Læknaneminn - 01.07.1964, Blaðsíða 19

LÆKNANEMINN
19
Hann er hálf vantrúaður á að ég
sé ekki sonur læknis eða háttsetts
embættismanns. Líklega tíðkast
ekki annað um læknanema þarna
fyrir botni Miðjarðarhafnsins. Eitt
sinn féll Vassilis á anatómíu og
kunni því heldur illa. Lokaði hann
sig þá inni í herbergi sínu og gerði
ekki annað en éta og lesa. Þyngd-
ist hann þá um 20 kg og fékk pre
í anatómíu. Nú er hann léttur og
stæltur og allt spik runnið af hon-
um. Um líffærafræðina veit ég
ekki.
Þetta er annars mikill ágætis
stúdentagarður. Herbergið okkar
er stórt og rúmgott og því fylgja
góðir skápar og snyrtiherbergi.
Svalir eru hér reyndar líka. Niðri
er svo allra vistlegasti matsalur.
Mér er tjáð að hér búi kennaraefni
á vetrum og þurfi ekki að borga
grænan túskilding fyrir. Eru það
hinir sæmilegustu kostir. Fái þeir
svo 5—10.000 kr. sænskar í lán eða
styrki, eins og kunningi minn,
Pepper fuglafræðingur sagði mér,
þurfa þeir varla að kvíða vetrar-
harðindum. En við heima á íslandi
höfum Esjuna og Keili svo við
þurfum ekki að kvarta?
Þá er kominn laugardagur og
búið að slíta mótinu. Nú fyrir há-
degið voru f jörugar umræður uppi
í anatómíska institutinu. Þar voru
saman komnir nokkrir læknar og
prófessorar á Sahlgrenska, fulltrú-
ar kvikmyndaframleiðenda og svo
við stúdentamir, höfuðpaurarnir í
samsærinu. Rætt var fram og aft-
ur um hagnýtingu kvikmynda í
læknisfræðikennslu og tekið á mál-
inu ýmsum tökum. Á þessum dög-
um er ég búinn að sjá fjöldan all-
an af myndum og heyra mikið um
málið rætt. Helztu vandamálin
virðast mér þessi:
1. leti, deyfð og framtaksleysi,
(eigi fullt gagn að vera að sýn-
ingu kostar það töluverðan
undirbúning og fyrirhöfn, eins
og reyndar öll önnur kennsla.
2. hávaði, smellir, brak og spreng-
ingar, (allt draslið í biliríi eins
og venjulega).
3. skýringartextinn óskiljanlegur,
(suð í hátalaranum).
4. myndin léleg, (enginn nennir að
athuga fyrir sýningu hvort hún
er gerð til að auglýsa ónýtt lyf
eða af prófessor, sem er að
monta sig).
5. rökkur er meðan á sýningu
stendur, (stúdentar nota tæki-
færið og blunda).
Kvikmyndasýningar hjá okkur
heima eru oft heldur dauflegar.
Við þyrftum að vanda val mynd-
anna betur. I Helsinki sýna þeir
Woody Woodcopper inn á milli og
hafa dans á eftir, en þar er nú
helmingur læknanema stelpur. I
Kaupmannahöfn sýna þeir í viku
hverri og alls ekki nema góðar
myndir. Svo eru myndir í skólan-
um af og til. Þjóðverjar sögðu sína
prófessora litla kvikmyndasýn-
ingamenn, varla sýndar meir en
2—3 myndir í mánuði. Mér varð
óvart hugsað heim. Þeir eru ekki
sérlega framtakssamir þar. Kann-
ske dettur þeim þetta alls ekki í
hug, það er svo langt síðan þeir
voru litlir og lásu Edison.------
Núna eftir hádegið verður siglt
til Marstrandar. Ég ætla í stutt-
buxum með sundskýlu og spariföt
í poka. Fyrst verður synt í sjón-
um og svo er veizla á eftir. Ég hef
verið varaður við marglyttunum.
Gautaborg, í ágúst 1963.
Jón G. Stefánsson.