Islande-France - 01.11.1947, Page 24
22
ISLANDE - FRANCE
ðmpressions de France
par Mademoiselle Thora Fridriksson, Officier de la Légion
d’Honneur, Présidente de l’Alliance Fran?aise, de Reykjavík, de
1932 á 1938, Présidentc honoraire depuis 1938.
“Usually, in our brief hazardous existence, some trifle, some
accident, some quite unexpected and irrelevant fact has laid tlie
board in such a way as to determine the move 'we make.”
W i n s t o n C h u r c li i 11.
ON ME demande: “Quelles furent
vos premiéres impressions, lors-
qu’il y a un demi-siécle, vous étes
arrivée eu France pour la premié-
re fois?”
La réponse parait trés simple,
mais est en fait bien jjlus compliquée
qu’il ne semble, car j’avais des idées
précongues sur la France, ses habi-
tants, sa langue et sa littérature, bien
avant mon premier voyage sur le
continent.
D’abord une curieuse expérience
d’atavisme. A la fin de ses études
á l’Université de Copenhague, mou
pére H. Fridriksson, professeur, s’é-
binna. Hann er djúpt snortinn af
krafti og tign kvæðis eins og Völu-
spár, þar sem hinn snjalli höfundur
skýrir frá hugmyndum sínum um
uppruna heimsins, um spillinguna,
sem nær tökum á mönnunum, um
endalok hins spillta heims, sem er
lagður í rústir af hinum illu máttar-
völdum, og um myndun nýrrar og
betri jarðar.
Bók Marmiers nær ekki nema til
loka gullaldartímabilsins i bókmennt-
um Islendinga. Lýsing hans á forn-
skáldunum er nokkuð óljós, en á
hinn bóginn fær lesandinn rétta og
nákvæma hugmynd um Sögurnar.
Hann drepur einnig lauslega á ald-
iruar á eftir Söguöldinni og nefnir
nokkur nútíma ritverk. Hann virðist
elcki hafa gert sér nægilega Ijóst, að
þessi verk voru upphafið að hinni
hörðu sjálfstæðisbaráttu Islendinga,
sem lyktaði með fullkomnum sigri.
Það væri auðvelt að benda á ýmsar
skekkjur í riti Marmiers. Stíll hans
vill verða þurr og tilbreytingalaus,
og stundum hættir honum við óþarfa
mælgi. Honum er ekki sýnt um rétt
mat á heimildum sínum (hann tek-
ur Islendingasögurnar sem sagn-
fræðileg rit), og lýsingar hans rista
oft æði grunnt.
En kostirnir við rit hans eru
þyngri á metunum en gallarnir. Og
þau hafa vakið athygli á Islandi,
á sögu þess og bókmenntum. Og
það, sem skiptir ennþá meira máli,
er að franska skáldið Leconte de
Lisle varð fyrir áhrifum af þýðing-
um hans, og koma þau áhrif fram
í hinum norræna kvæðaflokki hans
„Poémes Barbares,“ A, Jolivet.