Jólaklukkur - 01.12.1958, Blaðsíða 13
Eggert H. Kristjánsson:
7Æm (þjöll og 2aÚL tfítu)a
ÞÆTTIR ÚR SUMARLEYFISFERÐ.
unninn var upp laugardagurinn 12.
júlí, á sumrinu 1958. — Reykjavík
klæddist sínu fegursta sumarskrúða, sólin
helti sínum heitu morgungeislum yfir bæ-
inn. Klukkan var að verða níu þennan
fagra morgun, svefnstúrnir ferðalangar sá-
ust koma með pjönkur sínar bæði upp og
niður Amtmannstíginn og stefna að húsi
K.F.U.M. og K.
Hugmyndin var, að þennan morgun
skyldi lagt upp í tólf daga sumarleyfisferð
um Norður- og Austurland. Sumarið áður
hafði verið farin álíka ferð um þrjár sýslur
vestanlands. Var þá fyrst skoðuð Barða-
strandasýsla og farið alla leið á Látrabjarg;
síðan var ekið um Dali og Snæfellsnes. Sú
ferð hafði tekizt frábærlega vel í alla staði,
enda hafði nú rúmur helmingur þess fólks,
sem fór í þá för, skráð sig í þessa ferð, er
nú skyldi farin.
Það latti heldur engan fararinnar, að bif-
reiðastjórinn, Hafsteinn Sölvason, og far-
arnar til þess að þær bæru meiri ávöxt.
Hér sá hann sauðfé koma heim úr haga, og
ef til vill vantaði þá einn. Hér sá hann erni
safnast yfir hræi. Hér sá hann hús byggt á
sandi og varð vottur að hruni þess.“ Margt
í kenningu Jesú skýrist, er vér rekjum spor
hans í landinu helga. — Og þá ekki sízt í
Nazaret, ættborg Jesú.
JÓLAKLUKKUR
arstjórinn, Bjarni Eyjólfsson, voru þeir
sömu, en báðir stóðu þeir sig með prýði,
enda þrautreyndir hvor á sínu sviði.
Bifreiðin var einnig sú sama R-3723, eign
Skógarmanna K.F.U.M., vandaður ,gripur
og vel með farinn, þótt farin sé að eldast.
Ekki tók það ýkjalangan tíma að koma
farangrinum fyrir á þaki bifreiðarinnar, því
að margar hendur vinna létt verk. Matur
var allur hafður sameiginlegur fyrir allan
hópinn. Þetta var sem sagt 32 manna fjöl-
skylda að leggja í nær hálfsmánaðar ferða-
lag um sumargrænar sveitir íslands. En
vera má, að þeir sem erfitt eiga með að vera
án aukabita í tíma og ótíma og lilýða hverri
köllun magans, hafi haft með sér nokkra
sviðakjamma til svölunar á langri ferð. Þá
fannst stundum ilmandi hákarlslykt í bif-
reiðinni, svo sem ekki er að undra, þar
sem varla finnst betra magameðal nú á dög-
um. Þá þykir ilmurinn af hákarlinum ekki
afleitur, enda er talið, að jafnvel frægstu
ilmvatnsbúðir Parísarborgar hafa ekki slíka
ágætisilman á boðstólum.
Um klukkan 10 var allt tilbúið til farar-
innar. Hafsteinn settist í bifreiðastjórasætið,
allir voru komnir í þau sæti, sem þeir höfðu
valið sér. Rann bifreiðin síðan hægt af stað
niður Amtmannsstíginn, og þar með var
ferðin hafin.
Þegar komið var upp í Mosfellssveitina,
11