Blysið : skólablað Gagnfræðaskóla Austurbæjar - 01.12.1966, Side 12

DELERIUM TREMENS
A stráfletinu sat ég hokinn
sáldrepinn í heröum lotinn.
Er inn flaug fugl með yglda brá
og um sig bjo í gluggaskjá
og hugðist ei halda brott.
Ég greip þá bók um galdrafræði
x gremju til að sjá hvað stæði
um þennan svarta furðufugl,
er mér fannst sem draumaþrugl
og vildi eigi vfkja burt.
" Hvar sem slíkur fugl er seztur
sézt þar svartur feigðargestur "
sagði békin " vík því burt,
bregst við fljótt og forðast Surt "
En, hún sagði ekki hvert.
I angist minni á fuglinn yrti
þótt einfeldni ég játa þyrfti.
Eg spurði vininn : viltu sjúss
Hér er nóg af sterku víni.
Fugl á skjáinn tók að stara,
sem hann spurning vildi svara,
en vængi lagði að síðum sér
og svara vildi ekki mér
en umlaði aðeins nei.
Þessi mælski myrki rómur
var minn hinzti skapadómur.
Þetta orð var lífs míns lykill.
Lá þar leystur dulinn hnykill,
sem ómaði í einu NEI ?
Jörðin snýst ein meðal stjarna,
um sinn eiginn mælda kjarna
allir spyrja hvaðan, hvert ?
Hví er ekki svarið bert ?