Heimili og skóli - 01.02.1964, Blaðsíða 25

Skeniiiitii þér nii vel.
itúlkan iiiíii.
EFTIR EDWORD STAKES
í gærkveldi skömmu fyrir háttatíma,
komst þú inn til mín, litla stúlkan mín,
til að sýna mér hvernig nýi kjóllnn færi
þér. Þú læddist á tánum, til að koma mér
á óvart, og þér tókst það líka. En það
var ekki yndisþokki þinn, sem kom mér á
óvart. Hann var mér kunnur áður. Nei,
það var einskonar skyndileg opinberun,
sem ég fékk um þaS, hve kjóll þessi
markaSi tímamót bæSi í lífi þínu og mínu.
Þú skalt klæSast honmn, þegar þú ferS
á dansleikinn í kvöld. Og nú, áSur en þú
ferS, ætla ég aS reyna aS segja þér þaS,
sem ég gat ekki sagt þér í gær.
Manstu eftir samtali okkar, hvaS þaS
byrjaSi vel, en endaSi í hálfgerSu ráSa-
leysi? Ég sat viS arininn og las í hlaSi.
Þá heyrSi ég dauft skrjáf þaS hefur líklega
verið fótatak þitt á gólfábreiSunni. Þegar
ég leit upp, stóSst þú viS hliS mína. Eg
man hvernig ljósiS speglaSist í skónum
þínum, þegar þú snerir þér á gólfinu og
sveiflaðir kjólnum í kring um þig.
Svo dróst þú djúpt andann og spurSir
mig:
„Hvernig geðjast þér aS kjólnum?”
„Hann fer þér vel. Hann er snotur.”
SvaraSi ég.
Þú varst fyrir vonbrigSum meS mitt
loðna svar.
Þú sagðir: „Pabbi, er þér það ekki
Ijóst, að þetta er fyrsti, reglulegi samkvæm-
HEIMILI OG SKOLI 19