Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 01.03.1949, Blaðsíða 13

—11 —
KVENNJS S í D A .
Þáttur stúlfena í félagslífi innan
skólans ■>
Allt frá^stofnun Skólafélags-
ins hafa stórlkurnar innan skól-
ans? eins og reyndar í öllum skðl-
um, synt mjög lítinn áhuga a vel-
ferða málum félagsins og þar með
um leið þeirra eigin. Svo aug-
ljóst er, að ekki er um það tal-
andi, að málefni þau, sem mestu
skipta félagið eru jafn mikil
hagsmunamál stúlkna innan skólans
og þau eru drengjanna. En svo
hefur alltaf virst og gerir
reyndar enn, að aðeins strákarn-
ir gefi þeim málefnum gaum en
stúlkurnar ekki.
Þess eru varla dæmi í sögu
skólans, að kvenmaður hafi flutt
framsögn á fundum félagsins um
'nokkurt mél, eða tekið almennan
þátt í umræðum um nokkurt það,
er skiptir. Samt eru eftir
fundi félagsins oft háværar
kvartanir stúlkna um úrslit mál-
anna og þá er sjaldan skortur
á góðum tillögum til úrbóta á
því, sem miður fer=
Það er einnig óvéfengjanleg
staðreynd, að þær stúlkur, sem
kosnar hafa verið til ábyrgðar-
starfa innan félagsins hafa ver-
ið næsta værukaerar og lítið fram-
kvæmdarsamar í störfum sínum.
Það er augljóst, að þetta er
á allt annan veg en á að vera«
Það er engin ástæða tii að ætla,
að stúlkurnar geti ekki verið
jafn dugandi og framtakssamar
í störfum sínum og strákarnir,
einungis ef þær yfirbuga þessa
hlédrægni sína og léta hendur
standa fram úr erraum.
Sky'idi nokkurri ykkar kæru
skólasystur hafa dottið í hug,
að þegar strákarnlr láta ljós
sitt skína úr ræðustólnum og
reyna að sýnast ósköp manna-
legir, gera sig eins dimmradd-
aða og þeir geta og leggja
áherzlurnar a með allskonar
handapati og merkilegheitum, þá
þá eru þeir í raun og veru
að sálast úr niðurbældri
feimni, og að það sem í ykkar
eyrum hljómar eins og öll
veraldarinnar speki, er ekki
meiri vizka heldur en hver
ykkar sem er gæti hæglega
látið frá sér fara.
Gg hafið þið hugleitt, þeg-
ar þeir geisl-borginmannlega
skrifa grein í þetta ágæta
skólablað okkar, þá kynnu þeir
að hafa setið tímum saman við
að sjóða það saman og ekkert
gengið betur en hverri okkar,
sem er mundi hafa gengið við
samsuðuna.
En svo er nú háttað að sumir
þessarra skólabræðra okkar
alíta, að við séum af guði
skapaóar, til þess eins að
hræra í grautarpottunum og
passa börnin og hafa^tilhneig-
ingar, til þess að líta svo á
að utan þess séum við algjer*"*
lega skyni skropnnar verur.
Um þetta getum við sjálfum
okkur kennt, orsökina er ein-
mitt að finna í hlédrægnl
okkar og afskiptaleysi um
f élagsmal.
En góðar stallsystur gæti
ekki verið að við værum fullt
eins duglegar og þeir þegar
til kastanna kemur og kannske
duglegri.
Það væri minnsta kosti þess
viroi að reyna. Þið megið ekki
halda, að ég sé að reyna að
gera ykkur allar að kvennrétt-
indakonum heldur aðeins, að
þið sýnið hvað í ykkur býr og
sýnið strákunum að þeir eru í
raun og veru ekki einir um alla
gáfurnar.
"Skólasystir".