Úrval - 01.12.1975, Side 30

28
ÚRVAL
merkja staðinn, vara nálægt fólk við
og skýra lögreglunni frá fundinum."
HÓPVINNA. Hættan er alltaf á
næsta leiti, þegar kafararnir stunda
þessi störf sín'. Þeir vita, að líf þeirra
er komið undir árvekni félaganna, og
því vinna þeir saman sem geysilegj
sjálfsagaður hópur og hlýða öllum ör-
yggisreglum í hvívetna. Þess vegna
hefur aðeins einn af köfurunum látið
lífið við skyldustörf sín síðan 1946.
En samt liggur dauðinn í leyni,
jafnvel í lygnri enskri á. Eitt sinn
er köfunarlærlingur var að leita í Me-
onánni að líki barns, sem saknað var,
sogaðist hann að flóðgátt einni og
festist þar í grind. Straumurinn
klemmdi hann svo upp að grindinni,
að loftsbirgðir hans voru þrotnar, áður
en reynda kafaranum, sem vann með
honum, tókst að Ieysa hann. Það tókst
með naumindum að bjarga lífi hans
með blástursaðferðinni. Bjargvættur-
inn, sem gæddur var hinu venjulesra
siálfstrausti kafaranna, sneri aftur til
flóðgáttarinnar, hélt leitinni áfram og
kom nokkrum augnablikum síðar unn
með þrjá feita silunga, sem höfðu
einnig festst í grindinni.
FTÁRMALALEGA HLIÐTN. Það
kostar mikið að þjálfa hvern hreins-
nnarkafara. En því fé er ekki evtt til
einskis. Tveir kafarar, sem vinna sam-
an. snara skattareiðendum allt að 7.000
sterlingspund í þurrkvíargjöldum. í
hvert skipti sem þeir losa drasl úr
skrúfu herskips á hafi úti. En hreins-
unarkafara breska flotans er stöðugt
freistað til starfa við olíuborpalla í
Norðursjó, þar sem kafarar vinna sér
inn allt að 20.000 sterlingspund á
ári. Fyrrverandi kafarar breska flot
ans eru nú í mörgum köfunarflokk
um, sem starfa við olíuborun í Norð-
ursjó.
Ríkisstjórnin hefur gert áætlun um
þjálfunarstöð fyrir djúpkafara nálægt
Fort William, og á hún að kosta 2
milljónir sterlingspunda. Þar hljóta
kafarar þjálfun í ýmsu því, sem snert-
ir aga og ýmsar öryggisráðstafanir, en
mikil þörf er fyrir slíkt í starfsgrein-
inni, þar sem um tylft kafara hefur
týnt lífi við störf sín síðan 1970. Þar
mun einnig verða þróuð ný starfs-
tækni, svo að betri not megi hafa af
faglærðu starfsliði og dýrum tækjum,
en djúphafsköfun er mjög vanþróuð í
því tilliti. Eftir að kafari hefur unn-
ið á hafsbotni á 180 m dýpi eða
meira í aðeins 10 mínútur, verður
hann að eyða 6 dögum iðjulaus í af-
þrýstingsklefa til þess að losa blóð og
líkamsvefi við hættulegar lofttegundir,
sem hafa safnast þar fyrir. En samt
þarfnast hann ekki Iengri afþrýstings-
tíma, þó að hann hafi verið neðan-
sjávar í hálfan mánuð samfleytt. Þessi
staðreynd hefur leitt til „maraþon-
köfunar", en þá er sama yfirþrýstingi
haldið á kafaranum dögum saman. Að
lokinni köfun heldur hann þá til
„þrýstingsvistarveru" sinnar á köfun-