Muninn - 01.04.2021, Síða 23

Oft hefur sá sem þetta ritar sagt að
lokinni sýningu Leikfélags MA að þetta
verði nú ekki toppað. Þannig var það í
fyrra og hitteðfyrra og enn áður. Og þó
að það mætti segja einu sinni enn verð ég
að leyfa mér að segja að
heildarsvipurinn á þessari blöndu af
rokktónleikum, dansi og viðkvæmum
leiknum atriðum hafi verið meiri en oft
áður. Hjartagull er frábær og
fjölbreyttur og áhrifaríkur
listviðburður.
Allur áttatíu manna skarinn sem að
sýningunni stóð á lof skilið fyrir vel
heppnað verk. Það er erfitt að nefna
nöfn einstakra þátttakenda í svona
samstilltu verki, en hjá því verður ekki
komist að nefna þau fjögur sem mest á
reynir í söng og leik, Rebekku Hvönn
Valsdóttur og Birtu Karen Axelsdóttur
og svo Þröst Ingvarsson og Pál Hlíðar
Svavarsson. Leikhúsgestum er sett fyrir
að sjá hvers vegna. Lengri gæti listinn
verið. En þess er vert að geta að
hljómsveitin lék splunkunýjar
útsetningar á Naglbítatónlistinni sem
Jóhanna Rún Snæbjörnsdóttir og Íris
Orradóttir hafa gert af list og sú
síðarnefnda stjórnaði hljómsveitinni á
sviði.
Danshöfundar og dansstjórar voru
Sunneva Kjartansdóttir og Birta Ósk
Þórólfsdóttir. Allt eru þetta nemendur
skólans. Leikstjórinn og höfundurinn er
sem fyrr segir Aron Martin
Ásgerðarson og aðstoðarleikstjóri Egill
Andrason. Þeir hafa fallið vel í hópinn.
Uppselt var á tvær sýningar og töluvert
selt af miðum á tvær til viðbótar þegar
reiðarslagið féll, samkomutakmarkanir
vegna Covid 19 skullu á aftur og
leikhúsum og öðrum samkomustöðum
var lokað fram yfir páska. Þetta minnti
skelfilega á það þegar þurfti að blása af
frábærar sýningar á Inn í skóginn á
svipuðum tíma í fyrra. Þegar þessi
lokaorð eru skrifuð logar allt í vonum
um að unnt verði að slaka á
samkomutakmörkunum og ég leyfi mér
að vona að fleiri fái að njóta hins
dýrðlega Hjartagulls. LMA á það að
minnsta kosti skilið.
- Sverrir Páll
„„HJARTAGULL ER FRÁBÆR OG
FJÖLBREYTTUR OG
ÁHRIFARÍKUR LISTVIÐBURÐUR.“
21