzti sonurinn tæki að sér sær-
ingarnar. Svo fór boðskapur Orðsins að
hafa áhrif á Baianó, og bróðir hans, sem
dvaldi í námunda við Gidole, varð einnig
fyrir álirifum þar. Svo kom hann til Konso,
og þeir bræður urðu ásáttir um, að nú skyldi
Satan kvaddur. Báðu þeir mig að koma og
hreinsa kofann gamla. Þá höfðu gripirnir
legið þar óhreyfðir í nokkur ár, eða frá
láti föður þeirra. Móðir þeirra varð mjög
skelfd yfir ákvörðun þeirra, en þeim tókst
að sannfæra hana, og svo framkvæmdum
við hreinsunina. Það var einn fyrsti kofinn
í Bedengeltú, sem hreinsaður var að sær-
ingagripum. Og Baianó hefur haldið fast
við trú sína fram að þessu, en án þess þó
að fá sig lausan undan valdi hinna fornu
þjóðfélagssiða. Hann og aðrir kristnir
Konsomenn eiga við margvíslega örðug-
leika að etja, sem við eigum oft erfitt með
að skilja til hlítar. Yngsti bróðir Baianó,
Borale, er einn skóladrengjanna okkar.
Aianó og Golikja eru vinir. Böndin, sem
binda þá við kristniboðið, eru lausari en
þau sem binda Baianó. Golikja hefur þó
verið töluvert hjá okkur, en hann er gerður
úr hörðum leir, og það virðist þurfa mikið
til þess að mýkja hann, svo að Guð geti
gert úr honum nýtt ker sér til dýrðar.
En þarna koma Okotto-mennirnir, ungir
og gamlir í halarófu. Þá getum við byrjað
J ÓLAKLUKKUR