Stuðlaberg - 01.04.2022, Side 33

STUÐLABERG 1/2022 33
Valdimar Gunnarsson, fyrrum mennta­
skóla kennari, varð sjötíu og fimm ára fyrir
skemmstu. Hann orti:
Fjórðunga þrjá af einni öld
arkað hef ég á lífsins vegi.
Þótt einhverjir minnist á ævikvöld
ennþá virðist mér bjart af degi.
Arnar Sigurbjörnsson orti limru sem hann
kallar Leti:
Lárus í Gröf þótti latur
og lá oft í sófanum flatur
með brosvipru kyrr
og bærðist ei fyrr
en konan hans kallaði: „Matur!“
Jóhann Björn Ævarsson átti vísu í Bestu
gamanvísunum sem út komu á síðasta ári.
Hann orti þegar bókin kom úr prentun:
Ég er breyskur og böðlast í flestu,
brothættur garmur að mestu;
en alþjóð nú heyr,
ég yrki ekki meir.
Kominn á blað með þeim bestu.
Davíð Hjálmar Haraldsson orti nýverið:
Búnir í skart að Braga höll
bragnar á fákum þeysa
með ljóðin sem eru lykkjuföll
en langar að vera peysa.
Eyjólfur Óskar Eyjólfsson bókagerðar­
maður orti nýverið:
Á Bakka þá fávísu bræður 
blekkti einn kaupmaður skæður. 
Hann sveik frá þeim kú 
og segir svo nú; 
Síðasta talningin ræður! 
Þórarinn Eldjárn orti að gefnu tilefni á
árinu 2021:
Allur svo léttur og ekki neitt grettur
uni mér bæði nettur og sléttur,
eitthvað svo þéttur og aldeilis réttur,
einbólu­ tvíbólu­ þríbólusettur.
Við endum þáttinn á vísu eftir Sigurlín
Hermannsdóttur. Þessa kallar hún Eftirmæli
ársins:
Ár þetta, 2021,
með tölur um kóvíd sem þjaka
er loksins að enda, við óskum þess heitt
að aldrei það komi til baka.
RIA.
Í kulda og trekki
„Þetta var slæm nótt — full af dragsúgi
og trekki. Það var kalt á þeim sem ekki
voru búnir að sækja bókina sína. Ég hefi
einu sinni áður upplifað svona nótt. Ég
var þá ungur maður á Hverfisgötu 16
og lá á gólfinu. Þá uppgötvaði ég í mér
skáldskapargáfuna og kvað vísu þessa:
Kvenmannslaus í kulda og trekki
kúri ég volandi.
Þetta er ekki, ekki, ekki,
ekki þolandi.
Síðan hefir mér alltaf verið að fara
aftur í skáldskapnum.“
Hluti af grein eftir Stein Steinarr í
Hádegis blaðinu 14. okt. 1940. Með „bók“
mun átt við áfengisskömmtunarbók.