Voröld - 15.02.1949, Side 9

-~T77rT í|HTr*
..úr horg og hyggö
lnnktoupaslofnun
Sundlaugin í Hveragerði.
reist var 1947, Kvennaskólinn
að Hverabök’kum, en í hon-
um eru nú 32 námsmeyjar.
Þá er rétt að teija Garðyrkju-
skólann að Reykjum með,
þótt ha.nn sé ekki í Hvera-
gerðishreppi.
Ekki má gleyma listainönn-
unum, þegar um Hveragerði
er ritað. |[>eir eiga nú þar
heima sex; þrír málarar:
Kristinn Pétursson, Höskuld-
ur Björnsson og Gunnlaugur
Scheving; og 3 skáld: Krist-
mann Guðmundsson, Jóhann-
es úr Kötlum og Gunnar
Benediktsson.
Ferðamönnum, sem slaldra
við í Hveragerði á leið úr
höfuðstað landsins eða austan
úr sveitum, mun flestum
verða starsýnt. á hverina og
kýsilauðnina í miðju þorpinu.
Þeir leggja líka oft og tíðum
leið sína að sundlauginni fyrir
ofan ána, eða þá að Grýlu, —
goshvernum, sem spýr sjóð-
andi vatni og gufu hált á loft
jafnaðarlega á tveggja tíma
fresti. En margir fá að skoða
gróðurhúsin og þau eru sýnu
merkilegust, enda byggist
framtíð Hveragerðis á hvers
konar gagnsemi jarðhitans og
hagnýtingu hans;
Matjurtir eru mikið ræktað-
ar en blóm eigi síður. Surnir
telja að blémarækt o.g blcma-
kaup séu hinn mssti óþarfi og
væri garðyrkjumönnum nær
að rækta matjurtir m-eir en
ger.t eii í hinuim dýrmætu
gróðurhúsum. En viðskipta-
vinir bicmaverzlana virðast
vera á annarri sikoðun. Dæm-
ir þar sem hver um, svo sem
hann hefur vit tO, en íáum
ætti að dyljast, að blóm eru
þó ailtaf fagur óþarii, og svo
er ekki um allt,, scm því |
nafni nefnist. En hitt skyldi i
sízt liggja í iávinni, að græn- [
metisncyzla Islendir.ga er
minni n skaplcgf er, minni en
flestra, ef ckki allra annarra j
siðaðra þjcða. Og þar cð haft
er fyrjr satt, að hár m-egi j
rækta rr "'st allt það grænmeti,
er þjcðin þarfnast, þóít j
neyzla þess væri aukin að |
stórum mun, felýtur hlutverk
Hveragcrðis og annarra svip-
aðra síaða, að vera þjóðinni j
ríkisins.
Innkaupasíoínun ríkisins
varð til rátt eftir áramótin.
Hún er ekki burðug cnnþá,
lítið meira en forstjórinn, sem
á að byggja hana upp, og eitt
skrifstofuherbergi. En jafnað-
armenn gera sár vonir um
framtíð þessarar stofnunaf,
þeir hafa komið henni lil
íil leiðar, og einn bezti leið-
togi þeirra á að veita henni
forstöðu. Þessi stofnun á með
timanum að annast innkaup
fyrir ríkið og ríkisfram-
kvæmdir, og verður það von-
andi bæði til sparnaðar og
hægðarauka.
Sá maður, sem veilir inn-
kaupastdfnuninni forstöðu, er
Finnur Jónsson, og er ’hann
ekki öfundsverður af því
starfi. Munu margir reyna að
icggja stein í gctu hins unga
fyrirtækis og margir munu
réðast á það, þegar því vex
Finnur Jónsson.
I ærið m.
VORÖLD
9